Torpeda TEST-71M
TEST-71M/ME – radziecka torpeda ciężka przeznaczona do zwalczania zanurzonych okrętów podwodnych kierowana przewodowo, wyposażona w aktywny akustyczny układ samonaprowadzania oraz zapalnik zbliżeniowy i dwa zapalniki kontaktowe. Torpedy te umieszczone są w szczelnie zamkniętych kontenerach wypełnionych azotem. Ich konstrukcja składa się z akustycznego układu naprowadzania, zapalnika zbliżeniowego oraz dwóch kontaktowych, głowicy bojowej, jednorazowego użytku akumulatora, elektronicznej jednostki obliczeniowej oraz układu kontroli, a także układu zdalnej kontroli. Torpeda w początkowym okresie biegu jest kierowana przewodowo, miedzianym przewodem o długości 15 km[1]. W ostatniej fazie może samonaprowadzać się na cel. Zasięg wynosi 15 km przy prędkości 40 węzłów lub 24 km przy prędkości 35 węzłów[1]. Torpedy TEST-71M zostały przyjęte na uzbrojenie w marynarce ZSRR w 1981 roku[1]. W torpedy tego typu w eksportowej wersji ME uzbrojony jest między innymi polski okręt podwodny ORP „Orzeł” projektu 877E (Polska zakupiła ich 12)[1].
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj |
torpeda ciężka |
| Platforma przenoszenia |
okręty podwodne |
| Przeznaczenie |
okręty podwodne |
| Historia | |
| Lata używania |
od 1981[1]. |
| Dane techniczne | |
| Długość |
7863 mm |
| Średnica |
533,4 mm |
| Masa |
1804 kg |
| Zasięg |
24 000 m[1] |
| Głębokość ataku |
400 metrów |
| Naprowadzanie |
aktywne akustyczne, przewodowe |
| Masa głowicy |
205 kg |
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Torpedoes of Russia/USSR Post-World War II. NavWeaps. [dostęp 2018-01-22]. (ang.).
- Robert Rochowicz. Torpedy polskich okrętów podwodnych. „Morze”. Nr 9/2017 (24), 2017. Zespół Badań i Analiz Militarnych. ISSN 2543-5469.