Torpeda wzór 95 (jap. 95-shiki gyorai) – japońska torpeda parogazowa, zmniejszona wersja torpedy Typ 93 (sławnej „Długiej Lancy”), przeznaczona do użycia na okrętach podwodnych, kalibru 533 mm.

Torpeda Typ 95
Ilustracja
Państwo

 Japonia

Rodzaj

torpeda parogazowa, niekierowana

Platforma przenoszenia

okręty podwodne

Przeznaczenie

okręty nawodne

Historia
Lata konstrukcji

1935

Lata produkcji

1938-1945

Dane techniczne
Długość

7150 mm

Średnica

533 mm

Masa

1665 kg

Napęd

silnik tłokowy dwucylindrowy, wykorzystujący jako paliwo naftę i utleniacz tlen

Zasięg

9 km przy 49-51 węzłach
12 km przy 45-47 węzłach

Prędkość

do 51 węzłów

Naprowadzanie

brak

Masa głowicy

405 kg

Opracowana w roku 1935 torpeda w pierwszej wersji przypominała torpedę Typ 93 mod. 1 i 2[1], była napędzana przez dwucylindrowy, dwusuwowy silnik tłokowy używający nafty jako paliwa i czystego tlenu jako utleniacza. Zbiornik tlenu miał pojemność 386 litrów i mieścił 113 kg (dla temp. 15 °C) tlenu pod ciśnieniem 215 kg/cm². Zapas nafty wynosił 41,3 kg. Silnik miał dwa ustawienia: mógł rozwijać moc 330 KM (co nadawało torpedzie prędkość 45-47 węzłów) lub 430 KM (dla prędkości 49-51 w); zasięg torpedy wynosił odpowiednio 12 i 9 km. Możliwe odchylenie od kursu wynosiło 170 m przy strzale na 9 km i 250 m – na 12 km[1]. Głowica bojowa mod. 1 zawierała 405 kg materiału wybuchowego Typ 97[1] (czyli heksanitu[2]).

W 1943 wprowadzono drugą wersję, o zbiorniku tlenu zmniejszonym do 220 litrów, mieszczącym 60 kg tlenu (dla temp. 15 °C) pod ciśnieniem 200 kg/cm². Torpeda ta była cięższa (1730 kg) i miała zwiększoną do 550 kg głowicę, oraz zmniejszony zasięg, do 5,5 km przy dużej prędkości i 7,5 km przy zmniejszonej; możliwe odchylenie od kursu wynosiło, odpowiednio, 90 i 130 m[1]. Inną różnicą był układ startu silnika, który w pierwszej wersji używał powietrza z dodatkowego zbiornika, a w drugiej – ze zbiornika ze sprężonym powietrzem do napędu maszynki sterowej[1].

Wykorzystywano zapalniki bezwładnościowe; do torped tych wyprodukowano ok. 80 zapalników magnetycznych, ale nie wiadomo, czy zostały użyte[3]. Łącznie wyprodukowano ok. 2200 torped Typ 95[2].

Wystrzeloną z I-19 torpedą tego wzoru zatopiony został między innymi lotniskowiec USS „Wasp” (CV-7)[4]

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Campbell 1985 ↓, s. 208.
  2. a b Campbell 1985 ↓, s. 203.
  3. Campbell 1985 ↓, s. 204.
  4. Richard Frank: Guadalcanal, s. 248

Bibliografia edytuj

  • John Campbell: Naval Weapons of World War Two. 1985, seria: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-459-4.
  • Richard B. Frank: Guadalcanal: The Definitive Account of the Landmark Battle. New York: 1990. ISBN 0-394-58875-4.