Uładzimir Swita
Uładzimir Fierdzinantawicz Swita, biał. Уладзімір Фердзінантавіч Світа; ros. Владимир Фердинантович Свито – Władimir Fierdinantowicz Swito (ur. 20 sierpnia 1970 w Mińsku) – białoruski hokeista, reprezentant Białorusi. Trener hokejowy.
 Uładzimir Swita w barwach Szachciora Soligorsk (2011) | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 sierpnia 1970 |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
179 cm |
| Pozycja |
napastnik (center) / obrońca |
| Uchwyt |
prawy |
Kariera edytuj
Dynama Mińsk (1988–1990)- HK Nioman Grodno (1993–1994, 1995, 1996)
- Chimik Nowopołock (1993–1994, 1995, 1996)
STS Sanok (1994–1995)
EC Wolfsburg (1995–1996)- STS Sanok (1996)
Dizel Penza (1996–1998)- SMS Warszawa (1998–1999)
- Nieftianik Almietjewsk (1998–1999)
- Awangard Omsk (1998–1999)
- Kristałł Elektrostal (1999–2000)
Tiwali Mińsk (1999–2000)- HK Woroneż (2000–2001)
- Junost' Mińsk (2000–2001)
- HK Kieramin Mińsk (2000–2005)
- Dynama Mińsk (2005–2006)
- HK Homel (2005–2006)
- HK Kieramin Mińsk (2006–2007)
- HK Witebsk (2007–2009)
- HK Brześć (2009–2010)
- HK Szachcior Soligorsk (2010–2011)
Wychowanek mińskiej szkoły Junost, gdzie uczył się hokeja od IV klasy. Po powołaniu do służby wojskowej od 1988 był zawodnikiem Dynama Mińsk[1]. Potem grał w Niomanie Grodno i Chimiku Nowopołock[2]. Był kapitanem zespołu z Nowopołocka. Już na początku kariery występował zarówno jako napastnik jak i obrońca, zaś w 1994 grał na pozycji centra. Od początku listopada 1994 był zawodnikiem klubu STS Sanok W tym czasie zawodnikiem tego klubu był jego Białorusin Ihar Filin), w barwach którego 20 listopada 1994 zadebiutował w lidze polskiej edycji 1994/1995 w meczu z Cracovią (9:0) zdobywając gola i trzy asysty. Później grał w sanockiej drużynie ponownie w sezonie 1996/1997 w barwach drużyny z Sanoka[3][4][5]. W edycji 1998/1999 występował w barwach SMS Warszawa[6] (w Warszawie grali wraz z nim jego rodacy Dzmitryj Ausiannikau, Andrej Husau i Andrej Pryma). Zakończył karierę w czerwcu 2011[7].
Występował dwukrotnie w turniejach mistrzostw świata. W 2005 zagrał w 6 meczach, zaliczając 1 asystę, zaś w 2006 rozegrał 7 meczów.
Podczas kariery występował na pozycjach środkowego napastnika oraz obrońcy.
Kariera trenerska edytuj
- HK Szachcior Soligorsk 2 (2011-2014), trener
- HK Szachcior Soligorsk (2014–2017), asystent trenera
- Reprezentacja Białorusi do lat 20 (2014/2015), asystent trenera
- Junior Mińsk (2017–2018), asystent trenera
- Junior Mińsk (2018–2019), główny trener
- Junost' Mińsk (2019/2020), asystent trenera
- HK Brześć (2022–), p.o. głównego trenera
Po zakończeniu pozostał w Soligorsku i rozpoczął pracę trenerską. Od 2011 trener drużyny rezerwowej. Od lipca 2014 asystent głównego trenera pierwszej drużyny[8][9][10]. Ponadto mianowano go asystentem treneraw reprezentacji Białorusi do lat 20, w tym podczas mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 2015[11]. W 2017 został asystentem trenera Juniora Mińska, Andreja Rasolki, a w połowie 2019 został trenerem tego zespołu[12]. Z tego stanowiska w październiku 2019 wszedł do sztabu głównego trenera seniorskiej drużyny Junosti, Alaksandra Makryckiego[13][14]. Pod koniec czerwca 2022 został mianowany na funkcję p.o. głównego trenera w HK Brześć[15].
Sukcesy edytuj
- Klubowe
Brązowy medal mistrzostw Białorusi: 1993, 1994 z Chimikiem Nowopołock
Złoty medal mistrzostw Białorusi: 1996 z Chimikiem Nowopołock, 2002 z Kieraminem Mińsk
Srebrny medal mistrzostw Białorusi: 2001, 2003, 2004, 2005, 2007 z Kieraminem Mińsk, 2010 z Szachciorem Soligorsk
Puchar Białorusi: 2002 z Kieraminem Mińsk, 2006 z Dynamem Mińsk- Mistrzostwo Wschodnioeuropejskiej Ligi Hokejowej: 2003, 2004 z Kieraminem Mińsk
Przypisy edytuj
- ↑ Чтобы помнили. Не Малая земля - Прессбол [online], www.pressball.by [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Владимир Свито: год играли, а деньги не отдали - Прессбол [online], www.pressball.by [dostęp 2017-11-27].
- ↑ SportoweFakty.pl [online] [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Z kim i kiedy STS gra i w jakim składzie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 37 (201), s. 12, 15 września 1995.
- ↑ Kibice się niecierpliwią, wróble ćwierkają. „Tygodnik Sanocki”. Nr 26 (242), s. 12, 28 czerwca 1996.
- ↑ SportoweFakty.pl [online] [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Новости ЧБ: ОЧБ: Самый результативный защитник «Шахтера» завершил карьеру [online], belarushockey.com [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Новости ЧБ: ЧБ: Тренерский штаб «Шахтера» пополнили двое наставников [online], belarushockey.com [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Экстралига. Кудин и Свито вошли в тренерский штаб «Шахтера» - Хоккей на BY.Tribuna.com [online], tribuna.com [dostęp 2024-04-26] (ros.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-29)].
- ↑ http://stats.iihf.com/Hydra/451/IHM451000_33_12_0_BLR.pdf
- ↑ Высшая лига: «Юниор» возглавил экс-защитник сборной Беларуси - Хоккей Беларуси, Прибалтики И Украины [online], belarushockey.com [dostęp 2024-04-26] (ros.).
- ↑ Александр Макрицкий – о двух поражениях в Гомеле и переменах в тренерском штабе [online], by/news/intervyu/news83582.html [dostęp 2024-04-26] (ros.).
- ↑ В тренерском штабе «Юниора» произошли изменения [online], by/news/sobytie/news84231.html [dostęp 2024-04-26] (ros.).
- ↑ Владимир Свито назначен и.о. главного тренера "Бреста" [online], hockey.by [dostęp 2024-04-26] (ros.).
Bibliografia edytuj
- Uładzimir Swita w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Uładzimir Swita w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Uładzimir Swita – profil w bazie Eurohockey.com
- Uładzimir Swita – profil w bazie Hokej.net
- Uładzimir Swita – profil w bazie Hockeyus
- Uładzimir Swita – profil w bazie Pointstreak.com
- Uładzimir Swita – profil w bazie R-hockey
- Józef Ząbkiewicz. Galeria hokeistów STS. Władimir Swito. „Tygodnik Sanocki”. Nr 51-52 (163-164), s. 21, 23 grudnia 1994.
- Marej Bluj. Najbardziej lubię walkę. „Nowiny”. Nr 227, s. 7, 24 listopada 1994.
- Uładzimir Swita. hcshahter.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)]. – profil na stronie Szachciora Soligorsk