Tuwja Friedman

żydowski działacz, łowca nazistów

Tuwja Friedman, Tuwia Frydman, Tadeusz Jasiński (ur. 23 stycznia 1922 w Radomiu, zm. 13 stycznia 2011 w Hajfie[1]) – żydowski działacz, tropiciel nazistowskich zbrodniarzy wojennych, tzw. łowca nazistów. Przyczynił się do ujęcia i osądzenia 250 zbrodniarzy, m.in. Adolfa Eichmanna.

Tuwja Friedman
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1922
Radom

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 2011
Hajfa

Rodzaj działalności

łowca nazistów

Dyrektor
Przynależność

Institute of Documentation for the Investigation of Nazi War Crimes

Życiorys edytuj

Urodził się w 1922 roku w Radomiu w rodzinie drukarza[2]. Podczas II wojny światowej został umieszczony w Obozie Pracy dla Żydów przy ul. Szkolnej, gdzie Żydzi zmuszani byli do pracy w fabryce broni[2]. W czerwcu 1944 roku, wykorzystując system kanalizacyjny, udało mu się zbiec z obozu, razem z kolegą[2].

W 1945 roku zmienił nazwisko na Tadeusz Jasiński i został oficerem śledczym KBW w więzieniu w Gdańsku[potrzebny przypis]. Podczas urlopu dopuścił się napaści rabunkowej w Radomiu i zdołał zbiec z miejsca zdarzenia[3]. Następnie opuścił Polskę[3].

W latach 1946–1952 pracował dla Hagany, ścigając nazistów[4][5], i jako dyrektor w wiedeńskim Żydowskim Centrum Dokumentacji Historycznej (Jüdische Historische Dokumentation), współpracując ściśle z założycielem instytutu Szymonem Wiesenthalem (1908–2005)[5][6].

Następnie wyjechał do Izraela, gdzie po pewnym okresie pracy dla instytutu Jad Waszem, w 1957 roku założył Institute of Documentation for the Investigation of Nazi War Crimes[3]. Prowadząc instytut kontynuował poszukiwanie nazistowskich zbrodniarzy i wywierał naciski na rządy wielu państw, doprowadzając do ich ekstradycji[3]. Przyczynił się do ujęcia i osądzenia 250 zbrodniarzy, m.in. Adolfa Eichmanna[7]. Informacje zgromadzone przez instytut posłużyły jako dowody w procesie Adolfa Eichmanna w latach 1961–62[3][8].

Był żonaty z Anną, z którą miał syna[1].

Przypisy edytuj

  1. a b Tuviah Friedman. 2011-02-26. [dostęp 2017-08-03]. (ang.).
  2. a b c Eric Stover, Victor Peskin, Alexa Koenig: Hiding in Plain Sight: The Pursuit of War Criminals from Nuremberg to the War on Terror. Univ of California Press, 2016, s. 70. ISBN 978-0-520-96276-7. [dostęp 2017-08-03]. (ang.).
  3. a b c d e Artur Wróblewski: Słynny żydowski „łowca nazistów” rabował w Radomiu. nowahistoria.interia.pl, 2017–07-27. [dostęp 2017-07-30].
  4. Eric Stover, Victor Peskin, Alexa Koenig: Hiding in Plain Sight: The Pursuit of War Criminals from Nuremberg to the War on Terror. Univ of California Press, 2016, s. 74. ISBN 978-0-520-96276-7. [dostęp 2017-08-03]. (ang.).
  5. a b Eric Stover, Victor Peskin, Alexa Koenig: Hiding in Plain Sight: The Pursuit of War Criminals from Nuremberg to the War on Terror. Univ of California Press, 2016, s. 74. ISBN 978-0-520-96276-7. [dostęp 2017-08-03]. (ang.).
  6. Eric Stover, Victor Peskin, Alexa Koenig: Hiding in Plain Sight: The Pursuit of War Criminals from Nuremberg to the War on Terror. Univ of California Press, 2016, s. 75. ISBN 978-0-520-96276-7. [dostęp 2017-08-03]. (ang.).
  7. Nazi hunter Tuvya Friedman laid to rest in Haifa. Jerusalem Post. [dostęp 2017-07-30].
  8. Eric Stover, Victor Peskin, Alexa Koenig: Hiding in Plain Sight: The Pursuit of War Criminals from Nuremberg to the War on Terror. Univ of California Press, 2016, s. 88. ISBN 978-0-520-96276-7. [dostęp 2017-08-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj