Tolucameteoryt żelazny należący do oktaedrytów gruboziarnistych grupy IAB, którego fragmenty znajdowane są co najmniej od 1776 roku w okolicach meksykańskiego miasta Jiquipilco, leżącego około 40 km na północny wschód od miasta Toluca, oraz w dolinie Toluca.

Toluca
Amates, Leeds, Tacubaya i in.
Ilustracja
Meteoryt Toluca z wyraźnymi figurami Widmanstättena
Sposób odkrycia

znaleziony

Państwo

 Meksyk

Miejsce znalezienia

Toluca

Data znalezienia

1776

Masa

3 t

Typ

meteoryt żelazny

Grupa

IAB-sLL

Położenie na mapie Meksyku
Mapa konturowa Meksyku, na dole znajduje się punkt z opisem „Toluca”
Ziemia19°34′00″N 99°34′00″W/19,566667 -99,566667

Przypuszcza się, że meteoryt spadł w postaci deszczu meteorytowego 60 tysięcy lat temu, obejmując swym zasięgiem elipsę rozrzutu 5 km na 4 km. Zebrano, jak dotąd, około 3000 kg materii meteorytowej.

Skład chemiczny i struktura edytuj

Meteoryt Toluca jest meteorytem żelaznym bogatym w inkluzje polikrystaliczne. W przekroju, na wytrawionej powierzchni, widoczne są wyraźne figury Widmanstättena. Widoczne są również duże grafitowo-troilitowe wrosty o wymiarach 2 na 3 cm z krzemianowymi wtrąceniami, oraz kryształy cohenitu. W jednym z okazów znaleziono wewnątrz strukturę składającą się z kryształów oliwinu i jasnozielonych kryształów diopsydu. W meteorycie odkryto dwa nowe minerały: ureyit (odmianę meteorytowego piroksenu) oraz haksonit (nową odmianę węgliku żelaza i niklu).

Bibliografia edytuj

  • „Meteoryt” (biuletyn wydawany przez Olsztyńskie Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne oraz Society of Meteoritophiles). Nr 2 (14) czerwiec 1995, str. 4–8.
  • Meteoritical Bulletin Entry for Toluca. The Meteoritical Society, International Society for Meteoritics and Planetary Science. [dostęp 2014-04-21]. (ang.).