Tomasz August Olizarowski
Tomasz August Olizarowski (ur. 10 marca 1811 w Wojsławicach, zm. 3 maja 1879 w Paryżu) – polski dramatopisarz.
 rysunek Cypriana Kamila Norwida z 1879 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
| |
Ukończył naukę w Liceum Krzemienieckim, walczył w powstaniu listopadowym 1830–1831. Po upadku walk pozostawał w Galicji. W roku 1836 był więziony za uczestnictwo w walkach niepodległościowych. Został deportowany. Przebywał przez pewien czas w Londynie, Paryżu, Wielkopolsce i Belgii. W 1864 zamieszkał w Paryżu. Uczestniczył w życiu politycznym polskiej emigracji, był związany z Hôtelem Lambert[1]. Pisał do gazety „Trzeci Maja” i do innych, jednak obecnie nieznanych z nazwy.
Jest autorem ponad czterdziestu dramatów. Poza nimi pisał też powieści poetyckie i wiersze. Recenzje do niektórych z nich napisał Cyprian Kamil Norwid, który był przyjacielem Olizarowskiego, gdy ten zamieszkał w Paryżu.
Twórczość edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Olizarowski Tomasz August, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-09-11].
- ↑ Tomasz August Olizarowski, Wincenty z Szamotuł, wyd. 1850 [online], polona.pl [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Tomasz August Olizarowski, Dziewice Erinu : dramat w 2 częściach, wyd. 1857 Paryż [online], polona.pl [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Tomasz August Olizarowski, Zawerucha : powieść ukraińska [online], polona.pl [dostęp 2020-05-17].
Linki zewnętrzne edytuj
- Utwory Tomasza Augusta Olizarowskiego dostępne w serwisie Polona