Ulica Barcicka w Warszawie

ulica w Warszawie

Ulica Barcicka – ulica na warszawskich Bielanach, biegnie od ulicy Bolesława Podczaszyńskiego do ulicy Stanisława Przybyszewskiego.

Ulica Barcicka w Warszawie
Stare Bielany
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

800 m[1]

Przebieg
0 m ↑ ul. B. Leśmiana

←→ ul. B. Podczaszyńskiego

70 m ul. Lubomelska
210 m ul. Babicka
410 m Aleja Zjednoczenia
520 m ul. Grębałowska
640 m ul. Twardowska
800 m ul. S. Przybyszewskiego
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ulica Barcicka w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Barcicka w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Barcicka w Warszawie”
Ziemia52°16′54,4″N 20°57′05,3″E/52,281778 20,951472

Historia edytuj

Od momentu włączenia dzielnicy Bielany w obręb Warszawy (1930 r.) ulica znacznie się rozwinęła. Głównie za sprawą powstania pilotażowego osiedla, które nadało jej i całej dzielnicy unikalnego charakteru w zakresie architektury oraz przeznaczenia społecznego[2].

Na zlecenie spółdzielni „Związkowiec” powstał koncept pojedynczych domów autorstwa Romualda Millera, który zajął ulicę Barcicką wraz z kilkoma sąsiednimi ulicami. Wszystko w myśl idei „wygodnie, tanio, solidnie”. Całość tworzyła zorganizowaną w 1932 roku wystawę „Tani Dom Własny”, prezentując wizję młodych urbanistów, zwolenników reformy mieszkaniowej. Stworzyli oni domy o powierzchni ok. 50 mkw. wraz z ogródkiem do 500 mkw. Domy zachowały się do dziś[2].

Przypisy edytuj

  1. Mapa Warszawy [online], Urząd m.st. Warszawy [dostęp 2023-11-02].
  2. a b Bartłomiej Kaczorowski (red.), Encyklopedia Warszawy: suplement '96, Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1996, Strona 10, ISBN 978-83-01-12057-3 [dostęp 2023-09-26].