USCGC Cactus (WLB-270)

USCGC Cactus (WLB-270) – amerykańska jednostka pomocniczo-zaopatrzeniowa (ang. sea going buoy tender) (WLB). Był okrętem głównym stuosiemdziesięciostopowych jednostek typu Cactus.

USCGC Cactus (WLB-270)
Ilustracja
USCGC "Cactus"
Historia
Stocznia

Marine Ironworks and Shipbuilding Corporation, Duluth, Minnesota

Położenie stępki

31 marca 1941

Wodowanie

25 listopada 1941

 US Coast Guard
Wejście do służby

1 września 1942

Wycofanie ze służby

1971

Los okrętu

przerobiony na barkę

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1025 długich ton (1041 t)

Długość

55 m

Szerokość

11 m

Napęd
2 silniki diesla General Motors EMD 645 V8
Prędkość

13 węzłów

Zasięg

8000 mil morskich przy prędkości 13 węzłów

Uzbrojenie
w czasie wojny: działo kal. 76 mm,
działa 20mm, bomby głębinowe
w czasie pokoju: brak
Załoga

48

"Cactus" początkowo został zaprojektowany dla United States Lighthouse Service. Ostateczny projekt został zrealizowany przez Marine Iron and Shipbuilding Corporation w Duluth. 31 marca 1941 położono stępkę, a kadłub zwodowano 25 listopada 1941. Okręt wszedł do służby 1 września 1942. Koszt kadłuba z maszynownią wynosił 782 381 dolarów.

"Cactus" był jednym z 39 jednostek stuosiemdziesięciostopowych pełnomorskich jednostek do obsługi bój nawigacyjnych (ang. seagoing buoy tenders) zbudowanych w latach 1942-1944. Wszystkie poza USCGC "Ironwood" (WLB-307) zostały zbudowane w Duluth.

"Cactus" został wycofany ze służby w 1971, po wejściu na mieliznę. Następnie Straż Przybrzeżna sprzedała uszkodzoną jednostkę, która została przerobiona na barkę dla użytku w Pacific Northwest. "Cactus" stał przez kilka lat zakotwiczony bez pozwolenia w Tacoma w stanie Washington. Następnie był w King County w pobliżu Maury Island w latach 2003-2008.

Bibliografia edytuj