Trałowce typu Bluebird

Trałowce typu Bluebird
Kraj budowy	Stany Zjednoczone
Użytkownicy	US Navy
Stocznia	Mare Island Naval Shipyard, Vallejo
Wejście do służby	1953
Wycofanie	1971
Zbudowane okręty	2
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	330 t
Długość	44,0 m
Szerokość	8,5 m
Zanurzenie	3,7 m
Napęd	4 silniki wysokoprężne, 2 śruby
Prędkość	14 węzłów
Załoga	39
Uzbrojenie	2× armata kalibru 20 mm,; 2× karabin maszynowy kalibru 12,7 mm; 1× moździerz kalibru 81 mm
	Multimedia w Wikimedia Commons

Trałowce typu Bluebird – typ dwóch amerykańskich trałowców przeznaczonych do operowania na wodach przybrzeżnych, zbudowanych dla US Navy na początku lat 50. XX wieku, służących do wczesnych lat 70.

Okręty edytuj

Okręty typu Bluebird nosiły początkowo oznaczenia AMS, zmienione 7 lutego 1955 roku na MSC (Minesweeper, Coastal).

Do typu Bluebird zalicza się czasem także jednostki typów Falcon (10 okrętów) i Redwing (10), a także 267 zbliżonych konstrukcyjnie trałowców zbudowanych dla marynarek wojennych państw NATO i innych państw sojuszniczych^[1].

Przypisy edytuj

↑ Edward J. Marolda: The U.S. Navy in the Korean War. Naval Institute Press, 2007, s. 356. ISBN 1-59114-487-6. Cytat: Orders for the similar coastal Bluebird class eventually totaled twenty-two ships for the U.S. Navy and 267 for NATO navies. (ang.).

Bibliografia edytuj

Motor & Coastal Minesweepers. NavSource. [dostęp 2013-03-12]. (ang.).

[1] Edward J. Marolda: The U.S. Navy in the Korean War. Naval Institute Press, 2007, s. 356. ISBN 1-59114-487-6. Cytat: Orders for the similar coastal Bluebird class eventually totaled twenty-two ships for the U.S. Navy and 267 for NATO navies. (ang.).

[1]