Andowiak kordylierski

gatunek gryzonia
(Przekierowano z Thomasomys onkiro)

Andowiak kordylierski[4] (Thomasomys onkiro) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Andowiak kordylierski
Thomasomys onkiro[1]
Luna & Pacheco, 2002[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Thomasomyini

Rodzaj

andowiak

Gatunek

andowiak kordylierski

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania edytuj

Andowiak kordylierski znany jest tylko z miejsca typowego w południowym Peru; zapisy z Ekwadoru z Tapichalaca Biological Reserve wymagają potwierdzenia[5].

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 1902 roku amerykańska zoolożka Lucía Luna i peruwiański teriolog Víctor Pacheco nadając mu nazwę Thomasomys onkiro[2]. Holotyp pochodził z Cordillera de Vilcabamba, pomiędzy rzekami Ene a Urubamba, w Satipo, w regionie Junín, w Peru[6].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia edytuj

  • Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
  • onkiro: nazwa onkiro oznaczająca w języku ludu Asháninka „mysz”[2].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 94–114 mm, długość ogona 144–159 mm, długość ucha 19–20 mm, długość tylnej stopy 26–28 mm; brak danych dotyczących masy ciała[8].

Ekologia edytuj

Zamieszkuje las mglisty na wysokości 3350 m n.p.m.[3]. Gatunek naziemny[3].

Populacja edytuj

Są gatunkiem powszechnym, ale ich populacja maleje[3].

Zagrożenia edytuj

Główne zagrożenia to wylesianie, fragmentacja siedliska, i rolnictwo[3].

Przypisy edytuj

  1. Thomasomys onkiro, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c L. Luna & V.R. Pacheco Torres. A new species of Thomasomys (Muridae: Sigmodontinae) from the Andes of southeastern Peru. „Journal of Mammalogy”. 83 (3), s. 835, 2002. DOI: 10.1644/1545-1542(2002)083<0834:ANSOTM>2.0.CO;2. (ang.). 
  3. a b c d e N. Roach & T. Lacher, Thomasomys onkiro, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-22] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 426. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys onkiro. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-22].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.). 
  8. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 499. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).