Czerwień teksańska

związek chemiczny
(Przekierowano z Texas Red)

Czerwień teksańska (czerwień teksaska, TR) – organiczny związek chemiczny, czerwony barwnik fluorescencyjny używany w histologii, zwykle po sprzęgnięciu z odpowiednimi przeciwciałami, do barwienia preparatów tkankowych. Czerwień teksańska jest pochodną (chlorkiem sulfonylowym) sulforodaminy 101. Używa się jej w technice FACS, ilościowej reakcji łańcuchowej polimerazy, mikroskopii fluorescencyjnej i immunohistochemii[1].

czerwień teksańska
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C31H29ClN2O6S2

Masa molowa

625,15 g/mol

Wygląd

drobnokrystaliczne ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

82354-19-6

Barwnik ten jest wzbudzany światłem o długości fali około 595–605 nm (mniej efektywnie laserem kryptonowym przy 567 nm). Maksimum emisji wypada przy 615 nm (kolor czerwony). Jest to dość jasny barwnik, wobec czego dobrze nadaje się do wykrywania nawet słabo eksprymowanych antygenów.

Czerwień teksańską stosuje się też jako marker białek, które łatwo tworzą koniugaty z grupami chlorkowo-sulfonylowymi tego fluroforu. Skoniugowane z nim białka mogą następnie być używane jako znacznik wybranych obszarów tkanki lub komórki. Na tej samej zasadzie sprzęga się ten barwnik z przeciwciałami, które wiążąc antygen, znakują wybrany na podstawie ich specyficzności obszar preparatu.

Ponadto czerwień teksańska może być dodawana jako fluorofor do wielu innych typów cząsteczek:

Możliwe jest też używanie tego barwnika w połączeniu z innymi barwnikami fluorescencyjnymi (np. w technice FRET) – często używa się połączenia z R-fikoerytryną (PE-TR)[2].

Przypisy edytuj

  1. J.A. Titus, R. Haugland, S.O. Sharrow, D.M. Segal. Texas Red, a hydrophilic, red-emitting fluorophore for use with fluorescein in dual parameter flow microfluorometric and fluorescence microscopic studies. „Journal of immunological methods”. 2 (50), s. 193–204, 1982. PMID: 6806389. 
  2. A.I. Ahmad, J.B. Ghasemi. New FRET primers for quantitative real-time PCR. „Analytical and bioanalytical chemistry”. 8 (387), s. 2737–2743, 2007. DOI: 10.1007/s00216-007-1123-4. PMID: 17308892.