USS Batfish (SS-310)

USS Batfish (SS-310) – zbudowany w stoczni Portsmouth Naval Shipyard amerykański okręt podwodny typu Balao. Jak inne jednostki swojego typu, został zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, otrzymał kadłub sztywny ze stali o zwiększonej ciągliwości i wytrzymałości celem zwiększenia testowej głębokości zanurzenia do 400 stóp (122 metry). Uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne Diesla oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2740 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami.

USS Batfish (SS-310)
Ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Typ

Balao

Historia
Stocznia

Portsmouth Naval Shipyard

Początek budowy

27 grudnia 1942

Wodowanie

5 maja 1943

 US Navy
Wejście do służby

21 sierpnia 1943

Wycofanie ze służby

6 kwietnia 1946

 US Navy
Wejście do służby

7 marca 1952

Wycofanie ze służby

1 listopada 1969

Los okrętu

okręt muzeum

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


1550 ton
2460 ton

Długość

95 metrów

Szerokość

8,31 metra

Zanurzenie testowe

400 stóp (122 metry)

Zanurzenie maksymalne

180 metrów

Rodzaj kadłuba

dwukadłubowy

Napęd
4 generatory elektryczne Diesla
4 silniki elektryczne (2740 shp)
2 wały napędowe ze śrubami
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


20,25 węzła
8,75 węzła

Zasięg

11.800 Mm @ 10 węzłów (pow.)
100 Mm @ 3 węzły (zan.)

Sensory
radary:
•   SD (obserwacji przestrzeni powietrznej);
•   SJ (obserwacji powierzchni);
•   ST (radar peryskopowy)
ELINT
sonary: JP; JK/QC; QB
Uzbrojenie
24 torpedy Mk. XIV
1 działo i działo przeciwlotnicze
2 karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe

6 x 533 mm (dziób)
4 x 533 mm (rufa)

Załoga

80 oficerów i marynarzy

W trakcie II wojny światowej wziął udział w wojnie podwodnej na Pacyfiku. Podczas siedmiu odbytych patroli wojennych, zatopił oficjalnie sześć jednostek japońskich. Wyróżniającym jednak sukcesem okrętu, było zatopienie trzech japońskich okrętów podwodnych w ciągu 76 godzin.

Po zakończeniu wojny, 6 kwietnia 1946 roku, został wycofany ze służby i przeniesiony do rezerwy Floty Pacyfiku. W związku z wybuchem konfliktu koreańskiego, 7 marca 1952 roku został ponownie przyjęty do służby i przeniesiony do działań na Atlantyku. 1 listopada 1969 roku został ostatecznie wycofany ze służby, od 18 lutego 1972 roku zaś pełni rolę okrętu-muzeum.

Budowa i konstrukcja edytuj

Na etapie planowania, nowa jednostka typu Balao nosić miała nazwę Acoupa. Jeszcze jednak przed rozpoczęciem budowy, 24 września 1942 roku, nazwa planowanej jednostki został zmieniona na Bathfish, oznaczającą drapieżną rybę z rodziny Ogackowatych[1]. 27 grudnia 1942 roku w stoczni Portsmouth Naval Shipyard położono stępkę pod nową jednostkę, którą zwodowano 5 maja 1943 roku. 21 sierpnia 1943 roku, okręt został przyjęty do służby w United States Navy pod nazwą USS Batfish z numerem kadłuba SS-310.

Przypisy edytuj

  1. USS Batfish. The Champion Submarine-Killing Submarine of World War Two. ussbatfish.com. [dostęp 2013-12-10]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 306-307. ISBN 1-8510-9563-2.
  • Peter Padfield: War beneath the sea: submarine conflict during World War II. New York: John Wiley, 1996. ISBN 0-471-14624-2.
  • Robert Cecil Stern: The hunter hunted: Submarine versus submarine: encounters from World War I to the present. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 2007. ISBN 1-59114-379-9.
  • Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute Press, 1995. ISBN 978-1-55750-263-6.
  • Norman Polmar: The American submarines. Annapolis, Md.: Nautical Aviation Pub. Co. of America, 1981. ISBN 0-933852-14-2.