Tumakholownik portowo-redowy, eksploatowany od 1987 roku, zbudowany we Włoszech dla włoskiego armatora Rimirchiatori Riuniti pod nazwą Germania, eksploatowany w 1995 roku przez polskiego armatora Protank, a następnie holenderskiego armatora Kotug. Później holownik jeszcze zmieniał nazwy na Telstar, Sirius i Guardsman.

Tumak
Ilustracja
„Tumak” w 2010
Bandera

 Holandia

Numer IMO

IMO 8521127

Znak wywoławczy

PCEN

Właściciel

BV Riviervaart-Maatschappij Richard

Armator

Kotug

Dane podstawowe
Typ

holownik portowo-redowy

Historia
Stocznia

Cantieri Navale Ferrari, La Spezia

Data wodowania

1987

Data oddania do eksploatacji

1 lipca 1987

Dane techniczne
Nośność (DWT)

337

Liczebność załogi

3-6

Długość całkowita (L)

27,58 m

Szerokość (B)

9,12 m

Zanurzenie (D)

3,2–5,2 m

Pojemność brutto

200 GT

Pojemność netto

132 NT

Napęd mechaniczny
Silnik

2 silniki wysokoprężne Deutz MWM SBV6M 6286

Moc silnika

3100 KM

Liczba śrub napędowych

2 (pędniki azymutalne)

Prędkość maks.

10,7 w.

Historia edytuj

Holownik został zamówiony 1 lipca 1986 roku przez włoskiego armatora Rimirchiatori Riuniti we włoskiej stoczni Cantieri Navale Ferrari w La Spezia (numer budowy 54)[1]. Przekazano go do eksploatacji 1 lipca 1987 roku[1]. Nosił pierwotnie nazwę „Germania”. Klasyfikowany był przez włoski rejestr RINA[1].

Holownik został następnie zakupiony przez spółkę zarejestrowaną na Malcie, stanowiąca własność polskiej spółki Polskie Ratownictwo Okrętowe (miało to miejsce w celu uniknięcia cła przy imporcie statków)[1]. Operatorem była spółka Protank Sp. z o.o., założona przez PRO w celu świadczenia usług holowniczych, głównie w Porcie Północnym[1]. W 1995 roku przemianowano go na „Tumak”. Sprowadzenie holownika pod banderą maltańską spotkało się jednak z protestami dotychczasowego faktycznego monopolisty obsługującego port WUŻ Gdańsk, któremu sprzyjały władze portu gdańskiego[1]. W efekcie holownik był mało wykorzystywany, a po około roku czasu został sprzedany[1].

Kolejnym właścicielem został holenderski armator BV Riviervaart-Maatschappij Richard, a operatorem – Kotug z Rotterdamu[1]. Holownik był eksploatowany w Rotterdamie i innych portach zachodnioeuropejskich bez zmiany nazwy[1]. Później holownik jeszcze zmieniał właścicieli i nazwy na „Telstar”, „Sirius” i „Guardsman”[2].

Opis edytuj

 
Pędniki azymutalne „Tumaka”

Holownik portowo-redowy typu traktor, z pędnikami ciągnącymi. Napęd stanowią dwa silniki wysokoprężne Deutz MWM SBV6M 6286 o łącznej mocy 3100 KM (2312 kW), lub według Protanku, 3250 KM[1]. Napęd przenoszony jest na dwa pędniki azymutalne w dyszach Aquamaster US 1401, zamocowane pod częścią dziobową[1]. Prędkość eksploatacyjna przy pływaniu swobodnym wynosi 10,7 węzła[1].

Uciąg na palu wynosi 41 T (40 T według innych danych)[1]. Holownik ma automatyczną hydrauliczną windę holowniczą, hak holowniczy i rufową przewłokę holowniczą[1]. Posiada również wyposażenie przeciwpożarowe w postaci monitora wodno-pianowego o wydajności 600 m³/h[1]. Sterowanie pracą silników, windy holowniczej, haka i monitora wodno-pianowego odbywa się z centralnie umieszczonego mostka głównego[1]. Jednostka posiada radar, radiotelefon UKF i system nawigacji GPS[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q Stareńczak 1998 ↓, s. 73.
  2. Zdjęcia na marinetrafic.com

Bibliografia edytuj

  • Piotr Stareńczak. Holownik portowo-redowy Tumak. „Morza, Statki i Okręty”. 4/1998. III (11), s. 73, lipiec-wrzesień 1998. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 

Linki zewnętrzne edytuj