Twardzioszek czosnkowy

Twardzioszek czosnkowy (Mycetinis alliaceus (Jacq.) Earle ex A.W. Wilson & Desjardin) – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae[1].

Twardzioszek czosnkowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Omphalotaceae

Rodzaj

Mycetinis

Gatunek

twardzioszek czosnkowy

Nazwa systematyczna
Mycetinis alliaceus (Jacq.) Earle ex A.W. Wilson & Desjardin
Mycologia 97(3): 677 (2005)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycetinis, Omphalotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Gatunek ten po raz pierwszy opisał Nicolaus Joseph von Jacquin jako Agaricus alliaceus. W 1838 r. Elias Fries przeniósł go do rodzaju Marasmius (twardzioszek). W 2005 r. na podstawie ustaleń taksonomicznych przeniesiony został do rodzaju Mycetinis[2].

Synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus alliaceus Jacq. 1773
  • Marasmius alliaceus (Jacq.) Fr. 1838
  • Marasmius alliaceus (Jacq.) Fr. 1838 f. alliaceus
  • Marasmius alliaceus f. major Hruby 1930
  • Marasmius alliaceus (Jacq.) Fr. 1838 subsp. alliaceus
  • Marasmius alliaceus subsp. schaenopus Kalchbr.
  • Marasmius alliaceus (Jacq.) Fr. 1838 var. alliaceus
  • Marasmius alliaceus var. subtilis J.E. Lange 1921
  • Mycena alliacea (Jacq.) P. Kumm. 1871

Nazwę polską podał Franciszek Błoński w 1889 r.[3], obecnie jest ona niespójna z nazwą naukową.

Morfologia edytuj

Kapelusz

Średnica 2–4 cm, kształt początkowo dzwonkowaty, później wypukły, w końcu rozpostarty. Barwa dość zmienna; od jasnoochrowej do ciemnobrunatnej. Powierzchnia matowa, sucha, czasami pomarszczona, brzeg gładki lub rowkowany[4][5].

Blaszki

Brudnobiaławe lub szarawe, o regularnej tramie[6].

Trzon

Cienki i długi. Ma wysokość do 10 cm i grubość 1–2 mm. Powierzchnia matowa, czarnobrunatna lub czarna i biało oszroniona (filcowata). Nasada korzeniasta[4]. Jest twardy, włóknisty, o chrząstkowatej konsystencji i tak elastyczny, że nie daje się złamać[5].

Miąższ

Cienki, białawy. Ma łagodny smak i silną woń czosnku[4].

Wysyp zarodników

Biały lub kremowy. Zarodniki o kształcie od szeroko elipsoidalnego do niemal kulistego, gładkie, o rozmiarach 7–11 × 6–8 µm[5].

Występowanie i siedlisko edytuj

Występuje w Europie[7]. W Polsce jest niezbyt częsty[3].

Spotykany jest w lasach liściastych i w parkach, zawsze w obecności buków. Rośnie na ziemi, na szczątkach drewna, zwłaszcza znajdującego się pod ziemią. Owocniki wytwarza od maja do listopada[3].

Znaczenie edytuj

Saprotrof. Nie jest trujący, ale z powodu nieprzyjemnego zapachu uważany jest za grzyb niejadalny[5]. Dawniej jednak dzięki czosnkowemu zapachowi był używany do przyprawiania niektórych potraw[4].

Gatunki podobne edytuj

  • twardzioszek czosnaczek (Mycetinis scorodonius). Również ma zapach czosnku, ale jest mniejszy i rośnie w lasach iglastych. Jego trzon nie jest czarny, lecz purpurowobrązowy[7].

Przypisy edytuj

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
  2. a b Species Fungorum [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda. Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda. Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.
  5. a b c d Atlas grzybów. Twardzioszek czosnaczek [online] [dostęp 2014-03-23].
  6. Ewald Gerhardt, Stefan Łukomski (tłum.). Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. Warszawa: Klub dla Ciebie – Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
  7. a b Till R. Lohmeyer, Ute Kũnkele: Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie. Warszawa: 2006. ISBN 978-1-40547-937-0.