Ulica Ignacego Paderewskiego w Poznaniu

ulica w Poznaniu

Ulica Ignacego Paderewskiego – ulica w Poznaniu biegnąca od Starego Rynku w kierunku zachodnim. Wytyczona w 1838 roku. Do 1919 nosiła nazwę: Neuestrasse, 1919-1939: Nowa, 1939-1945: Neuestrasse, od 1945: Paderewskiego.

ulica Ignacego Paderewskiego
Stare Miasto
Ilustracja
Ulica Ignacego Paderewskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Poprzednie nazwy

Neuestrasse, Nowa

Przebieg
0 ul. Szkolna / Stary Rynek
60 Zakaz wjazdu ul. Sieroca Droga jednokierunkowa
ul. Murna Droga jednokierunkowa
120 ul. Ludgardy Droga jednokierunkowa
180 Al. Marcinkowskiego
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Ignacego Paderewskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Ignacego Paderewskiego”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Ignacego Paderewskiego”
Ziemia52°24′27,8″N 16°55′56,5″E/52,407712 16,932362

W okresie przed lokacją lewobrzeżnego Poznania, przebiegał w tym rejonie trakt łączący osadę Świętego Marcina z osadą Świętego Gotarda i Ostrowem Tumskim. Na osi obecnej ulicy, od strony Starego Rynku, stała XV-wieczna kamienica, będąca fragmentem zachodniej rynkowej pierzei[1].

Ulica powstała w wyniku zliberalizowania zasad przestrzennych kształtowania miasta po 1838, kiedy to magistrat poznański nabył możliwość swobodnego rozbudowywania i przebudowywania układu przestrzennego w obrębie murów fortecznych. Możliwe stało się wygodne połączenia Starego Rynku z placem Wilhelmowskim (Wolności), gdyż dotąd chodzono naokoło – zwykle przez ulice Wrocławską i Podgórną. Była to pierwsza nowo wytyczona ulica miejska od 1815, stąd początkowa nazwa Nowa[2].

Podczas budowy wyburzono nie tylko kamienicę rynkową, ale wykonano bardzo poważne prace niwelacyjne, obniżając teren miejscami nawet o trzy metry (przy gmachu Muzeum Narodowego). Zasypano też fosę, zniszczono ogrody klasztorne i wyburzono dwie linie murów miejskich[1].

Od 2006 roku ulicą Paderewskiego biegnie kontrapas dla rowerów. Znajduje się tu także postój taksówek.

Przypisy edytuj

  1. a b Tomasz Stępnik, Z badań nad osadnictwem w rejonie Starego Miasta w Poznaniu, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3-4/1993, s.339-340, ISSN 0137-3552
  2. Witold Jakóbczyk, Karol Marcinkowski 1800-1846, PWN, Warszawa-Poznań, 1981, s.75, ISBN 83-01-03389-4

Bibliografia edytuj