Turzyca sina

Turzyca sina (Carex flacca Schreb.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Występuje w Europie, Afryce Północnej i południowo-zachodniej Azji. Jako introdukowana obecna jest w Ameryce Północnej, Argentynie, Nowej Zelandii i na Tasmanii. W Polsce jest rozpowszechniona w południowej części kraju, w Wielkopolsce, na Kujawach i Pomorzu Gdańskim, poza tym rozproszona.

Turzyca sina

Turzyca sina
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca sina
Nazwa systematyczna
Carex flacca Schreb. Spic. Fl. Lips., App.: 178 (1771)

Gatunek został opisany po raz pierwszy przez niemieckiego botanika Johana Christiana Daniela von Schrebera (1739-1810) w 1771 roku. Rok później ten sam gatunek opisał Giovanni Scopoli (1723-1788), włoski fizyk i naturalista pod nazwą Carex glauca (stanowiącą w efekcie synonim).

Morfologia

Kłosek żeński w czasie kwitnienia

Przysadka i owoc

Bylina wytwarzająca kłącza i mierząca od 10 do 60 cm wysokości. Liście blado niebieskozielone.

Biologia i ekologia

Powszechna na łąkach nawapiennych, mokradłach, rozlewiskach, torfowiskach niskich i bagnach. Kwitnienie od maja do czerwca, owocowanie od czerwca do września.

Występuje w zespole roślinnym Nardo-Caricetum glaucae Pałcz., będącym zespołem turzycy sinej i bliźniczki psiej trawki. Zbiorowisko to określane jest także jako podzespół Nardetum strictae caricosum glaucae. Zespół ten, wyraźnie antropogeniczny, występuje w Karpatach poniżej pięter reglowych, na niewielkich pochyłościach. Zajmuje też siedliska silnie kwaśne (pH 4-5), wilgotne, o obfitym spływie wody z położeń wyższych.

W badaniach z zachodniej Irlandii wykazano, że system korzeniowy turzycy sinej był skolonizowany przez podstawczaka Cortinarius (Dermocybe) cinnamomeus. Grzyb formował podobne do ektomikoryzy struktury, tworzące wyodrębnioną mufkę.

Podejrzewane mieszańce

W Czechach i na Słowacji znaleziono rośliny morfologicznie pośrednie pomiędzy turzycą siną Carex flacca a turzycą filcowatą Carex tomentosa. Podejrzewano, że są one hybrydami pomiędzy tymi gatunkami. Wyniki badań ujawniły jednak konflikt między cechami morfologicznymi a markerami molekularnymi. Pomimo że cechy morfologiczne były kombinacją cech przypuszczalnych organizmów rodzicielskich, a część cechami pośrednimi, badania z wykorzystaniem markerów wskazały, że domniemany mieszaniec wyraźnie należał do Carex flacca. Wyniki badań zaprzeczyły prawdziwości doniesień o występowaniu hybryd C. flacca z C. tomentosa na terenie Czech i wschodniej Słowacji. Nie można jednak wykluczyć, że przypuszczalny mieszaniec turzycy sinej z turzycą filcowatą występuje w innym miejscu na terenie Europy.

Uprawa

Łatwa w uprawie na średnio mokrych do mokrych glebach w miejscach półcienistych lub cienistych. Rośnie dobrze w wilgotnej glebie, a nawet w stojącej wodzie o głębokości do 30–60 cm, jednak jeśli roślina dobrze się przyjmie, będzie rosła również w przeciętnej glebie ogrodowej, mając umiarkowaną tolerancję na suszę. Może rosnąć w pełnym słońcu w klimacie umiarkowanym chłodnym. Zimozielona, gdy rośnie w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego, jednak późną zimą lub gdy rośnie w strefie klimatu umiarkowanego chłodnego, liście powinny być obcięte.