Tuba romana
Tuba romana – rzymska tuba, instrument przypominający trąbkę, najważniejszy z rzymskich instrumentów dętych blaszanych[1].
| Klasyfikacja naukowa | |
| 423.121.1 | |
| Klasyfikacja popularna | |
| dęty blaszany | |
| Podobne instrumenty | |
Składała się z prostego cylindra z brązu lub mosiądzu (rzadziej z żelaza lub kości słoniowej), z lekko rozszerzoną czarą głosową, o długości około 1,2 do 1,5 metra[1][2]. Zwykle miała odłączany ustnik z rogu lub kości słoniowej[1].
Kilka klasycznych odniesień do instrumentu jako „terribilis” lub „rauca” sugeruje, że jego brzmienie musiało być bardziej ostre niż brzmienie współczesnej trąbki. Podobne instrumenty istniały w starożytnej Grecji, Izraelu i Egipcie, ale rzymska wersja pochodzi bezpośrednio od Etrusków[1].
Romańska tuba miała zasadniczo wojskowe zastosowanie. Używana była do dawania sygnałów podczas bitew, do ataku i do odwrotu, ale też przy opuszczaniu obozu, podczas zmiany warty i itp.[2]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d
James W. McKinnon: Tuba (ii). [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2019-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-26)]. via Oxford University Press. (ang.).
- ↑ a b Renato Meucci. Roman Military Instruments and the Lituus. „The Galpin Society Journal”. Vol. 42, s. 85-97, 1989. DOI: 10.2307/842625. (ang.).
