Transmitancja widmowa

Transmitancja widmowa – wielkość w teorii sterowania i w teorii przetwarzania sygnałów definiowana jako stosunek wartości zespolonej odpowiedzi układu wywołanej wymuszeniem sinusoidalnym, do wartości zespolonej tego wymuszenia, w stanie ustalonym. Transmitancja widmowa opisuje przetwarzanie przez dany obiekt (układ) zmieniającego się sygnału wejściowego, a można otrzymać ją przechodząc z transmitancji operatorowej przez podstawienie

Transmitancję widmową łączy z transmitancją operatorową zależność:

Sinusoidalny sygnał wejściowy można zapisać:

a odpowiedź jako:

Ponieważ przekształcenie Fouriera stanowi szczególny przypadek przekształcenia Laplace’a dla to transmitancję widmową liniowego układu o parametrach stałych można też zdefiniować jako stosunek transformaty Fouriera sygnału wyjściowego układu do transformaty Fouriera sygnału wejściowego, przy zerowych warunkach początkowych.


Zobacz też edytuj