Tony Yoka

francuski bokser wagi superciężkiej

Tony Yoka (ur. 28 kwietnia 1992 w Paryżu) – francuski bokser wagi ciężkiej, mistrz olimpijski i mistrz świata amatorów.

Tony Yoka
Ilustracja
Tony Yoka podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1992
Paryż

Obywatelstwo

Francja

Wzrost

201 cm

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

14

Zwycięstwa

11

Przez nokauty

9

Porażki

3

Remisy

0

Nieodbyte

0

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Rio de Janeiro 2016 boks
(waga superciężka)
Mistrzostwa świata
złoto Doha 2015 (waga superciężka)
Igrzyska europejskie
brąz Baku 2015 (waga superciężka)
  1. Bilans walk aktualny na 11 marca 2023.

Kariera edytuj

Początki edytuj

Yoka zdobył złoty medal na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży w 2010 roku w Singapurze.

W 2012 roku uczestniczył w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie, przegrywając w pierwszej rundzie z Kanadyjczykiem Simonem Keanem.

W 2015 roku zdobył brązowy medal Igrzysk Europejskich w Baku. Tego samego roku podczas mistrzostw świata amatorów w Dosze zdobył złoty medal w kategorii superciężkiej (powyżej 91 kg), pokonując w finale na punkty Iwana Dyczko.

Na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro zdobył złoty medal w kategorii powyżej 91 kg, pokonując niejednogłośnie na punkty w finale Joe Joyce’a 2:1[1].

Kariera zawodowa edytuj

Na początku 2017 roku zdecydował się podpisać profesjonalny kontrakt z prowadzoną przez Richarda Scheafera grupą Ringstar Promotions. Swoją pierwszą zawodową walkę stoczył 2 czerwca 2017 roku w Paryżu, pokonując przez TKO w 2 rundzie Amerykanina Travisa Clarka (12-1, 8 KO)[2].

Lista walk na zawodowym ringu edytuj

Na podstawie[3].

Statystyka stoczonych walk zawodowych
Zwycięstw: 11 (KO – nokautów: 9, walk zakończonych na punkty: 2)
Przegranych: 0 (KO – nokautów:, walk zakończonych na punkty: 0)
Remisów: 0
Legenda
UD – decyzja jednogłośna | SD – decyzja niejednogłośna | D – remis | TKO – techniczny nokaut | MD – decyzja większości sędziów | DQ – dyskwalifikacja |
NC – walka nieodbyta | RTD – poddanie przez narożnik | KO – nokaut
Wynik Rekord Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce
Porażka 11-3   Ryad Mehry UD 10 9 grudnia 2023   Stade Roland Garros, Paris XVI, Francja
Porażka 11-2   Carlos Takam SD 10 11 marca 2023   Zenith de Paris-La Villette, Paris XIX, Francja
Porażka 11-1   Martin Bakole MD 10 14 maja 2022   Accord Hotels Arena, Paris XII, Francja
Wygrana 11-0   Petar Milas TKO 7 (10) 10 września 2021   Stade Roland Garros, Paris XVI, Francja
Wygrana 10-0   Joel Tambwe Djeko TKO 12 (12) 5 marca 2021   H Arena, Nantes, Francja
Wygrana 9-0   Christian Hammer UD 27 listopada 2020   H Arena, Nantes, Francja
Wygrana 8-0   Johann Duhaupas TKO 1 (12) 1:28 25 września 2020   La Defense Arena, Nanterre, Francja
Wygrana 7-0   Michael Wallisch TKO 3 (10) 1:17 28 września 2019   H Arena, Nantes, Francja
Wygrana 6-0   Alexander Dimitrenko TKO 3 (10) 1:27 13 lipca 2019   Azur Arena, Alpes-Maritimes, Francja
Wygrana 5-0   David Allen TKO 10 (10) 0:43 23 czerwca 2018   Paryż, Francja
Wygrana 4-0   Cyril Leonet TKO 5 (10) 2:21 7 kwietnia 2018   Paryż Francja
Wygrana 3-0   Ali Baghouz TKO 2 (8) 1:04 16 grudnia 2017   Zénith de Paris, Paryż, Francja
Wygrana 2-0   Jonathan Rice UD 14 października 2017   Zénith de Paris, Paryż, Francja
Wygrana 1-0   Travis Clark KO 2 (6) 2:01 2 czerwca 2017   Paryż, Francja

Życie prywatne edytuj

Narzeczony francuskiej bokserki Estelle Mossely, mistrzyni olimpijskiej z Rio de Janeiro w wadze lekkiej.

Jego młodszy brat, Victor Yoka, również jest bokserem amatorskim.

Przypisy edytuj

  1. Rio 2016 Boxing - Results & Videos, „International Olympic Committee”, 26 stycznia 2017 [dostęp 2017-04-10] (ang.).
  2. Redakcja, MISTRZ ŚWIATA I OLIMPIJSKI DEMOLUJE W DEBIUCIE! [online], bokser.org [dostęp 2017-06-02].
  3. BoxRec: Tony Yoka [online], boxrec.com [dostęp 2019-12-07].

Linki zewnętrzne edytuj