Tomasz Paul (ur. 30 listopada 1880 w Mszczyczynie, zm. 20 października 1939 w Książu Wielkopolskim) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Tomasz Paul
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1880
Mszczyczyn

Data i miejsce śmierci

20 października 1939
Książ Wielkopolski

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Jednostki

68 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Jana i Małgorzaty z Peisertów[1]. Ukończył szkołę powszechną w Dolsku, następnie trzyletnią szkołę podoficerską w Kwidzynie, skąd w 1901 został przydzielony do pruskiego 155 pułku piechoty w Ostrowie Wielkopolskim. Po dziesięcioletniej czynnej służbie przeszedł do cywila w stopniu sierżanta. Pracował jako asystent sądowy w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do 46 pułku piechoty armii niemieckiej. Do końca listopada 1918 pełnił obowiązki oficera przy sztabie pułku. Po przyjeździe do Dolska przyłączył się do powstańców wielkopolskich. W stopniu porucznika służył w 12 Pułku Strzelców Wielkopolskich, który 10 lutego 1920 został przemianowany na 70 Pułk Piechoty. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, m.in. jako dowódca batalionu piechoty pod Wilejką, Połockiem, Głodowem i Przemiarowem[2]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 493. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. 10 lipca 1922 został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego w Pleszewie[4][5]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 148. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W tym czasie nadal pełnił służbę w 70 pp ale bez konkretnej funkcji[7]. W maju 1925 był dowódcą II batalionu[8], a następnie został przydzielony do Korpusu Kadetów Nr 3 w Rawiczu. W kwietniu 1926 został przeniesiony do 68 Pułku Piechoty we Wrześni na stanowisko dowódcy I batalionu[9]. W 1928 był już w stanie spoczynku i mieszkał w Dolsku[10].

20 października 1939 został rozstrzelany w publicznej egzekucji przeprowadzonej na Rynku w Książu Wielkopolskim przez pluton specjalny SS. Został pochowany we wspólnej mogile ofiar kaźni na miejscowym cmentarzu parafialnym[11].

Ordery i odznaczenia edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Encyklopedia ↓.
  2. Tomasz Paul [online], www.powstancy.dolsk.info.pl [dostęp 2021-10-05] (pol.).
  3. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 45.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 552.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 325, 408.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 288, 351.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 275.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 12 kwietnia 1926 roku, s. 109.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 901.
  11. Tomasz Paul rekord BillionGraves [online], BillionGraves [dostęp 2021-10-05] (pol.).
  12. Englicht 1929 ↓, s. 27.
  13. M.P. z 1932 r. nr 293, poz. 341 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  14. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 325.

Bibliografia edytuj