Uściług
Uściług (ukr. Устилуг) – miasto na Ukrainie, w rejonie włodzimierskim obwodu wołyńskiego. 2,1 tys. mieszkańców. Leży na granicy z Polską, nad Bugiem, naprzeciwko polskiej wsi Zosin, na Wołyniu. W mieście funkcjonuje drogowe przejście graniczne Uściług – Zosin oraz stacja kolejowa Uściług, położona na linii Włodzimierz Wołyński – Łudzin – LHS.
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Data założenia |
1150 | ||
| Burmistrz |
Viktor Poliščuk | ||
| Powierzchnia |
4,03 km² | ||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+380 3342 | ||
| Kod pocztowy |
44731 | ||
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 50°51′36″N 24°09′25″E/50,860000 24,156944
| |||
| Strona internetowa | |||
Miejsce dwóch zwycięskich bitew w historii Polski: w 1431 i 1812.
Historia edytuj
Osada powstała w średniowieczu. Nazwa miasta pochodzi od wyrażenia „ujście Ługi” – rzeki, nad którą leży.
W 1240 gród zniszczyli Mongołowie.
W 1431 stoczono pod Uściługiem pierwszą bitwę wojny łuckiej. Polacy pod wodzą króla Władysława II Jagiełły pokonali tu liczebniejsze siły Świdrygiełły.
W Uściługu znajdował się zamek, który w XVI w. należał do Krupskich i Łysakowskich, a w XVIII w. do Lubomirskich. W 1653 Uściług otrzymał prawo magdeburskie. W 1747 został założony w Uściługu klasztor kapucynów.
Po III rozbiorze Polski od 1795 w zaborze rosyjskim. W 1812 w pobliżu miasta Polacy stoczyli z zaborcą zwycięską bitwę o Uściług. W Uściługu zmarł polski poeta Józef Massalski. W 1861 w pobliskim Horodle odbyła się Manifestacja Jedności Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a kompania niewpuszczona przez zaborcę rosyjskiego do Kongresówki uczestniczyła w nabożeństwie w Uściługu. Przed I wojną światową w Uściługu mieszkał i tworzył Igor Strawinski.
W Uściługu w 1920 stacjonowała 21 eskadra niszczycielska lotnictwa wojskowego II RP. W 1921 miasto liczyło 3728 mieszkańców. Leżało w województwie wołyńskim II Rzeczypospolitej.
Od 1939 okupowane przez Sowietów, od 1941 przez Niemców, a od 1944 ponownie przez Sowietów.
Podczas okupacji hitlerowskiej, w marcu 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 2000 osób. We wrześniu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów wywieźli do getta we Włodzimierzu Wołyńskim[2].
Utracone przez Polskę w 1945. W 1989 liczyło 2404 mieszkańców[3].
Zabytki edytuj
Ludzie urodzeni w Uściługu edytuj
- Jan Boguszewski (1881–1918) – polski lekarz, podporucznik Legionów Polskich;
- Maryna Okęcka-Bromkowa (1922–2003) – polska dziennikarka, literatka i folklorystka;
- Janina Kalinowska (1935–2021) – polska działaczka kresowa, współzałożycielka i przewodnicząca Stowarzyszenia Upamiętniania Polaków Pomordowanych na Wołyniu[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.15
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1488.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Uściług. [dostęp 2013-09-11].
- ↑ Janina Kalinowska (1935-2021) strażniczka Pamięci o Pomordowanych na Wołyniu. [online]
Bibliografia edytuj
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, Warszawa, 1880–1902, s. 837.
- Mapa WIG Włodzimierz Pas 45 Słup 38
Linki zewnętrzne edytuj
- Uściług, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 837.
- Uściług, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 675.
- Zamek w Uściługu