Trango Towers
Trango Towers, Wieże Trango – grupa szczytów w Karakorum. Wspinaczka na Trango Tower jest trudna nie tylko ze względu na szczególne nagromadzenie trudności (ściana gładka i pionowa do 1200 m), ale także na kapryśną aurę i zimno. Temperatura może mieć tu kluczowe znaczenie, szczególnie że alpiniści używają do wspinaczki gołych nieosłoniętych dłoni i specjalnych ciasnych, lecz precyzyjnych wspinaczkowych butów (możliwość odmrożeń).
 Wieże Trango – Ich pionowe ściany są najwyższymi na świecie. W centrum: Trango Tower; na lewo Trango Monk; Trango II- skrajny po lewej; Great Trango- po prawej. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
6286 m n.p.m. |
| Wybitność |
800 m |
| Pierwsze wejście |
1977 |
Położenie na mapie Wyżyny Tybetańskiej  | |
Położenie na mapie Azji  | |
 35°46′N 76°11′E/35,766667 76,183333
| |
Pierwsze polskie wejście na szczyt należy do Wojciecha Kurtyki (w 1988 roku). Ze względu na duże trudności techniczne mimo wielu prób wyczyn ten udało się powtórzyć polskim wspinaczom dopiero w 2012 roku, gdy na szczycie stanął zespół w składzie: Maciej Ciesielski, Łukasz Mirowski i Mariusz Serda[1].
W 2013 roku 19 sierpnia została wytyczona nowa droga "Bushido" przez polski zespół: Marcin Tomaszewski i Marek Raganowicz na północno - zachodniej ścianie Great Trango Tower (6286 m n.p.m.). Droga "Bushido" to 46 wyciągów o łącznej długości 1996 m, zespół spędził w ścianie 20 dni zakładając 4 obozy a drogę wycenił na A4, VII+, VII w skali Big Wall. Droga łączy się w górnej części z amerykańską linią wytyczoną w 2004 r. przez Kelly Cordes i Josh Whartona na żebrze północno - wschodnim. W wyniku złych warunków atmosferycznych i nagłego załamania pogody w godzinach nocnych, zespół podjął decyzję o rezygnacji z wejścia na szczyt Great Trango Tower. Zejście do Base Camp zajęło 2 dni[2]. Za wytyczenie nowej drogi zespół otrzymał w roku 2013 Kolosa w kategorii Alpinizm, następnie czasopismo National Geographic przyznało Traveler 2013 jako Wyczyn Roku a ekipa EpicTv uznała nową drogę "Bushido" za najważniejsze przejście bigwallowe w 2013 r.
Historia prowadzenia dróg edytuj
- Wojciech Kurtyka i Erhard Loretan – wschodnia ściana iglicy Trango Nameless Tower (6238 m n.p.m.) - 1988 r.
- Marcin Tomaszewski i Marek Raganowicz - północno-zachodnia ściana iglicy Great Trango Towers (6286 m n.p.m.) - 2013 r.
Linki zewnętrzne edytuj
- Polska ekspedycja której celem były wieże Trango (2006)
- Informacje na temat wyprawy Trango Tower 2008. ts2.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-10)].
Przypisy edytuj
- ↑ Polacy na szczycie Nameless Trango Tower. climb.pl. [dostęp 2012-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (pol.).
- ↑ Bushido, nowa droga Marka Raganowicza i Marcina Tomaszewskiego na Great Trango Tower.