Tommaso da Capua
Tommaso da Capua (ur. 1185, zm. 18 sierpnia 1239) – włoski duchowny katolicki, pochodzący z Kapui. Za pontyfikatu Innocentego III był subdiakonem i notariuszem w Rzymie. Po śmierci arcybiskupa Anselmo w czerwcu 1214 kapituła katedralna w Neapolu wybrała go na nowego metropolitę, jednak Innocenty III nie potwierdził jego nominacji i chcąc zatrzymać go w kurii mianował go najpierw wicekanclerzem Kościoła (1215), a krótko potem kardynałem-diakonem S. Maria in Via Lata (5 marca 1216) i kardynałem prezbiterem S. Sabina (9 kwietnia 1216). Uczestniczył w papieskiej elekcji 1216 i 1227 oraz sygnował bulle papieskie między 12 sierpnia 1216 a 23 czerwca 1239. Wielki penitencjariusz od 1219. Protoprezbiter Świętego Kolegium za pontyfikatu Grzegorza IX. Był bliskim współpracownikiem tego papieża, w jego imieniu wspólnie z kardynałem Jean d’Abbeville negocjował pokój z cesarzem Fryderykiem II w San Germano w 1230. Dwa lata później służył jako legat w Anagni, a w 1237 w Lombardii. Był autorem Summa dictaminis, jednego z ważniejszych dzieł o średniowiecznej dyplomacji.
| Data i miejsce urodzenia |
1185 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 sierpnia 1239 |
| Kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego | |
| Okres sprawowania |
1215-1216 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska |
1216 |
| Kościół tytularny | |
Bibliografia edytuj
- Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984, s. 201-203.
- Tommaso Capua
- BBKL. bautz.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-11-14)].