Uberyzacja – pojęcie z zakresu ekonomii dzielenia (ang. sharing economy) i zarządzania, określające zjawiska społeczno-ekonomiczne zmian zachodzących w branżach dotyczących usług wykorzystujące nowoczesne technologie w tym aplikacje mobile. Nazwa procesu pochodzi od aplikacji Uber.

Działanie modelu biznesowego – uberyzacja edytuj

Model biznesowy firmy Uber określany jest również jako ekonomia współdzielenia, w której dostawca platformy internetowej pozwala zarabiać jej użytkownikom poprzez udostępnianie klientom ich własności, w przypadku Ubera są to samochody. Użytkownicy aplikacji Uber mogą oferować przewozy osób, wykorzystując przy tym własne samochody.

Uberyzacja polega na łączeniu zleceniodawców i zleceniobiorców poprzez wspólną platformę. Zleceniodawca, czyli klient, określa swoje potrzeby, a zleceniobiorca wskazuje na gotowość do ich realizacji. W tym modelu osoba prywatna ma możliwość globalnego dotarcia z produktem lub usługą do grupy konsumentów[1].

Uberyzacja na świecie edytuj

Na świecie działa wiele firm, które stosują opisywany model biznesowy, oferując różnorodne usługi, od opieki nad dziećmi, przez usługi gastronomiczne, po usługi sprzątające. Do firm, które działają w tym modelu biznesowym (poza Uberem) zaliczają się także AirBnB, Task Rabbit, Managed by Q, Merry Maid, Hello Alfred.

Uberyzacja w Polsce edytuj

Uber w Polsce działa od 2014 roku, a z aplikacji mogą korzystać mieszkańcy Warszawy, Krakowa, Trójmiasta, Wrocławia, Łodzi, Śląska i Poznania[2]. Wraz z Uberem pojawiło się pojęcie modelu biznesowego, w którym działała coraz więcej krajowych firm[3].

Polskie firmy, które działają w myśl zasady uberyzacji to między innymi:

  • Skilltrade – platforma internetowa do dzielenia się umiejętnościami[4].
  • HOJO Clean – platforma online do rezerwacji osób sprzątających oraz firm sprzątających[5].
  • Trejdoo – platforma finansowa i kantor internetowy, umożliwiający wymianę walut, przelewy i przekazy międzynarodowe online[6].
  • inOneCar – platforma internetowa, która oferuje wspólne dojazdy do pracy[7].
  • Kokos – serwis, który specjalizuje się w pożyczkach społecznościowych[8].

Źródła edytuj

Przypisy edytuj

  1. Bartosz Kwiatkowski, Ekonomia współdzielenia to początek ery prosumentów, „PwC”, 2016 [dostęp 2018-05-25] (pol.).
  2. RadioZET.pl/KP, Uber w Polsce: MIASTA. Gdzie jest Uber i jak korzystać z aplikacji? [online], Radio ZET, 2 listopada 2017 [dostęp 2018-05-25].
  3. Artur Patrzylas, Uberyzacja pracy to pułapka? Może wywołać falę prekaryzacji, „forsal.pl”, 20 grudnia 2017 [dostęp 2018-05-25].
  4. Platforma dzielenia się umiejętnościami [online], skilltrade.org [dostęp 2018-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-04] (pol.).
  5. Sprzątanie biur, sprzątanie mieszkań, firmy sprzątające, serwis sprzątający, hurtownia środków czystości – HOJO Clean [online], www.hojoclean.pl [dostęp 2018-05-25] (pol.).
  6. Kantor internetowy [online], www.trejdoo.com [dostęp 2018-05-25] (pol.).
  7. OneCar, Wspólne dojazdy do pracy, „InOneCar.com” [dostęp 2018-05-25] (ang.).
  8. Kokos.pl: Szybkie pożyczki gotówkowe – Kokos.pl [online], kokos.pl [dostęp 2018-05-25].