Andowiak szarobrzuchy

gatunek gryzonia
(Przekierowano z Thomasomys cinereiventer)

Andowiak szarobrzuchy[3] (Thomasomys cinereiventer) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Andowiak szarobrzuchy
Thomasomys cinereiventer[1]
J.A. Allen, 1912
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Thomasomyini

Rodzaj

andowiak

Gatunek

andowiak szarobrzuchy

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania edytuj

Andowiak szarobrzuchy występuje endemicznie w zachodnich Andach w Kolumbii[4].

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1912 roku amerykański zoolog Joel Asaph Allen nadając mu nazwę Thomasomys cinereiventer[5]. Holotyp pochodził z grzbietu zachodnich Andów, na wysokości 10 340 ft (3152 m), 40 mi (64 km) na zachód od Popayán, w departamencie Cauca, w Kolumbii[6].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[4].

Etymologia edytuj

  • Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
  • cinereiventer: łac. cinereus „popielatoszary”, od cinis, cineris „popioły, prochy”[8]; venter, ventris „brzuch”[9].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 126–161 mm, długość ogona 144–172 mm, długość tylnej stopy 34–36 mm; brak danych dotyczących masy ciała[10].

Siedlisko edytuj

Występuje na wysokości między 2000 a 3500 m n.p.m.[2]. Zamieszkuje las mglisty[2].

Populacja edytuj

Populacja jest malejąca[2].

Zagrożenia edytuj

Główne zagrożenia to wylesianie, fragmentacja siedliska, i rolnictwo[2].

Przypisy edytuj

  1. Thomasomys cinereiventer, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e V. Pacheco, Thomasomys cinereiventer, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-21] (ang.).
  3. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 424. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. J.A. Allen. Mammals from western Colombia. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 31 (7), s. 80, 1912. (ang.). 
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys cinereiventer. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-21].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.). 
  8. Jaeger 1944 ↓, s. 51.
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 250.
  10. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 494. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

Bibliografia edytuj