Trzeci rząd Valdisa Dombrovskisa
Trzeci rząd Valdisa Dombrovskisa (łot. Dombrovska 3. Ministru kabinets) – centroprawicowy gabinet koalicyjny rządzący Łotwą od 24 października 2011 do 22 stycznia 2014. Od 27 listopada 2013 gabinet znajdował się w stanie dymisji.
.jpg)
Historia edytuj
Po wyborach parlamentarnych z 2011, w których Jedność i Partia Reform Zatlersa uzyskały łącznie 42 mandaty w Sejmie, rozpoczęły się negocjacje nad powołaniem nowego rządu[1]. Spośród możliwych wariantów (włączenia do rządu Centrum Zgody lub Zjednoczenia Narodowego „Wszystko dla Łotwy!” – TB/LNNK) obie partie wybrały koalicję z drugim z tych ugrupowań[2]. Nowa koalicja dysponowała większością 56 głosów w parlamencie. Ostatecznie podpisano umowę koalicyjną[3]. 19 października 2011 prezydent Andris Bērziņš powierzył misję sformowania nowego rządu dotychczasowemu premierowi Valdisowi Dombrovskisowi[4]. 25 października 2011 Sejm większością głosów zatwierdził trzeci gabinet tworzony przez tego polityka[5].
W trakcie funkcjonowania gabinetu doszło w nim do szeregu zmian. W czerwcu 2012 do dymisji podał się minister sprawiedliwości Gaidis Bērziņš[6]. Nowym ministrem został Jānis Bordāns[7]. W styczniu 2013 rezygnację z zajmowanego stanowiska ogłosił Aivis Ronis[8]. Dymisja została przyjęta przez premiera[9]. Aivis Ronis pełnił swoją funkcję do początku marca, gdy zaprzysiężono jego następcę. Pod koniec kwietnia 2013 do dymisji podał się minister oświaty i nauki Roberts Ķīlis[10], w maju 2013 na czele tego resortu stanął Vjačeslavs Dombrovskis[11] We wrześniu 2013 z funkcji zrezygnował Edmunds Sprūdžs. Dymisja została przyjęta przez premiera, ustępujący minister kierował resortem do początku grudnia 2013[12]. Również we wrześniu premier podpisał dymisję Žanety Jaunzeme-Grende[13]. W październiku 2013 Sejm większością głosów zatwierdził Dace Melbārde na stanowisku ministra kultury[14].
27 listopada 2013 premier Valdis Dombrovskis wraz z całym gabinetem podał się do dymisji w związku z katastrofą budowlaną w Rydze[15]. Do czasu zatwierdzenia nowego rządu Laimdoty Straujumy, do czego doszło 22 stycznia 2014, gabinet pełnił obowiązki konstytucyjnego rządu Łotwy[16].
Skład gabinetu edytuj
- Premier
- Valdis Dombrovskis (Jedność)
- Minister obrony narodowej
- Artis Pabriks (Jedność)
- Minister spraw zagranicznych
- Edgars Rinkēvičs (Partia Reform)
- Minister gospodarki
- Daniels Pavļuts (Partia Reform)
- Minister finansów
- Andris Vilks (Jedność)
- Minister spraw wewnętrznych
- Rihards Kozlovskis (Partia Reform)
- Minister oświaty i nauki
- Roberts Ķīlis (Partia Reform, do 30 kwietnia 2013), Vjačeslavs Dombrovskis (Partia Reform, od 2 maja 2013)
- Minister kultury
- Žaneta Jaunzeme-Grende („Wszystko dla Łotwy!” – TB/LNNK, do 16 września 2013), Dace Melbārde („Wszystko dla Łotwy!” – TB/LNNK, od 16 września 2013)
- Minister zabezpieczenia społecznego
- Ilze Viņķele (Jedność)
- Minister komunikacji
- Aivis Ronis (bezp., do 1 marca 2013), Anrijs Matīss (bezp., od 1 marca 2013)
- Minister sprawiedliwości
- Gaidis Bērziņš („Wszystko dla Łotwy!” – TB/LNNK, do 21 czerwca 2012), Jānis Bordāns („Wszystko dla Łotwy!” – TB/LNNK, od 5 czerwca 2012)
- Minister zdrowia
- Ingrīda Circene (Jedność)
- Minister ochrony środowiska i rozwoju regionalnego
- Edmunds Sprūdžs (Partia Reform, do 1 grudnia 2013)
- Minister rolnictwa
- Laimdota Straujuma (Jedność)
Przypisy edytuj
- ↑ Otocki: Koalicja Zatlers-„Jedność”. Czy skończy się jak POPiS?. politykawschodnia.pl, 1 października 2011. [dostęp 2021-05-08].
- ↑ Koalīciju veidos ZRP, „Vienotība” un nacionālā apvienība. jauns.lv, 10 października 2011. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ VIENOTĪBA, ZRP un VL!-TB/LNNK vienojas par reformu un tiesiskuma koalīcijas izveidi. vienotiba.lv, 10 października 2011. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Valsts prezidents izsaka priekšlikumu paplašināt koalīciju un nominē Valdi Dombrovski. president.lv, 19 października 2011. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Saeima Ministru prezidenta amatā atkārtoti apstiprina Valdi Dombrovski. saeima.lv, 25 października 2011. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Pēc domstarpībām par ebreju īpašumu jautājumu atkāpjas tieslietu ministrs. delfi.lv, 20 czerwca 2012. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Jaunais tieslietu ministrs – Jānis Bordāns. bnn.lv, 5 lipca 2012. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Ronis atkāpjas no satiksmes ministra amata. tvnet.lv, 15 stycznia 2013. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Premjers pieņem satiksmes ministra demisiju; Ronis turpinās darbu līdz 1.martam. diena.lv, 18 stycznia 2013. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Ķīlis iesniedzis premjeram demisijas rakstu. diena.lv, 30 kwietnia 2013. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Vjačeslavs Dombrovskis apstiprināts izglītības un zinātnes ministra amatā. diena.lv, 2 maja 2013. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Dombrovskis pieņem Sprūdža demisiju; ministrs strādās līdz 1.decembrim. diena.lv, 5 września 2013. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Premjers Grendi no amata atbrīvo elektroniski. diena.lv, z 16 września 2013. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Par jauno kultūras ministri apstiprina Daci Melbārdi. delfi.lv, 31 października 2013. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Valdis Dombrovskis paziņo par atkāpšanos no amata. tvnet.lv, 27 listopada 2013. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).
- ↑ Dombrovska valdības pēdējais kopīgais foto – sastāšanās pēc augumiem, jautrība un smiekli. focus.lv, 21 stycznia 2014. [dostęp 2021-05-08]. (łot.).