Trzmiel łąkowy, trzmiel leśny[1][a] (Bombus pratorum) – gatunek z rodziny pszczołowatych. Zaliczany do pszczół właściwych, rodzaju Bombus. Występuje w Europie Środkowej i Północnej, dość licznie nawet w wyżej położonych regionach[2]. W Polsce, tak jak pozostałe trzmiele, objęty częściową ochroną gatunkową[3].

Trzmiel łąkowy
Bombus pratorum
Linnaeus, 1761
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

tchawkodyszne

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

trzonkówki
(grupa żądłówki)

Rodzina

pszczołowate

Podrodzina

pszczoły właściwe

Plemię

trzmielowate

Rodzaj

Bombus

Gatunek

trzmiel łąkowy

Długość ciała: robotnice 11–12 mm, królowa 15–17 mm.
Wygląd: przeważa kolor czarny, żółte pasy znajdują się za głową i za skrzydłami, koniec odwłoka jest natomiast czerwony.
Środowisko: występuje w szerokim spektrum zbiorowisk roślinnych, zarówno w parkach jak i na łąkach, polach i w ogrodach. Niespotykany jedynie w głębi lasów.

Trzmiel łąkowy zbierający nektar

Samice trzmiela łąkowego wylatują z zimowych kryjówek wczesną wiosną wyszukując kwitnących wierzb. Zakładają gniazda w ukrytych miejscach: ptasich gniazdach, mysich norach, pod próchniejącymi pniami lub w starych budynkach (opuszczone stodoły lub inne budynki gospodarcze)[2].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Nazwa ta używana jest również do określania gatunku Bombus sylvarum

Przypisy edytuj

  1. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2014 poz. 1348).
  2. a b Ladislav Korbel (red. nauk.): Świat Zwierząt. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 1993. ISBN 83-7073-036-1.
  3. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..