Wikipedia

Tour de France 2003

90. Tour de France rozpoczął się 5 lipca w Paryżu, a zakończył się 27 lipca na Polach Elizejskich. Wyścig składał się z prologu i 20 etapów, w tym 10 etapów płaskich, 7 etapów górskich i 4 etapów jazdy na czas. Cała trasa liczyła 3427 km. Był to pierwszy Tour, w którym uczestnicy obowiązkowo musieli korzystać z kasków.

Tour de France 2003
2002 2004
Ilustracja
Trasa Tour de France 2003
Data

5 – 27 lipca 2003

Etapów

20 + prolog

Dystans

3427 km

Czas zwycięzcy

83 h 41' 12" (40,030 km/h)

Zgłoszenia

198 kolarzy

Ukończyło wyścig

147 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Stany Zjednoczone Lance Armstrong (anulowane)

Drugie miejsce

Niemcy Jan Ullrich

Trzecie miejsce

Kazachstan Aleksandr Winokurow

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Francja Richard Virenque

Punktowa

Australia Baden Cooke

Młodzieżowa

Rosja Dienis Mieńszow

Najaktywniejszych

Kazachstan Aleksandr Winokurow

Drużynowa

Dania Team CSC

Strona internetowa

Klasyfikacje edytuj

Klasyfikację generalną wygrał po raz piąty z rzędu Amerykanin Lance Armstrong, wyprzedzając Niemca Jana Ullricha i Kazacha Aleksandra Winokurowa. Australijczyk Baden Cooke wygrał klasyfikację punktową, Francuz Richard Virenque wygrał klasyfikację górską, a Rosjanin Dienis Mieńszow był najlepszy w klasyfikacji młodzieżowej. Najaktywniejszym kolarzem został Aleksandr Winokurow[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była duńska drużyna Team CSC.

Doping edytuj

Po zakończeniu 12. etapu testu antydopingowego nie przeszedł Hiszpan Javier Pascual Llorente. W jego krwi wykryto erytropoetynę (EPO)[2]. Podczas siódmego etapu w wyniku stosowania dopingu kolejny Hiszpan, Jesús Manzano upadł i stracił przytomność. W 2013 roku kolarz wyznał, iż wypadek ten związany był z podawaniem mu przez lekarza ekipy Kelme Oxyglobinu, leku stosowanego do leczenia anemii u zwierząt[3].

W 2007 roku do stosowania między innymi EPO w czasach swoich startów w ekipie ONCE (2001-2003) przyznał się Niemiec Jörg Jaksche[4]. Zwycięzca klasyfikacji punktowej, Erik Zabel, także stosował doping, do czego przyznał się w 2013 roku[5].

W 2012 roku Armstrong został dożywotnio zdyskwalifikowany za stosowanie dopingu przez Amerykańską Agencję Antydopingową. Anulowano także wszystkie jego wyniki począwszy od 1 sierpnia 1998 roku[6]. W 2013 roku Armstrong przyznał się do stosowania między innymi EPO, transfuzji krwi, testosteronu i kortyzonu[7]. Mimo to jeden z najpoważniejszych rywali Amerykanina, Jan Ullrich stwierdził, że Amerykaninowi powinno się przywrócić wszystkie wyniki, z uwagi na powszechność stosowania dopingu wśród kolarzy w tamtych czasach[8].

Drużyny edytuj

W tej edycji TdF wzięło udział 21[9] drużyn:

Etapy edytuj

Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca
P 5 lipca Paryż   ITT 6,5 km   Bradley McGee
1 6 lipca Saint-Denis – Meaux   168,0 km   Alessandro Petacchi
2 7 lipca La Ferté-sous-Jouarre – Sedan   204,5 km   Baden Cooke
3 8 lipca Charleville-Mézières – Saint-Dizier   167,5 km   Alessandro Petacchi
4 9 lipca Joinville – Saint-Dizier   TTT 69,0 km   US Postal
5 10 lipca Troyes – Nevers   196,5 km   Alessandro Petacchi
6 11 lipca Nevers – Lyon   230,0 km   Alessandro Petacchi
7 12 lipca Lyon – Morzine   230,5 km   Richard Virenque
8 13 lipca Sallanches – Alpe d’Huez   219,0 km   Iban Mayo
9 14 lipca Le Bourg-d’Oisans – Gap   184,5 km   Aleksandr Winokurow
10 15 lipca Gap – Marsylia   219,5 km   Jakob Piil
16 lipca Dzień przerwy
11 17 lipca Narbonne – Tuluza   153,5 km   Juan Antonio Flecha
12 18 lipca Gaillac – Cap Découverte   ITT 47,0 km   Jan Ullrich
13 19 lipca Tuluza – Ax 3 Domaines   197,5 km   Carlos Sastre
14 20 lipca Saint-Girons – Loudenvielle   191,5 km   Gilberto Simoni
15 21 lipca Bagnères-de-Bigorre – Luz Ardiden   159,5 km   Lance Armstrong
22 lipca Dzień przerwy
16 23 lipca Pau – Bayonne   197,5 km   Tyler Hamilton
17 24 lipca Dax – Bordeaux   181,0 km   Servais Knaven
18 25 lipca Bordeaux – Saint-Maixent-l’École   203,5 km   Pablo Lastras
19 26 lipca Pornic – Nantes   ITT 49,0 km   David Millar
20 27 lipca Ville-d’Avray – Paryż (Champs-Élysées)   152,0 km   Jean-Patrick Nazon

Liderzy klasyfikacji po etapach edytuj

Etap Zwycięzca Klasyfikacja generalna
  		Klasyfikacja punktowa
  		Klasyfikacja górska
  		Klasyfikacja młodzieżowa
  		Klasyfikacja drużynowa
 
P Bradley McGee Bradley McGee Bradley McGee Brak Władimir Karpiec US Postal
1 Alessandro Petacchi Robbie McEwen Christophe Mengin Andy Flickinger
2 Baden Cooke Baden Cooke
3 Alessandro Petacchi Jean-Patrick Nazon
4 US Postal Víctor Hugo Peña Władimir Karpiec
5 Alessandro Petacchi Frédéric Finot
6 Alessandro Petacchi Alessandro Petacchi Christophe Mengin
7 Richard Virenque Richard Virenque Baden Cooke Richard Virenque Dienis Mieńszow Quick Step-Davitamon
8 Iban Mayo Lance Armstrong Euskaltel-Euskadi
9 Aleksandr Winokurow
10 Jakob Piil Team CSC
11 Juan Antonio Flecha
12 Jan Ullrich iBanesto.com
13 Carlos Sastre Team CSC
14 Gilberto Simoni
15 Lance Armstrong
16 Tyler Hamilton
17 Servais Knaven
18 Pablo Lastras Robbie McEwen
19 David Millar
20 Jean-Patrick Nazon Baden Cooke
Klasyfikacja końcowa Lance Armstrong Baden Cooke Richard Virenque Dienis Mieńszow Team CSC

Klasyfikacje końcowe edytuj

Klasyfikacja generalna edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Lance Armstong   US Postal 83 h 41 12''
2.   Jan Ullrich Bianchi +1' 01"
3.   Aleksandr Winokurow Telekom +4' 14"
4.   Tyler Hamilton Team CSC +6' 17"
5.   Haimar Zubeldia Euskaltel +6' 51"
6.   Iban Mayo Euskaltel +7' 06"
7.   Ivan Basso Fassa Bortolo +10' 12"
8.   Christophe Moreau Crédit Agricole +12' 28"
9.   Carlos Sastre Team CSC +18' 49"
10.   Francisco Mancebo iBanesto.com +19' 15"

Klasyfikacja punktowa edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Baden Cooke   FDJeux.com 216
2.   Robbie McEwen Lotto-Domo 214
3.   Erik Zabel Telekom 188
4.   Thor Hushovd Crédit Agricole 173
5.   Luca Paolini Quick Step 156

Klasyfikacja górska edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1.   Richard Virenque   Quick Step 324
2.   Laurent Dufaux Alessio 187
3.   Lance Armstrong US Postal 168
4.   Christophe Moreau Crédit Agricole 137
5.   Juan Miguel Mercado iBanesto.com 136

Klasyfikacja młodzieżowa edytuj

Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1.   Dienis Mieńszow   iBanesto.com 84 h 00' 56"
2.   Mikel Astarloza AG2R +42' 29"
3.   Juan Miguel Mercado iBanesto.com +1 h 02' 48"
4.   Sylvain Chavanel Brioches +1 h 05' 17"
5.   Andy Flickinger AG2R +1 h 09' 09"

Klasyfikacja drużynowa edytuj

Pozycja Drużyna Czas
1.   CSC 248 h 18' 18"
2.   iBanesto +21' 46"
3.   Euskaltel +44' 59"
4.   US Postal +45' 53"
5.   Bianchi +1 h 12' 40"

Przypisy edytuj

  1. ↑ PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS. prixantargazdelacombativite.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-10)]. (fr.).
  2. ↑ Doping bei der Tour de France 1947 - heute (niem.)
  3. ↑ Manzano delivers shocking evidence at Puerto trial (ang.)
  4. ↑ Jörg Jaksche: Doping, hypocrisy and a dog called Bella (ang.)
  5. ↑ Zabel admits to doping from 1996 to 2003 (ang.)
  6. ↑ Lance Armstrong Receives Lifetime Ban And Disqualification Of Competitive Results For Doping Violations Stemming From His Involvement In The United States Postal Service Pro-Cycling Team Doping Conspiracy (ang.)
  7. ↑ Lance Armstrong comes clean (ang.)
  8. ↑ Jan Ullrich supports Lance (ang.)
  9. ↑ Les équipes du Tour de France 2003 (fr.)

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tour_de_France_2003&oldid=68604455”