Uniwersytet Kopenhaski

Uniwersytet Kopenhaski[2] (duń. Københavns Universitet) – duński uniwersytet publiczny w Kopenhadze. Jest to największa i najstarsza placówka naukowo-dydaktyczna w Królestwie Danii.

Uniwersytet Kopenhaski
Københavns Universitet
Universitas Hafniensis
University of Copenhagen
Ilustracja
Rektorat
Dewiza

Coelestem adspicit lucem (łac.)

Data założenia

1479

Typ

uniwersytet publiczny

Państwo

 Dania

Adres

Kopenhaga

Liczba pracowników
• naukowych

10 139[1]
5310

Liczba studentów

40 486

Rektor

Ralf Hemmingsen

Członkostwo

IARU

Położenie na mapie Kopenhagi
Mapa konturowa Kopenhagi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Kopenhaski”
Położenie na mapie Danii
Mapa konturowa Danii, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Kopenhaski”
Położenie na mapie Regionu Stołecznego
Mapa konturowa Regionu Stołecznego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet Kopenhaski”
Ziemia55°40′47″N 12°34′21″E/55,679722 12,572500
Strona internetowa

Uniwersytet składa się z ośmiu wydziałów, posiada cztery kampusy. Studiuje na nim 40 tys. studentów[3]. Powstał jako drugi uniwersytet w Skandynawii po Uniwersytecie w Uppsali. Został założony w 1479 i do XX wieku był to jedyny uniwersytet w Danii.

Historia edytuj

 
Biblioteka uczelniana na Fiolstræde około 1920 (obecnie rektorat i czytelnia)

Pozwolenie na powstanie studium generale w Danii, będącym pierwszym takim pozwoleniem w Skandynawii, król Chrystian I uzyskał od papieża Sykstusa IV w 1475. Budowa została jednak opóźniona i, mimo ambicji króla Danii, w międzyczasie powstał szwedzki Uniwersytet w Uppsali. Przy inauguracji w 1479, inspirowany uniwersytetami Królestwa Niemieckiego, z którego również pochodziła znaczna liczba pierwszych wykładowców, Uniwersytet Kopenhaski składał się z czterech fakultetów. Uniwersytet był uporządkowany z hierarchią. Najwyższy status miał fakultet teologii, a pozostałe fakultety w kolejności spadającej były fakultety prawa, medycyny i filozofii. Wykładowcy i studenci po immatrykulacji nie podlegali zwykłemu systemowi prawnemu, lecz temu regulowanym przez prawo i sądy uniwersyteckie. Uniwersytet miał między innymi własne lochy, które można obecnie zwiedzić w starych budynkach uniwersytetu.

Przed duńską reformacją uniwersytet był nadzorowany przez biskupa Roskilde, który miał stanowisko kanclerza, tytuł który do dziś pozostał w niektórych średniowiecznych uniwersytetach, np. Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1531 uniwersytet został zamknięty, ażeby zapobiec rozprzestrzenianiu się protestanckich nauk. został ponownie otwarty dopiero w 1537, rok po zwycięstwie strony protestanckiej w wojnie hrabskiej. Po reformacji to stanowisko straciło swoje znaczenie i zostało zniesione, albowiem korona duńska przejęła ziemie i instytucje kościelne. Studia teologiczne od tego czasu ukierunkowane były na kształcenie księży luterańskich. Oddzielny uniwersytecki system prawny również został zniesiony.

Do 2004 najwyższym organem uniwersytetu był konsystorz, w którym zasiadali profesorzy wybrani przez profesorów i studenci wybrani przez studentów. Rektor był wybierany spośród profesorów przez nich i przez studentów. Po reformie w 2004 konsystorz został zastąpiony zarządem, do którego wstępują również reprezentanci zewnętrzni, a wybory rektora zostały zastąpione procesem rekrutacji przez zarząd. Obecny rektor został jednak zatrudniony spośród obecnych pracowników naukowych uniwersytetu.

Reputacja międzynarodowa edytuj

Akademicki Ranking Uniwersytetów Świata z 2018[4], opublikowany przez Uniwersytet Jiao Tong w Szanghaju, nadaje Uniwersytetowi Kopenhaskiemu tytuł najlepszego uniwersytetu w Danii oraz Skandynawii, 6. miejsce w Europie i 29. na świecie. Na liście The Times Higher Education World University Rankings 2019, Uniwersytet Kopenhaski zajmuje 116. miejsce spośród wszystkich uczelni na świecie[5]. W rankingu QS World University Rankings 2019, Uniwersytet Kopenhaski zajmuje 79. miejsce[6]. Na liście 2019 Best Global Universities opublikowanej przez U.S. News & World Report uczelnia zajmuje 34. miejsce[7].

W styczniu 2006 Uniwersytet Kopenhaski rozpoczął formalną współpracę poprzez sieć International Alliance of Research Universities (IARU), w którym są Australijski Uniwersytet Narodowy, Politechnika Federalna w Zurychu, Narodowy Uniwersytet Singapuru, Uniwersytet Pekiński, Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley, Uniwersytet w Cambridge, Uniwersytet Oksfordzki, Uniwersytet Tokijski, Uniwersytet Yale.

Znani wykładowcy edytuj

Niektórzy znani absolwenci edytuj

Zobacz też kategorię: Absolwenci Uniwersytetu Kopenhaskiego.

Przypisy edytuj

  1. Tal og statistik for Københavns Universitet – personale [online], Uniwersytet Kopenhaski, 2015 [dostęp 2017-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-26] (duń.).
  2. Uniwersytety świata (2010), [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-08-29].
  3. Tal og statistik for Københavns Universitet – studerende [online], Uniwersytet Kopenhaski, 2015 [dostęp 2017-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-11] (duń.).
  4. Academic Ranking of World Universities [online], Shanghairanking.com [dostęp 2018-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-10].
  5. World University Rankings, Timeshighereducation.co.uk [dostęp 2018-12-27].
  6. QS World University Rankings, topuniversities.com [dostęp 2018-12-27].
  7. Best Global Universities Rankings [online] [dostęp 2018-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-17].
  8. Zenon Ciesielski: Słownik pisarzy skandynawskich. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 78. ISBN 83-214-0275-5.

Linki zewnętrzne edytuj