Turystyka w Albanii
Turystyka w Albanii jest kluczowym elementem działalności gospodarczej kraju i stale się rozwija[1]. Wykorzystuje bogate dziedzictwo archeologiczne i kulturalne kraju, sięgające czasów klasycznych, kiedy Ilirowie i Grecy zamieszkiwali ten obszar. W następnych stuleciach dzisiejsza Albania była zamieszkiwana przez Rzymian, Bizancjum, Wenecjan i Turków. W kraju znajdują się plaże, górskie krajobrazy, archeologiczne artefakty[2]. Kraj ma własną, unikalną kuchnię.
Kraj leży w klimacie śródziemnomorskim[2]. Na całym jego terytorium występuje szeroki zakres mikroklimatów ze względu na różne typy gleby i topografię. Najcieplejsze rejony kraju znajdują się na wybrzeżach, podczas gdy najzimniejsze części na północnym i wschodnim kresie kraju.
Długość linii brzegowej kraju wynosi około 481 km i składa się z piaszczystych i skalistych plaż, zatok, jaskiń, klifów i lagun. Charakteryzuje się znaczną różnorodnością krajobrazów, począwszy od ośnieżonych Albańskich Alp aż po słoneczny Adriatyk i wybrzeże Morza Jońskiego[2].
Statystyki edytuj
Z 3,8 milionami odwiedzających Albania jest 25. najczęściej odwiedzanym krajem w Europie[3]. Lonely Planet uznało Albanię za miejsce docelowe numer 1, który należy odwiedzić w 2011[4]. The New York Times umieścił ją na 4. miejscu wśród 52 celów podróży do odwiedzenia w 2014[5]. Według Albańskiego Instytutu Statystyki w 2016 roku kraj odwiedziło około 4,74 mln obcokrajowców, a rok później – 5,12 mln[6].
Krajobrazy edytuj
Północna Albania edytuj
Północny region kraju jest bardziej znany ze swojego dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, z malowniczymi alpejskimi krajobrazami górskimi, jeziorami polodowcowymi, bogatą florą i fauną, historycznymi regionami o starożytnych tradycjach i kuchni. Pokryty jest głównie warstwą skał krasowych, głównie dolomitu i wapienia.
Alpy Albańskie są jednymi z najbardziej cennych i unikalnych cech regionu północnej Albanii. Ich górzysty krajobraz z licznymi kontrastami, przemierzany przez doliny rzek z kryształowymi wodami, wąwozami oraz z bogatą różnorodnością biologiczną, przyciąga turystów krajowych i zagranicznych z całego świata.
Rzeka Gashi i miasto Rajcë są wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[7].
Jezioro Szkoderskie, największe jezioro w Europie Południowej, jest popularnym celem podróży ze względu na naturalne bogactwo i łatwy dostęp zarówno z lądu, jak i morza. Okolica wokół jeziora jest pożądana przez turystów w czasie wakacyjnym. Inne atrakcje turystyczne jeziora to żeglarstwo, wędkarstwo i inne sporty wodne.
Centralna Albania edytuj
Centralny region Albanii przeplata się między stanowiskami archeologicznymi, zamkami, jaskiniami, długimi odcinkami leczniczych piaszczystych plaż i lagun, idealnych do obserwacji ptaków. Obejmuje głównie hrabstwa Durrës, Tirana, Fier i Elbasan[8]. Tirana, stolica kraju, znana jest ze swojego dziedzictwa kulturowego, różnorodności religijnej, barwnych budynków oraz architektury włoskiej i socjalistycznej[8][9]. Istnieje wiele przestrzeni kulturalnych, takich jak festiwale, przedstawienia i atrakcje turystyczne w Tiranie[9].
Park Narodowy Shebenik-Jabllanice to jeden z najnowocześniejszych parków narodowych w kraju. Jest szczególnie znany z zamieszkiwania przez wiele gatunków, które szybko stają się rzadkie na Bałkanach[10].
Południowa Albania edytuj
Południowy region kraju jest w większości górzysty i słynie ze śródziemnomorskiej atmosfery, zróżnicowanego krajobrazu, malowniczych linii brzegowych oraz wiosek i miast przy linii brzegowej[5]. Butrint to zarówno miejsce wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, jak i jako Park Narodowy[11]. Miasto leży na południu od Sarandy, wzdłuż wybrzeża Morza Jońskiego. Historycznie, był zamieszkany od czasów prehistorii, ale został założony jako kolonia grecka i rzymska w epoce brązu. Liczne zabytki są dziś dobrze zachowane, takie jak starożytne mury miejskie, chrzcielnica, wielka bazylika, teatr i zamki. Wszystkie szczątki znajdują się na terenie wielkiego naturalnego lasu ze złożonymi ekosystemami i różnorodnością biologiczną[11].
Przypisy edytuj
- ↑ Albania – bezpieczeństwo turystów. Na co warto uważać | Vivus, „Vivus”, 8 czerwca 2016 [dostęp 2018-04-24] (pol.).
- ↑ a b c Chrysostomos Stylios i inni, Sustainable Development of Sea-Corridors and Coastal Waters: The TEN ECOPORT project in South East Europe, Springer, 7 kwietnia 2015, ISBN 978-3-319-11385-2 [dostęp 2018-04-24] (ang.).
- ↑ Tirana, Albania: What to see and do on a weekend break, „The Telegraph” [dostęp 2018-04-24] (ang.).
- ↑ balkantravellers.com [online], www.balkantravellers.com [dostęp 2018-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2008-11-21].
- ↑ a b 52 Places to Go in 2014, „The New York Times”, 2014, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-04-24] (ang.).
- ↑ Turizmi në shifra Shqipëri 2018. instat.gov.al, 2018. s. 8. [dostęp 2018-11-29]. (alb.).
- ↑ UNESCO World Heritage Centre, Ancient and Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe [online], whc.unesco.org [dostęp 2018-04-24] (ang.).
- ↑ a b Alex Crevar, Tirana, Breaking Free From Communist Past, Is a City Transformed, „The New York Times”, 28 sierpnia 2015, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-04-24] (ang.).
- ↑ a b Francesca Perry, The most colourful cities in the world – in pictures, „The Guardian”, 19 stycznia 2016, ISSN 0261-3077 [dostęp 2018-04-24] (ang.).
- ↑ news [online], www.catsg.org [dostęp 2018-04-24].
- ↑ a b UNESCO World Heritage Centre, Butrint [online], whc.unesco.org [dostęp 2018-04-24] (ang.).