Ulica Gąsiorowskich w Poznaniu

ulica w Poznaniu

Ulica Gąsiorowskich w Poznaniu – ulica położona na Łazarzu, na obszarze jednostki pomocniczej Osiedle Św. Łazarz w Poznaniu, biegnąca na wschód od ul. Głogowskiej do ul. Kolejowej. Została wytyczona jeszcze w XIX wieku, przed włączeniem Łazarza w obręb miasta.

ulica Gąsiorowskich
Łazarz
Ilustracja
Fragment ul. Gąsiorowskich w Poznaniu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Długość

180 m

Przebieg
światła 0 m ul. Głogowska
120 m ul. Antoniego Małeckiego
180 m przedłużenie jako ul. Kolejowa
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Gąsiorowskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Gąsiorowskich”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Gąsiorowskich”
Ziemia52°23′56,3″N 16°54′22,3″E/52,398970 16,906200

W czasach zaboru pruskiego ulica nosiła niemiecką nazwę Allee-Strasse (pol. ul. Alejowa), natomiast podczas okupacji niemieckiej – Hegendorferstrasse (od Krzysztofa Hagendorfera).

Południowa strona ulicy, przerwana wylotem ul. Małeckiego, jest zabudowana trzypiętrowymi domami mieszkalnymi z przełomu XIX/XX w. o dość przeciętnej architekturze. Na narożniku ul. Kolejowej w budynku gruntownie przebudowanym z dawnej willi fabrykanta Napoleona Urbanowskiego, od 1913 r. do 29 października 2010 r.[1] mieścił się szpital – Poznański Zakład Ortopedyczny, należący do Caritasu, przed likwidacją Wielkopolskie Centrum Ortopedii i Chirurgii Urazowej im. Ireneusza Wierzejewskiego – ufundowany przez obecnych patronów ulicy, Bronisława i Helenę Gąsiorowskich. Nazwa ulicy przypomina również Ludwika Gąsiorowskiego (1807–1863), lekarza, historyka medycyny, powstańca z 1831 i 1848 r. Organizatorem szpitala był Ireneusz Wierzejewski. Pracował tu m.in. prof. Wiktor Dega. Po stronie przeciwnej przeważa zabudowa magazynowa, częściowo należąca do dawnego tartaku Treugotta Girbiga.

Przypisy edytuj

  1. Sylwia Sałwacka, Ostatni dzień w kolebce naszej ortopedii, [w:] Gazeta Wyborcza [online], poznan.wyborcza.pl, 29 października 2010 [dostęp 2020-03-29].


Bibliografia edytuj

  • Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Przechadzki z lat 1918-1939, Józef Skoracki (ilustr.), Poznań: Wydaw. Poznańskie, 1985, ISBN 83-210-0413-X, OCLC 69370432.
  • Magdalena Warkoczewska, Św. Łazarz. Wystawa w Muzeum Historii Miasta Poznania w Ratuszu, październik – grudzień 1998, Poznań, Muzeum Narodowe, 1998, ISBN 83-85296-53-0 („Ulice i zaułki dawnego Poznania”)
  • Poznań. Przewodnik po zabytkach i historii, red. meryt. i oprac. tekstów Janusz Pazder, Poznań, Wydaw. Miejskie, 2003, ISBN 83-87847-92-5
  • Poznań. Spis zabytków architektury, oprac. Jolanta Bielawska-Pałczyńska, Poznań, Urząd Miasta Poznania, 2004, ISBN 83-89525-07-0
  • Patroni wielkopolskich ulic, zebrał i oprac. Paweł Anders, Poznań, Wydaw. Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury, 2006, ISBN 83-87816-76-0