Wikipedia

Tu-204

Rosyjski samolot pasażerski

Tu-204 (ros. Ту-204) – dwusilnikowy samolot pasażerski średniego zasięgu skonstruowany w biurze technicznym Tupolewa, na zamówienie Aerofłotu. Jako odpowiednik amerykańskiego Boeinga 757, miał zastąpić także starzejący się trzysilnikowy Tu-154.

Tu-204
Ilustracja
Tu-204-100B północnokoreańskich linii Air Koryo
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR /  Rosja

Producent

Kazańskie Zjednoczenie Przemysłu Lotniczego, Aviastar-SP

Konstruktor

Tupolew

Typ

samolot komunikacyjny średniego zasięgu

Załoga

3 pilotów

Historia
Data oblotu

2 stycznia 1989

Lata produkcji

od 1995

Liczba egz.

89

Liczba wypadków

2[1][2]

Dane techniczne
Napęd

2 silniki turbowentylatorowe, Aviadvigatel PS-90 lub Rolls-Royce RB211

Ciąg

157 kN każdy

Wymiary
Rozpiętość

41,8 m

Długość

40,2 lub 46,1 m, zależnie od wersji

Szerokość kadłuba

3,8 m

Wysokość

13,88 m

Powierzchnia nośna

184,20 m²

Masa
Własna

59 000 kg

Startowa

103 000 kg

Osiągi
Prędkość maks.

900 km/h

Prędkość przelotowa

810 do 850 km/h

Pułap

12 600 m

Zasięg

6 500 km

Rozbieg

2 250 m

Dane operacyjne
Liczba miejsc
210
Użytkownicy
 Rosja,  Egipt,  Chiny,  Niemcy,  Kuba,  Korea Północna
Multimedia w Wikimedia Commons
Tu-204-100 linii Red Wings
Towarowa wersja Tu-204-120CE w malowaniu linii Air China Cargo
Tu-214 w malowaniu floty rządowej linii Rossija

Tworzenie i projekt edytuj

Tu-204 został stworzony w odpowiedzi na zapotrzebowanie na średniej wielkości samolot, wykorzystywany zarówno w ruchu pasażerskim, jak i towarowym. Charakteryzuje się niskimi kosztami obsługi, niskim poziomem hałasu, oraz szerokimi możliwościami modyfikacji. Tupolew Tu-204 może być napędzany za pomocą silników turbowentylatorowych Awiadwigatiel PS-90 lub Rolls-Royce RB211. Jest produkowany w dwóch największych rosyjskich ośrodkach przemysłu lotniczego, w Uljanowsku i w Kazaniu. Oblot prototypu nastąpił 2 stycznia 1989 r.[3]

Kabina Tu-204 w konfiguracji jednoklasowej mieści do 210 pasażerów, a w konfiguracji dwu lub trzyklasowej od 164 do 193 pasażerów. Fotele w klasie ekonomicznej są ustawione w konfiguracji 3+3, zaś w klasie biznes, w konfiguracji 2+2. Odległość między rzędami foteli w klasie business wynosi 810 mm. Klasy są rozdzielane za pomocą kurtyn.

W 1994 roku Tu-204 wyposażony w silniki PS-90A uzyskał pierwszy certyfikat lotniczy. Wariant Tu-204-120 został wyposażony w silniki Rolls-Royce RB211-535E4 co pozwoliło uzyskać zgodę ICAO na wykorzystanie przez operatorów europejskich. Na bieżąco dąży do otrzymania certyfikatu JAA. Samoloty zostały przystosowane do rosyjskiego standardu AP-25 (zgodnego z FAR-25 i JAR-25).

Ponadto powstała wersja długodystansowa Tu-204-300, którą oblatano 18 sierpnia 2003 r. Wersja transportowa, oznaczona jako Tu-204C, może przetransportować do 27. ton ładunku[3] .

Technologia edytuj

Tupolew Tu-204 jest przedstawicielem nowej generacji rosyjskich samolotów. Wraz z Iłem-96, Tu-204 ma wiele nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych, takich jak:

Wersje edytuj

Tu-204/204C

Pierwsza wersja pasażerska która weszła do produkcji seryjnej. Wersja towarowa oznaczona „C” (Cargo).

Tu-214 (dawne Tu-204-100/200)

Jest wersją Tu-204 napędzaną silnikami Sołowiewa (obecnie Awiadwigatiel) PS90A, o ciągu 157 kN. Wyposażony w awionikę i podzespoły rosyjskiej produkcji. Wszedł do seryjnej produkcji w styczniu 1995 roku. Tu-204-100 projektowo miał maksymalną masę startową 103 ton, z 196 pasażerami w konfiguracji dwuklasowej. Tu-204-200 (ob. Tu-214) jest wersją o wydłużonym zasięgu i z większymi zbiornikami paliwa. Tu-214 jest produkowany przez KAPO.

Specjalistycznymi wersjami Tu-214 są: Tu-214R, Tu-214ON, Tu-214SR, Tu-214SUS, Tu-214PU-SBUS, Tu-214ŁMK.

Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej planuje użyć tego modelu do budowy samolotu ZOP[4].

Tu-204-120/220

Wersja napędzana silnikami Rolls-Royce RB211-535 o ciągu 192 kN. Tu-204-120 ma maksymalną masę startową na poziomie 103 ton, z 196 pasażerami w konfiguracji dwuklasowej, maksymalny zasięg wynosi 4600 km.

Tu-204-300

Skrócona wersja, o kadłubie krótszym o 6 m od wersji podstawowej. Cechuje się wydłużonym zasięgiem, mniejszym zużyciem paliwa, oraz większą ekonomiką lotu. Produkowany w dwóch wersjach, jednej mieszczącej 166 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, o zasięgu 9300 km, oraz drugiej mieszczącej także 166 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, lecz o zasięgu 3500 km.

Tu-204SM

Wersja z silnikami PS-90A2 i nową pomocniczą jednostką zasilającą.

Tu-204-500

Wersja oparta na Tu-204-300, przeznaczona do użytkowania na krótszych trasach. Wyposażona w skrzydła o krótszej rozpiętości i mniejszej powierzchni nośnej. Osiąga maksymalna prędkość 0,84 Ma. Zaprojektowany jako odpowiednik Boeinga 737.

Tu-206 i Tu-216

Wersje przystosowana do napędu alternatywnymi paliwami. Tu-206 napędzany jest skroplonym gazem ziemnym, natomiast Tu-216 napędzany jest wodorem.

Użytkownicy edytuj

Użytkownicy w dniu 8 lutego 2024[5]:

Operator Liczba Uwagi
  Air Koryo 2
  Aviastar-TU 3
  Biuro Konstrukcyjne Tupolewa 1
  Business Aero 1
  Cubana de Aviación 1
  Federalna Służba Wojsk Gwardii Narodowej Rosji 1
  KAPO 1
  Kosmos 2
  Red Wings 3
  Rossija 18 Flota rządowa
  RusJet 1
  RussAir 1
  Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej 6
  TARP Aviation 1
Łącznie 42

Wypadki edytuj

  • 29 grudnia 2012 Tu-204 obsługujący rejs WZ9268 na trasie Pardubice – Moskwa, wypadł z pasa startowego podczas lądowania na lotnisku Wnukowo w Moskwie. Spośród ośmioosobowej załogi zginęło 5 osób.
Osobny artykuł: Katastrofa lotu Red Wings 9268.

Przypisy edytuj

  1. ↑ www.flightglobal.com - Aviastar Tu-204 crashes on approach to Moscow. [22 marca 2010].
  2. ↑ www.pasazer.com - Samolot Tu-204 rozbił się w Moskwie. [29 grudnia 2012].
  3. ↑ a b Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 110.
  4. ↑ Минобороны определилось с кандидатом на новый противолодочный самолёт [online], topwar.ru [dostęp 2020-01-21] (ros.).
  5. ↑ САМОЛЁТЫ ТУПОЛЕВ ТУ-204/214 - РЕЕСТР, russianplanes.net, 2024-02-08.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tu-204&oldid=72802289”