Thor Delta J
Thor Delta J (Delta J) – amerykańska rakieta nośna serii Delta. Bazowała ona na rakiecie Delta E, różnicą był ostatni człon rakiety, zamiast silnika Altair 2 użyto silnik Star-37D.
| Rodzina rakiet nośnych Thor Delta | |
| Producent | |
|---|---|
| Koszt wystrzelenia |
16,66 mln USD (kurs z 1985) |
| Data pierwszego startu |
4 lipca 1968 |
| Statystyki | |
| Wszystkie starty |
1 |
| Udane starty |
1 (100%) |
| Nieudane starty |
0 |
| Zdolność wynoszenia |
260 kg |
| Siła ciągu przy starcie |
1452,9 kN |
| Wymiary | |
| Długość |
31,0 m |
| Średnica |
2,44 m |
| Masa całkowita |
69 497 kg |
| Stopnie rakiety | |
| Stopień 0. | |
| Stopień 1. | |
| Stopień 2. | |
| Stopień 3. | |
Rakieta ta wystartowała tylko raz, 4 lipca 1968 z wyrzutni SLC-2E w Vandenberg AFB, wynosząc na średnią orbitę okołoziemską satelitę Explorer 38[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Mark Wade: Thor Delta J. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-06-17]. (ang.).