Turzyca cienista

gatunek rośliny

Turzyca cienista (Carex umbrosa Host) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych.

Turzyca cienista
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

turzyca

Gatunek

turzyca cienista

Nazwa systematyczna
Carex umbrosa Host
Icon. Descr. Gram. Austriac. 1: 52 (1801)[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Występuje od Hiszpanii na zachodzie po Japonię na wschodzie[5][3]. W Polsce rośnie głównie w południowej części nizin i w pasie wyżyn[6].

Morfologia edytuj

 
Kwiatostan
Pokrój
Roślina trwała, wysokości 30-45 cm, gęstodarniowa.
Łodyga
Wzniesiona lub łukowato zgięta, u nasady ulistniona, tępo trójkanciasta, szorstka.
Liście
Najniższe pochwy liściowe czarnobrązowe, postrzępione włóknisto. Blaszki liściowe na brzegach ostre, szorstkie, płaskie, 2 mm szerokości, pod koniec dłuższe od łodygi.
Kwiaty
Kwiatostan do 3 mm długości, składający się z 2-4 siedzących, wzniesionych kłosów. Najniższa podsadka częściowo liściowata, pozostałe zawsze zredukowane do łusek. Górny kłos tylko z kwiatami męskimi, pozostałe z żeńskimi. Przysadki czerwonobrązowe, z zielonym wystającym grzbietem. Pęcherzyki dłuższe od przysadek, zielone, z krótkim dzióbkiem, owłosione. Słupek o 3 znamionach. Kwitnie od kwietnia do czerwca.
Owoce
Orzeszek trójkanciasty.

Biologia i ekologia edytuj

Bylina, hemikryptofit. Siedliskiem są lasy liściaste i górskie murawy. Kwitnie w kwietniu i maju. Gatunek charakterystyczny związku Carpinion betuli i grądu środkowoeuropejskiego Galio sylvatici-Carpinetum betuli[7].

Zmienność edytuj

Gatunek zróżnicowany na cztery podgatunki[5]:

  • Carex umbrosa subsp. huetiana (Boiss.) Soó – występuje w Pirenejach, na Półwyspie Bałkańskim, w Turcji i Kaukazie
  • Carex umbrosa subsp. pseudosabynensis T.V.Egorova – rośnie na rosyjskim Dalekim wschodzie, w Mongolii, Korei i Japonii
  • Carex umbrosa subsp. sabynensis (Less. ex Kunth) Kük. – występuje w Kaukazie, Rosji, Mongolii, Korei i Japonii
  • Carex umbrosa subsp. umbrosa – rośnie w Europie

Zagrożenia i ochrona edytuj

Gatunek umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w kategorii zagrożenia R (rzadki - potencjalnie zagrożony)[8]. W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię NT (bliski zagrożenia)[9].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
  3. a b Carex umbrosa Host, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28].
  4. Carex umbrosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b Carex umbrosa na eMonocot [dostęp 2013-11-25]
  6. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  8. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Bibliografia edytuj

  • Jürke Grau, Bruno P. Kremer, Bodo M. Möseler, Gerhard Rambold, Dagmar Triebel: Gräser. Monachium: Mosaik Verlag GmbH, 1984.