Ty45
Ty45 – ciężki parowóz towarowy PKP skonstruowany w Zakładach Cegielskiego w Poznaniu w 1945 roku.
 Ty45-94 z tendrem – pomnik w Ostrowie Wielkopolskim | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1946–1951 |
| Układ osi |
1’E |
| Wymiary | |
| Masa pustego parowozu |
89,6 t + 21,6 t tender |
| Masa służbowa |
97,5 t + 65,6 t tender |
| Długość |
12 550 mm |
| Długość z tendrem |
22 380 mm |
| Wysokość |
4620 mm |
| Rozstaw osi skrajnych |
9050 mm |
| Średnica kół napędnych |
1450 mm |
| Średnica kół tocznych |
860 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
parowa |
| Typ tendra |
32D47 |
| Ciśnienie w kotle |
1,6 MPa (16 at) |
| Powierzchnia ogrzewalna kotła |
196,85 m² |
| Powierzchnia przegrzewacza |
84,1 m² |
| Powierzchnia rusztu |
4,55 m² |
| Średnica cylindra |
630 mm |
| Skok tłoka |
700 mm |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc znamionowa |
1720 KM (1264 kW) |
| Maksymalna siła pociągowa |
18 380 kG |
| Prędkość konstrukcyjna |
75 km/h |
| Nacisk osi na szyny |
17 t |
Historia serii edytuj
Parowóz Ty45 został skonstruowany w oparciu o ulepszoną dokumentację polskiego przedwojennego parowozu Ty37. Zmieniono przede wszystkim budkę maszynisty na zamkniętą i tender na większy, półbeczkowego kształtu, zaadaptowane z budowanych podczas wojny niemieckich lokomotyw serii 52 używanych w Polsce jako seria Ty2. Produkcję rozpoczęto od 1946 w zakładach Cegielskiego (258 sztuk) i Fabloku w Chrzanowie (170 sztuk). PKP odebrała 428 lokomotyw, 20 trafiło na koleje przemysłowe. Tendry dla nich budował Pafawag. Parowóz Ty45 służył początkowo do prowadzenia ciężkich pociągów z węglem kamiennym i rudą żelaza na magistrali węglowej Śląsk – Porty. Z powodzeniem zastępował słabsze maszyny serii Ty37, a zwłaszcza Ty23. Jednakże podczas eksploatacji okazało się, iż w wielu przypadkach moc kotłowa Ty45 była niedostateczna, jak na potrzeby i możliwości posiadanej maszyny parowej. Skutkowało to spadkami ciśnienia w kotle i obniżało osiągi. Zaletą było wyposażenie części egzemplarzy w mechaniczny podajnik węgla – stoker, co ułatwiało pracę załogi. Część parowozów stacjonujących w lokomotywowniach Zajączkowo Tczewskie, Toruń i Białystok została w latach 1964–1965 przystosowana do opalania mazutem. Już w 1947 roku część ciężkiej pracy przewozowej przejęły amerykańskie, bardzo dobre w ciężkiej pracy trakcyjnej maszyny Ty246. Na podstawie rozwiązań konstrukcyjnych Ty246 i wniosków płynących z eksploatacji Ty45 zbudowano serię najmocniejszych polskich parowozów Ty51.
Galeria edytuj
-
Ty45-217, parowóz-pomnik znajdujący się na terenie zakładu w Tarnowskich Górach -
Tablica informacyjna dotycząca Ty45-217, parowózu-pomnika znajdującego się na terenie zakładu w Tarnowskich Górach -
Ty45-421 jako pomnik w Łazach
.jpg)
Bibliografia edytuj
- Bogdan Pokropiński, Parowozy normalnotorowe produkcji polskiej dla PKP i przemysłu, Warszawa, WKiŁ, 1987, ISBN 83-206-0483-4, s. 46–47