Wikipedia

Tour de France 1998

85. Tour de France rozpoczął się 11 lipca w Dublinie, a zakończył się 2 sierpnia w Paryżu. Wielka Pętla po raz pierwszy w historii rozpoczęła się w Irlandii. Wyścig składał się z prologu i 21 etapów, w tym: 12 etapów płaskich, 2 etapów górzystych, 5 etapów górskich i 3 etapów jazdy indywidualnej na czas. Cała trasa liczyła 3877 km.

Tour de France 1998
1997 1999
Ilustracja
Trasa Tour de France 1998
Data

11 lipca – 2 sierpnia 1998

Etapów

21 (22)

Dystans

3877 km

Czas zwycięzcy

92 h 49' 46"
(39,983 km/h)

Zgłoszenia

189 kolarzy

Ukończyło wyścig

96 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Włochy Marco Pantani

Drugie miejsce

Niemcy Jan Ullrich

Trzecie miejsce

Stany Zjednoczone Bobby Julich

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Francja Christophe Rinero

Punktowa

Niemcy Erik Zabel

Młodzieżowa

Niemcy Jan Ullrich

Najaktywniejszych

Francja Jacky Durand

Drużynowa

Francja Cofidis

Strona internetowa

Klasyfikacje edytuj

Klasyfikację generalną wygrał Włoch Marco Pantani, wyprzedzając Niemca Jana Ullricha i Amerykanina Bobby’ego Julicha. Ullrich wygrał też klasyfikację młodzieżową, jego rodak - Erik Zabel wygrał klasyfikację punktową, a Francuz Christophe Rinero wygrał klasyfikację górską. Najaktywniejszym kolarzem został kolejny Francuz, Jacky Durand[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była francuska drużyna Cofidis.

Doping edytuj

Tour de France 1998 był także nazywany Tour de Dopage (wyścig dopingu) w związku z aferami dopingowymi. Skandal wybuchł 8 lipca 1998 roku, gdy francuska policja aresztowała asystenta ds. żywieniowych drużyny Festina, Willy’ego Voeta, za posiadanie dużych ilości nielegalnych recept na narkotyki, erytropoetynę (EPO), hormon wzrostu, testosteron i amfetaminę[2].

Dwa tygodnie po aresztowaniu Voeta, 23 lipca 1998 roku, francuska policja przeprowadziła niezapowiedziane kontrole w pokojach hotelowych i autobusach zespołów i kolarzy. Środki dopingujące znaleziono w samochodach holenderskiej ekipy TVM. Następne etapy były zagrożone. Zaraz po tym jak wiadomość o akcji policji rozeszła się wśród zawodników w trakcie siedemnastego etapu wyścigu, zorganizowali oni siedzący protest i odmówili kontynuowania wyścigu. Po negocjacjach prowadzonych przez Jeana-Marie Leblanca, dyrektora Tour de France, policja zgodziła się ograniczyć najcięższe praktyki, dzięki czemu zawodnicy zgodzili się kontynuować wyścig[3]. Wielu zawodników zostało wykluczonych, a ekipy ONCE, Riso Scotti i Banesto wycofały się. Pozostali kolarze ukończyli etap jadąc powoli, bez numerów startowych, a wyniki zostały anulowane[4].

Wśród kolarzy przyłapanych na dopingu znaleźli się między innymi zwycięzca Marco Pantani, drugi w klasyfikacji Jan Ullrich, a także Andrea Tafi, Erik Zabel, Bo Hamburger, Laurent Jalabert, Marcos Serrano, Jens Heppner, Jeroen Blijlevens, Nicola Minali, Mario Cipollini, Fabio Sacchi, Eddy Mazzoleni, Jacky Durand, Abraham Olano, Laurent Desbiens, Manuel Beltran, i Kevin Livingston[5]. Trzeci w klasyfikacji generalnej Julich przyznał się do stosowania dopingu podczas tej edycji Touru w 2012 roku[6].

Drużyny edytuj

W tej edycji TdF wzięło udział 21[7] drużyn:

Etapy edytuj

Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca
P 11 lipca   Dublin   ITT 5,6 km   Chris Boardman
1 12 lipca   Dublin   180,5 km   Tom Steels
2 13 lipca   Enniscorthy –   Cork   205,5 km   Ján Svorada
3 14 lipca Roscoff – Lorient   169,0 km   Jens Heppner
4 15 lipca Plouay – Cholet   252,0 km   Jeroen Blijlevens
5 16 lipca Cholet – Châteauroux   228,5 km   Mario Cipollini
6 17 lipca La Châtre – Brive-la-Gaillarde   204,5 km   Mario Cipollini
7 18 lipca Meyrignac-l’Église – Corrèze   ITT 58,0 km   Jan Ullrich
8 19 lipca Brive-la-Gaillarde – Montauban   190,5 km   Jacky Durand
9 20 lipca Montauban – Pau   210,0 km   Léon van Bon
10 21 lipca Pau – Luchon   196,5 km   Rodolfo Massi
11 22 lipca Luchon – Plateau de Beille   170,0 km   Marco Pantani
23 lipca Dzień przerwy
12 24 lipca Tarascon-sur-Ariège – Cap d'Agde   222,0 km   Tom Steels
13 25 lipca Frontignan – Carpentras   196,0 km   Daniele Nardello
14 26 lipca Valréas – Grenoble   186,5 km   Stuart O’Grady
15 27 lipca Grenoble – Les Deux Alpes   189,0 km   Marco Pantani
16 28 lipca Vizille – Albertville   204,0 km   Jan Ullrich
17 29 lipca Albertville – Aix-les-Bains   149,0 km brak
18 30 lipca Aix-les-Bains –   Neuchâtel   218,5 km   Tom Steels
19 31 lipca   La Chaux-de-Fonds – Autun   242,0 km   Magnus Bäckstedt
20 1 sierpnia Montceau-les-Mines – Le Creusot   ITT 52,0 km   Jan Ullrich
21 2 sierpnia Melun – Paryż (Champs-Élysées)   147,5 km   Tom Steels

Liderzy klasyfikacji po etapach edytuj

Etap Zwycięzca Klasyfikacja generalna
  		Klasyfikacja górska
  		Klasyfikacja punktowa
  		Klasyfikacja młodzieżowa
  		Klasyfikacja drużynowa
 
P Chris Boardman Chris Boardman N/A Chris Boardman Jan Ullrich Festina
1 Tom Steels Stefano Zanini Tom Steels
2 Ján Svorada Erik Zabel
3 Jens Heppner Bo Hamburger Pascal Hervé Ján Svorada George Hincapie Casino-Ag2r
4 Jeroen Blijlevens Stuart O’Grady Stuart O’Grady
5 Mario Cipollini Erik Zabel
6 Mario Cipollini
7 Jan Ullrich Jan Ullrich Stefano Zanini Jan Ullrich Team Telekom
8 Jacky Durand Laurent Desbiens Cofidis
9 Léon van Bon Jens Voigt
10 Rodolfo Massi Jan Ullrich Rodolfo Massi
11 Marco Pantani
12 Tom Steels
13 Daniele Nardello
14 Stuart O’Grady
15 Marco Pantani Marco Pantani
16 Jan Ullrich
17 – Christophe Rinero
18 Tom Steels
19 Magnus Bäckstedt
20 Jan Ullrich
21 Tom Steels
Klasyfikacja końcowa Marco Pantani Christophe Rinero Erik Zabel Jan Ullrich Cofidis

Klasyfikacje końcowe edytuj

Klasyfikacja generalna edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Marco Pantani   Mercatone 92 h 49' 46"
2.   Jan Ullrich Telekom +3' 21"
3.   Bobby Julich Cofidis +4' 08"
4.   Christophe Rinero Cofidis +9' 16"
5.   Michael Boogerd Rabobank +11' 26"
6.   Jean-Cyril Robin US Postal +14' 57"
7.   Roland Meier Cofidis +15' 13"
8.   Daniele Nardello Mapei +16' 07"
9.   Giuseppe Di Grande Mapei +17' 35"
10.   Axel Merckx Polti +17' 39"

Klasyfikacja punktowa edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Erik Zabel   Telekom 327
2.   Stuart O’Grady GAN 230
3.   Tom Steels Mapei 221
4.   Robbie McEwen Rabobank 196
5.   George Hincapie US Postal 151

Klasyfikacja górska edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Christophe Rinero   Cofidis 200
2.   Marco Pantani Mercatone 175
3.   Alberto Elli Casino 165
4.   Cédric Vasseur GAN 156
5.   Stéphane Heulot FDJ 152

Klasyfikacja młodzieżowa edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Jan Ullrich   Telekom 92 h 53' 07"
2.   Christophe Rinero Cofidis +5' 55"
3.   Giuseppe Di Grande Mapei +14' 14"
4.   Kevin Livingston Cofidis +30' 42"
5.   Jörg Jaksche Polti +32' 20"

Klasyfikacja drużynowa edytuj

Pozycja Drużyna Czas
1.   Cofidis 278 h 29' 58"
2.   Casino-Ag2r +29' 09"
3.   US Postal +41' 40"
4.   Telekom +46' 01"
5.   Lotto-Mobistar +1 h 04' 14"

Przypisy edytuj

  1. ↑ PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS. prixantargazdelacombativite.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)]. (fr.).
  2. ↑ 'Festina Affair': A timeline (ang.)
  3. ↑ CYCLING; Cyclists Stage Protest as Drug Investigation Widens (ang.)
  4. ↑ Bike Race Info: 1998 Tour de France (ang.)
  5. ↑ French Senate releases positive EPO cases from 1998 Tour de France (ang.)
  6. ↑ Exclusive: Bobby Julich doping confession (ang.)
  7. ↑ Les équipes du Tour de France 1998 (fr.)

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tour_de_France_1998&oldid=69292423”