Tuxedomoonamerykańska grupa muzyczna, wykonująca zróżnicowaną gatunkowo muzykę zaliczaną do rocka awangardowego, nowej fali i post punka, sięgająca również po elementy muzyki poważnej, baletowej, funku i jazzu.

Tuxedomoon
ilustracja
Rok założenia

1977

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone, San Francisco

Gatunek

rock alternatywny[1]
nowa fala[1]

Skład
Blaine L. Reininger
Steven Brown
Peter Principle
Luc Van Lieshout
Byli członkowie
Winston Tong
Michael Belfer
Paul Zahl
Ivan Georgiev
Współpracownicy
George Kakanakis
Strona internetowa

Zespół został założony w 1977 w San Francisco przez dwóch studentów muzyki elektronicznej, Blaine'a L. Reiningera i Stevena Browna, współpracujących z artystą zajmującym się sztuką wideo, Tommym Tadlockiem. Początkowo w roli wokalistów występowali aktorzy lokalnego teatru, Gregory Cruikshank i Victoria Lowe, następnie rolę stałego wokalisty objął na pewien czas performer chińskiego pochodzenia, Winston Tong, który w późniejszych latach stale współpracował z zespołem. Skład uzupełnili tymczasowo gitarzysta Michael Belfer i perkusista Paul Zahl, oraz – na stałe – basista Peter Principle. W 1979 grupa podpisała kontrakt z Ralph Records, wytwórnią należącą do The Residents, dla której nagrała swoje pierwsze albumy, Half Mute i Desire. Na początku lat 80. zespół przeprowadził się na krótko do Rotterdamu i następnie na stałe do Brukseli (od tej pory nagrywa płyty dla belgijskiej wytwórni Crammed Discs). W 1982 powstał album Divine, zawierający muzykę napisaną dla baletu Maurice Béjarta. W 1983 zespół opuścił Reininger, który zajął się karierą solową, jego miejsce zajął trębacz Luc Van Lieshout. Pod nieobecność Reiningera zespół odniósł największy komercyjny sukces w karierze, nagrywając z udziałem Tonga album Holy Wars zawierający utwór In A Manner Of Speaking, wykonywany później m.in. przez Martina Gore'a i Nouvelle Vague. Po nagraniu albumu Tong definitywnie opuścił Tuxedomoon. Następne albumy, Ship Of Fools i You, zostały nagrane z udziałem bułgarskiego multiinstrumentalisty Ivana Georgieva. W latach 90. Tuxedomoon de facto zawiesił działalność, choć nigdy formalnie się nie rozwiązał. W 2004 zespół z Reiningerem, Brownem, Principlem i Van Lieshoutem w składzie wznowił działalność, nagrywając dobrze przyjęty album Cabin In The Sky oraz soundtrack do wizualizacji greckiego artysty George'a Kakanakisa, który od tej pory uczestniczy w koncertach zespołu. W 2007 ukazał się album Vapour Trails, a zespół ruszył w trasę, upamiętniającą trzydziestolecie działalności (11 listopada 2007 zagrał w ramach trasy w Polsce, we Wrocławiu).

Wybrana dyskografia edytuj

  • No Tears, 1978
  • Half Mute, 1980
  • Desire, 1981
  • Divine, 1982
  • A Thousand Lives by Picture, 1983
  • Holy Wars, 1985
  • Ship of Fools, 1986
  • Pinheads on the Move, 1987
  • You, 1987
  • Suite En Sous-Sol-Time to Lose, 1982
  • Ten Years In One Night, 1988
  • The Ghost Sonata, 1991
  • Solve et Coagula, 1994
  • Joeboy in Mexico, 1997
  • No Tears What Use (Remixes & Originals), 2000
  • Soundtracks – Urban Leisure, 2002
  • Live in St. Petersburg, 2002
  • Cabin in the Sky, 2004
  • Bardo Hotel Soundtrack, 2006
  • Vapour Trails, 2007
  • Pink Narcissus 2014
  • Blue Velvet Revisited w/ Cult With No Name 2015

Przypisy edytuj

  1. a b Steve Huey: Tuxedomoon. allmusic.com. [dostęp 2009-11-10]. (ang.).