USS O’Brien (DD-51)
USS O’Brien (DD-51) – amerykański niszczyciel typu O’Brien z okresu I wojny światowej. Drugi okręt w historii United States Navy noszący imię sześciu braci O’Brien, marynarzy służących na pokładzie slupa „Unity” podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
William Cramp and Sons Ship and Engine Building Company |
| Położenie stępki |
8 września 1913 |
| Wodowanie |
20 lipca 1914 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
22 maja 1915 |
| Wycofanie ze służby |
9 czerwca 1922 |
| Los okrętu |
sprzedany na złom 23 kwietnia 1935 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1171 ton |
| Długość |
93 m |
| Szerokość |
9,4 m |
| Zanurzenie |
2,9 m |
| Prędkość |
29 węzłów (54 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 4 działa kaliber 102 mm 8 wyrzutni torped kaliber 533 mm (4xII) | |
| Załoga |
101 ludzi |
Projekt i budowa edytuj
Budowa pierwszego okrętu typu O'Brian rozpoczęła się 8 września 1913 roku w stoczni William Cramp and Sons Ship and Engine Building Company w Filadelfii. Wodowanie nastąpiło 20 lipca 1914 roku, wejście do służby 22 maja 1915 roku[1].
Służba edytuj
Bezpośrednio po wejściu do służby okręt przebywał w rejonie wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. 15 listopada podczas ćwiczeń na morzu doszło do kolizji pomiędzy USS „O’Brien” a niszczycielem USS „Drayton”, w wyniku czego ten drugi utracił część masztu wraz z antenami radiowymi[2]. W grudniu 1915 okręt został przydzielony do 5 Grupy Niszczycieli, Flotylli Torpedowej Floty Atlantyku[2].
I wojna światowa edytuj
8 października 1916 roku „O’Brien” wraz z grupą niszczycieli w okolicach wyspy Nantucket, uczestniczył w akcji ratowania rozbitków ze statków handlowych zatopionych przez niemiecki okręt podwodny U-53. W lutym 1917 roku podczas dorocznych ćwiczeń artyleryjskich u wybrzeży Kuby, obsługa jednego z dział 102 mm niszczyciela, na osiem oddanych strzałów, trafiła osiem razy w cel oddalony o 4600 m. Na osiągnięcie to zwrócono uwagę w wydawanym w Bostonie tygodniku The Independent[2].
Po wypowiedzeniu wojny Niemcom przez Stany Zjednoczone w kwietniu 1917, „O’Brien” wraz z pięcioma innymi niszczycielami wszedł w skład 6 Grupy Niszczycieli, która przebazowała się do irlandzkiego portu Queenstown. Do końca wojny niszczyciel uczestniczył w misjach eskortowych, ZOP, a także ratowaniu rozbitków z zatopionych jednostek. 15 lipca 1918 roku w porcie Brest został staranowany przez holownik i w celu dokonania napraw był zmuszony zacumować przy burcie okrętu warsztatowego USS „Prometheus”[2].
Okręt został wycofany ze służby 9 czerwca 1922 roku. Skreślenie z rejestru floty nastąpiło 8 marca 1935 roku, przekazanie na złom 23 kwietnia 1935 roku[2].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- O’Brien II (Destroyer No. 51) 1915–1935. Naval history and heritage command. [dostęp 2021-02-01]. (ang.).
- Dictionary of American naval fighting ships. Americal naval fighting ships. [dostęp 2021-02-01]. (ang.).