Tytus Tacjusz
Tytus Tacjusz (łac. Titus Tatius) – według rzymskiej legendy król sabińskiego miasta Cures, który po porwaniu Sabinek stanął na czele wojsk sabińskich walczących z Rzymem.
| |
| przywódca Sabinów | |
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce śmierci | |
|---|---|
| Przyczyna śmierci |
zginął w czasie zamieszek |
| Moneta | |
| |
Kiedy na prośbę porwanych kobiet zawarto pokój, został on przypieczętowany podziałem władzy w mieście pomiędzy Romulusa i Tytusa Tacjusza, od czego wywodzono później dwuwładzę konsulów. Tytus sprowadził do Rzymu Sabinów, których od nazwy ojczystego miasta nazwano później Kwirytami. Przypisuje mu się wprowadzenie w Rzymie kultu sabińskich bóstw, m.in. Flory.
Tytus miał rządzić wspólnie z Romulusem pięć lat i zginąć podczas zamieszek wywołanych obrażeniem przez jego krewnych posłów z Laurentum.
Bibliografia edytuj
- Andrzej M Kempiński, Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich, Warszawa: Iskry, 2001, ISBN 83-207-1629-2, OCLC 297716845.