Ulica Samborska w Warszawie
ulica w Warszawie
Ulica Samborska – ulica na warszawskim Nowym Mieście. Prawdopodobnie najkrótsza ulica w Polsce[2].
| Nowe Miasto | |||||||||||||
 Ulica Samborska (2012) | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Długość |
22 metry[1] | ||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||
 52°15′18,2″N 21°00′29,9″E/52,255060 21,008310
| |||||||||||||
Opis edytuj
Samborska odchodzi w kierunku wschodnim od ul. Przyrynek. Została wytyczona w 1770[1] lub 1771[3] roku. Jej nazwa pochodzi od nazwiska Samborskich, właścicieli okolicznych gruntów, mieszczan warszawskich[4].
Ma długość 22 metrów[1]. Do uliczki nie jest przypisany żaden budynek.
Przez wiele lat była praktycznie niewidoczna, zarośnięta i zamknięta bramą. W 2010 roku została wyremontowana i otwarta dla przechodniów[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Małe jest piękne, czyli najmniejsza ulica otwarta. Życie Warszawy, 2010-05-01.
- ↑ Tomasz Urzykowski: Najkrótsza ulica w Polsce jest w Warszawie!. [w:] "Gazeta Stołeczna" [on-line]. warszawa.gazeta.pl, 30 września 2009. [dostęp 2014-08-18].
- ↑ Franciszek Maksymilian Sobieszczański: Warszawa: wybór publikacji. T. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 419.
- ↑ Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 178. ISBN 978-83-62189-08-3.