Tramwaje w Edynburgu

System komunikacji tramwajowej w Wielkiej Brytanii

Tramwaje w Edynburgu – system komunikacji tramwajowej działający w Edynburgu, stolicy Szkocji, w latach 1871–1956[2], uruchomiony ponownie w 2014[3]

Tramwaje w Edynburgu
tramwaj
Logotyp
Logo
Ilustracja
Tabor - tramwaj CAF
Państwo

 Wielka Brytania

Lokalizacja

Edynburg

Operator

Edinburgh Trams Ltd.

Liczba linii

1

Lata funkcjonowania

1871–1956
od 2014

Roczna
liczba pasażerów

5 600 000[1]

Infrastruktura
Schemat sieci
Mapa z zaznaczonymi przystankami
Długość sieci

14 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Liczba stacji

16

Tabor
Liczba pojazdów

27

Strona internetowa
Stare torowisko na Waterloo Place
Budowa torowiska
Wnętrze składu
Zajezdnia tramwajowa Gogar
Widok ze stanowiska motorniczego (tył składu)

Historia edytuj

Początkowo po trasach poruszały się tramwaje konne, które uruchomiono w 1871, następnie pojawiły się wozy napędzane linami (od 1888), a w 1905 wprowadzono tramwaje elektryczne. Wagony, podobnie jak autobusy, były piętrowe. Zachowane wagony tego typu można obejrzeć w Muzeum Transportu w Glasgow. W 1922 podjęto decyzję o likwidacji tramwajów linowych i zastąpieniem ich przez tramwaje elektryczne. Ostatnie linie tramwajów linowych zlikwidowano w czerwcu 1923.

Tramwaje wycofano z tras 16 listopada 1956, lecz w 2007 roku po zakończonym przetargu rozpoczęło się przedsięwzięcie przywrócenia tramwajów Edynburgowi.

Po wyborach lokalnych w 2007 zwycięska partia SNP zastopowała realizację projektu[4]. Spotkało się to jednak z dużą krytyką mediów i społeczeństwa. Po ponownym przeanalizowaniu nowe władze zezwoliły na kontynuację budowy[5]. Uruchomienie pierwszej linii planowane było w lipcu 2011, jednak wystąpiły opóźnienia w realizacji projektu. Ostatecznie sieć ponownie uruchomiono 31 maja 2014. Koszt inwestycji wyniósł 776 milionów funtów - o 309 milionów więcej, niż pierwotnie zakładano[6]. Pierwotnie pierwsza linia miała mieć 18,2 km długości, 22 przystanki i kończyć się w porcie, lecz skrócono ją do 14 km, 15[a] przystanków, a swój koniec ma w ścisłym centrum Edynburga. Wspomniane niedociągnięcia wraz z innymi zaniedbaniami spotkały się z krytyką[7][8][9].

Tabor edytuj

Dla budowanego systemu zostało zakupionych za 40 mln funtów szterlingów 27 tramwajów CAF. Składy zostały wyprodukowane w mieście Beasain w Hiszpanii. Każdy tramwaj jest dwukierunkowy, dwustronny, całkowicie niskopodłogowy oraz siedmioczłonowy o długości 42,8 m i 2,65 m szerokości. W tramwaju jest 78 miejsc siedzących, 255 stojących i 2 miejsca na wózki inwalidzkie[10]. Pojazdy wyposażone są w monitoring wizyjny.

Pierwszy tramwaj przekazano władzom miasta 27 kwietnia 2010. Z powodu opóźnień przy budowie linii i zajezdni tramwaje testowano w niemieckim mieście Wildenrath[11]

Trasa edytuj

Obecnie jedyna linia ma 16 przystanków:

Zdjęcie Nazwa Przesiadki
  York Palace
  St Andrew Square Lothian Buses

Edinburgh Bus Station

Edynburg Waverley

  Princes Street
  West End - Princes Street
  Haymarket Lothian Buses

Edynburg Haymarket

Scottish Citylink

  Murrayfield Stadium
  Balgreen
  Saughton
Bankhead
  Edinburgh Park Station Edynburg Park
  Edinburgh Park Central
  Gyle Centre
  Edinburgh Gateway[b] Edynburg Gateway
  Gogarburn
  Ingliston Park & Ride Lothian Buses
  Edinburgh Airport Edinburgh Airport

Plany rozwoju edytuj

 
Trasa po rozbudowie miałaby być pierwotnie planowaną trasą tramwaju

W związku ze wzrastająca liczbą pasażerów ratusz miejski zaczął rozważać istniejące już wcześniej plany rozbudowy sieci tramwajowej. Rozpatrywano przedłużenie linii w dół Leith Walk z ewentualnym przedłużeniem do centrum handlowego Ocean Terminali i dzielnicy Newhaven, gdzie pierwotnie miała kończyć się linia[12]. W listopadzie 2015 roku rada miasta zgodziła się na rozwinięcie linii do Newhaven.[13]. Przedsiębiorstwo autobusowe Lothian Buses stwierdziło, że może dofinansować projekt 20 milionami funtów[14]. Partia SNP, wcześniej przeciwna powiększeniu sieci tramwajowej, przed wyborami do rady miasta w maju 2017 również zadeklarowała poparcie dla planu rozbudowy jeśli projekt będzie właściwie zarządzany i będą w nim uczestniczyć małe, niezależne firmy[15]. Obecnie rozwinięcie sieci tramwajów znajduje się w strategii rozwoju miasta na lata 2018-2030[16].

Uwagi edytuj

  1. 16 przystanek, Edinburgh Gateway, otwarto 11 czerwca 2016, kiedy oddano do użytku stację o tej samej nazwie.
  2. Otwarty 11 grudnia 2016.

Przypisy edytuj