Three Cheers for Sweet Revenge
Three Cheers for Sweet Revenge – druga płyta studyjna amerykańskiego zespołu My Chemical Romance. Jest to pierwszy album zespołu wydany przez wytwórnię Reprise Records. Po raz ostatni na płycie zagrał pierwszy perkusista zespołu, Matt Pelissier, zastąpiony po wydaniu albumu przez Boba Bryara[13]. Zarówno płyta jak i singel ją promujący (piosenka "I'm Not OK (I Promise)") zyskały dużą popularność wśród fanów muzyki punkrockowej na świecie. Jeszcze większy sukces odniósł drugi singel zawierający piosenkę "Helena". Na albumie odnaleźć można hołd składany wielu zespołom, głównie Iron Maiden i The Misfits. Gościnnie na płycie pojawił się Bert McCracken w piosence You Know What They Do to Guys Like Us in Prison. Okładkę płyty zaprojektował wokalista zespołu, Gerard Way, który jest z wykształcenia grafikiem. Album w Stanach Zjednoczonych rozszedł się w 3 milionach kopii i pokrył się potrójną platyną[14].
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| My Chemical Romance | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
2003-2004 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
40:19 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
| Single z albumu Three Cheers for Sweet Revenge | ||||
| ||||
Lista utworów edytuj
1. Helena 3:22 2. Give 'Em Hell, Kid 2:18 3. To the End 3:01 4. You Know What They Do to Guys Like Us in Prison 2:53 5. I'm Not Okay (I Promise) 3:08 6. The Ghost of You 4:06 7. The Jetset Life Is Gonna Kill You 3:37 8. Interlude 0:57 9. Thank You for the Venom 3:41 10. Hang 'em High 2:47 11. It's Not a Fashion Statement, It's a Deathwish 3:30 12. Cemetery Drive 3:08 13. I Never Told You What I Do for a Living 3:51 14. Bury Me in Black (tylko japońska wersja) 2:37 42:56
Single edytuj
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[4].
- "I'm Not Okay (I Promise)" (13 września 2004)
- "Thank You for the Venom" (13 grudnia 2004)
- "Helena" (2005)
- "The Ghost of You" (2005)
Przypisy edytuj
- ↑ a b My Chemical Romance – Three Cheers For Sweet Revenge. Discogs. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: My Chemical Romance – Three Cheers for Sweet Revenge. Album of the Year. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ Johnny Loftus: Three Cheers for Sweet Revenge – My Chemical Romance. AllMusic. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ a b Emily Zemler, My Chemical Romance - Three Cheers For Sweet Revenge [online], web.archive.org, 23 marca 2014 [dostęp 2024-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-23].
- ↑ Andy Greenwald: My Chemical Romance: Three Cheers for Sweet Revenge. Blender. [dostęp 2024-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-31)]. (ang.).
- ↑ JR: My Chemical Romance – Three Cheers For Sweet Revenge. IGN. [dostęp 2024-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-13)]. (ang.).
- ↑ Daniel Lukes: “A band with the potential to go deep and far”: Our original 2004 review of Three Cheers For Sweet Revenge. Kerrang!. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ Mathias Möller: My Chemical Romance – Three Cheers For Sweet Revenge. laut.de. [dostęp 2024-04-09]. (niem.).
- ↑ Arielle Gordon: Three Cheers for Sweet Revenge: My Chemical Romance. Pitchfork. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ Kirk Miller: Three Cheers For Sweet Revenge. Rolling Stone. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ DaveyBoy: My Chemical Romance – Three Cheers for Sweet Revenge. Sputnikmusic. [dostęp 2024-04-09]. (ang.).
- ↑ Ian Mathers: My Chemical Romance – Three Cheers For Sweet Revenge. Stylus Magazine. [dostęp 2024-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-31)]. (ang.).
- ↑ My Chemical Romance Biography | Rolling Stone [online], web.archive.org, 7 maja 2016 [dostęp 2024-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-07].
- ↑ Gold & Platinum [online], RIAA [dostęp 2024-02-01] (ang.).