Wikipedia

Układ rombowy

Układ rombowy – układ krystalograficzny, w którym wszystkie trzy jednostki osiowe mają różną długość i są do siebie prostopadłe[1].

Komórka elementarna w układzie rombowym; a ≠ b ≠ c ≠ a

Typowymi przedstawicielami tej grupy są:

W tym układzie krystalizuje około 22% minerałów; np. siarka rodzima, antymonit, aragonit, cerusyt, baryt, celestyn, anglezyt, anhydryt, oliwin, topaz, chryzoberyl, hemimorfit, prehnit, zoisyt, epsomit, enstatyt, bronzyt, hipersten, antofyllit, gedryt, stefanit.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Zbigniew Bojarski i inni, Krystalografia, wyd. 3 uaktual., Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 20–23, ISBN 978-83-01-14704-4, OCLC 749334638.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Układ_rombowy&oldid=65489639”