Trójguzkowce
Trójguzkowce (†Trituberculata) – całkowicie wymarłe drobne zwierzęta ssakokształtne. Ich szczątki znaleziono w mezozoicznych pokładach pochodzących z 215–85 mln lat. Na podstawie znalezionych zębów i kilku fragmentów czaszki, stwierdzić można, że odżywiały się głównie owadami. Ich cechą charakterystyczną są zęby trzonowe z trzema guzkami (tuberculum) ustawionymi w kształcie symetrycznego trójkąta.
| Trituberculata | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| (bez rangi) | trójguzkowce |
Trójguzkowce dzieli się na dwie grupy[1]:
- eupantotery (†Eupantotheria) – od nich prawdopodobnie wywodzą się torbacze i łożyskowce
- symetrodonty (†Symmetrodonta) – boczna gałąź, wymarła bez śladu.
Niektórzy autorzy zaliczali do trójguzkowców także trykonodonty (†Triconodonta); większość autorów nie zalicza ich jednak do tej grupy[2][1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Vertebrate Classification. W: Robert L. Carroll: Vertebrate Paleontology and Evolution. New York: W. H. Freeman and Company, 1988, s. 594–648. ISBN 0-716-71822-7.
- ↑ Class Mammalia. W: Everett Claire Olson: Vertebrate paleozoology. New York: Wiley-Interscience, 1971. ISBN 0-471-65364-0.
Bibliografia edytuj
- Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.