Wikipedia

Urszula Radwańska

tenisistka polska

Urszula Radwańska (ur. 7 grudnia 1990 w Ahaus) – polska tenisistka.

Urszula Radwańska
Ilustracja
Urszula Radwańska podczas turnieju Wimbledon 2015
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1990
Ahaus

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

29 (8 października 2012)

Australian Open

2R (2012)

Roland Garros

2R (2012, 2013)

Wimbledon

2R (2008, 2009, 2013, 2015)

US Open

2R (2010, 2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

74 (21 września 2009)

Australian Open

2R (2009, 2012)

Roland Garros

QF (2009)

Wimbledon

3R (2012)

US Open

1R (2008–2010)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Zwyciężczyni jednego turnieju WTA w grze podwójnej. Zdobywczyni juniorskiego Małego Szlema w grze podwójnej w 2007 roku (French Open, Wimbledon i US Open), triumfatorka juniorskiego Wimbledonu 2007 w grze pojedynczej oraz finalistka juniorskiego US Open 2007 w grze pojedynczej oraz juniorskiego Australian Open 2007 w grze podwójnej. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Uczestniczka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012. Czwarta najwyżej klasyfikowana polska zawodniczka w historii rankingu WTA[1].

Życie prywatne edytuj

Urodziła się w Ahaus na terenie Niemiec. Pochodzi ze sportowej rodziny: jej dziadek Władysław (zm. 2013) był hokeistą i trenerem Cracovii[2], a ojciec i zarazem trener Robert Radwański był tenisistą klubu KS Nadwiślan Kraków, uprawiał też łyżwiarstwo figurowe w KS Krakowianka. Jej starsza siostra, Agnieszka, także była tenisistką. Ich matka, pochodząca ze sportowej rodziny Marta (z domu Pietrzykowska, absolwentka studiów wyższych z dyplomem inżyniera), zajmowała się finansami córek[3].

Ukończyła gimnazjum i liceum ogólnokształcące w Zespole Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego im. Mikołaja Kopernika w Krakowie[4]. W 2009 podjęła studia na kierunku turystyka i rekreacja na Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie (zaocznie studiuje również siostra Agnieszka)[5][6][7]. 11 grudnia 2017 obydwie siostry obroniły tam prace licencjackie[8].

Urszula Radwańska spotyka się z polskim tenisistą Piotrem Gadomskim[9].

Kariera sportowa edytuj

2005 edytuj

Wraz z siostrą Agnieszką wygrała rywalizację deblistek w juniorskim turnieju Tomaszewski Cup by Microsoft. W październiku 2005 Urszula Radwańska wraz z siostrą i Maksymilią Wandel wygrała w Barcelonie Junior Fed Cup, czyli drużynowe Mistrzostwo Świata do lat 16.

Z pięcioma punktami na koncie, sezon 2005 zakończyła na 1025. miejscu w rankingu WTA.

2006 edytuj

W kwietniu wygrała swój pierwszy profesjonalny turniej tenisowy. Był to turniej ITF z pulą 10 000 dolarów, rozegrany w brytyjskim Bath. W pięciu meczach pokonała pięć wyżej notowanych przeciwniczek, w tym w I rundzie rozstawioną z numerem pierwszym Sarah Leah Borwell i w finale rozstawioną z numerem piątym Kanadyjkę Valérie Tétreault 7:6(6), 6:2.

W maju dostała „dziką kartę” od organizatorów J&S Cup, ale w I rundzie przegrała z Venus Williams. Kilka tygodni później odniosła swój największy sukces w karierze: po przejściu eliminacji awansowała do drugiej rundy turnieju WTA w Stambule, eliminując w I rundzie 53. zawodniczkę rankingu, Marię Elenę Camerin. Było to jej pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z czołowej setki rankingu WTA. W pierwszym tygodniu sierpnia 2006 Radwańska powtórzyła sukces ze Stambułu, przechodząc eliminacje turnieju WTA w Sztokholmie, ponownie awansując do drugiej rundy, gdzie przegrała mając nawet piłki setowe z rozstawioną z numerem pierwszym Anastasiją Myskiną.

Odniosła kolejny sukces w juniorskim Wimbledonie 2006. Po pokonaniu Mayi Bhorozowej w meczu o szesnastkę, uporała się z rozstawioną z numerem piątym Soraną Mihaelą Cirsteą. W kolejnej rundzie pokonała Tyrę Calderwood 7:5, 6:3 i w ćwierćfinale Naomi Cavaday 6:3, 6:2. W walce o finał uległa 6:3, 3:6, 6:8 Caroline Wozniacki, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. Była też w półfinale debla, w parze z Ariną Rodionową.

Kolejnym sukcesem była wygrana juniorskiego turnieju Eddie Herr International na Florydzie, nie tracąc nawet seta. W finale Polka pokonała turniejową dwójkę, Soranę Mihaelę Cirstea 6:3, 6:1. Na początku grudnia wygrała w parze z Soraną Mihaelą Cirsteą rywalizację deblową prestiżowego turnieju juniorskiego Orange Bowl na Florydzie.

Sezon 2006 zakończyła na 310. miejscu w rankingu WTA.

2007 edytuj

Podczas Australian Open 2007 juniorów, Radwańska doszła do ćwierćfinału gry pojedynczej oraz finału gry podwójnej razem z Julią Cohen, jako najwyżej rozstawiona para, gdzie uległy Jewgieniji Rodinie i Arinie Rodionowej.

Radwańska wystartowała pod koniec lutego w eliminacjach do turnieju II kategorii w Dosze. W pierwszym meczu uległa Anne Kremer 4:6, 0:6. Podczas turnieju na kortach Warszawianki przegrała z Jeleną Wiesniną 6:2, 6:7, 3:6, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. W ostatnim secie meczu, gdy Wiesnina korzystała z pomocy medycznej, Radwańska zamiast rozgrzewać się, spędziła ten czas na ławce.

W maju Radwańska wystąpiła w turnieju WTA w Stambule. Start w singlu zakończyła na trzeciej rundzie kwalifikacji po porażce z Jekateriną Dzechalewicz. Z kolei w deblu występowała z siostrą Agnieszką i nieoczekiwanie wygrały turniej bez straty seta. W drodze do finału pokonały m.in. siostry Bondarenko, a w finale łatwo zwyciężyły 6:1, 6:3 z Sanią Mirzą grającą w parze z Chan Yung-jan.

W czerwcu w parze z Kseniją Mileuską wygrała juniorski turniej French Open 2007 w deblu, pokonując parę Sorana Cîrstea/Alexa Glatch 6:1, 6:4.

Największy sukces w dotychczasowej karierze odniosła wygrywając turniej gry pojedynczej juniorek podczas Wimbledonu. Rozstawiona z numerem szóstym w finale, pokonała Madison Brengle 2:6, 6:3, 6:0. Wygrała ten turniej również w grze podwójnej juniorek, w parze z Anastasiją Pawluczenkową, pokonując Misaki Doi/Kurumi Nara 6:4, 2:6, 10:7. Urszula Radwańska jest trzecią Polką, która wygrała Wimbledon i drugą po Aleksandrze Olszy, która dokonała tego zarówno w singlu, jak i w deblu.

Podczas US Open 2007 w parze z Kseniją Mileuską wygrały grę podwójną juniorek, w finale pokonując parę Łykina/Kalasznikowa 6:2 6:1.

Po raz pierwszy w karierze osiągnęła ćwierćfinał singla, występując w październiku w turnieju WTA w Bangkoku. Startując z „dziką kartą” (sklasyfikowana wówczas na 407. miejscu w rankingu WTA), pokonała w 1/8 Virginie Razzano 7:6(3), 7:5, przerywając jej serię jedenastu zwycięstw z rzędu. W ćwierćfinale przegrała z reprezentantką Chin Chan Yung-jan 2:6, 3:6.

Sezon 2007 zakończyła na 288. miejscu w rankingu WTA i na pierwszym miejscu w rankingu ITF juniorek[10].

2008 edytuj

Na początku roku wystartowała w eliminacjach kwalifikacyjnych do turnieju wielkoszlemowego Australian Open 2008. Odpadła w ostatniej, III fazie eliminacji, przegrywając z numerem trzecim eliminacji, Julią Schruff 3:6, 0:6. Dzięki dzikiej karcie wystąpiła w turnieju Pattaya Women’s Open 2008. Jednakże odpadła tam w pierwszej rundzie. Polka dotarła także w tym roku do drugiej rundy Wimbledonu. W I rundzie tego turnieju Urszula Radwańska pokonała Czeszkę Klarę Zakopalovą 6:4, 6:1, w II rundzie musiała jednak uznać wyższość Sereny Williams, z którą przegrała 4:6, 4:6.

Na przełomie lipca i sierpnia wystąpiła w turnieju VanOpen rangi ITF z pulą nagród 50 000 dolarów, rozegranym w Vancouver. Rozstawiona z numerem drugim, bez straty seta dotarła do finału, gdzie pokonała turniejową czwórkę, Francuzkę Julie Coin 2:6, 6:3, 7:5, wygrywając cały turniej.

Na przełomie września i października wystąpiła w ostatnim w sezonie turnieju najniższej kategorii, Tier IV, Tashkent Open 2008. Występ był dla niej udany, ponieważ pierwszy raz w sezonie i drugi raz w karierze dotarła do ćwierćfinału singla turnieju WTA. W pierwszej rundzie pokonała faworytkę gospodarzy, rozstawioną z numerem siódmym, Akgul Amanmuradovą 7:6(5), 6:3, w drugiej rundzie wyeliminowała Sopię Szapatawę 7:5, 6:2, a w ćwierćfinale po zaciętej walce uległa turniejowej czwórce, Sabine Lisicki 6:3, 5:7, 6:7. Z kolei w deblu w parze z Andreją Klepač dotarły do półfinału.

Sezon 2008 zakończyła na 127. miejscu w rankingu WTA.

2009 edytuj

Sezon 2009 rozpoczęła od udziału w turnieju w Hobart, w którym osiągnęła drugą rundę. W kwalifikacjach pokonała wówczas 31. w rankingu singlowym Francescę Schiavone 6:3, 7:6(4). W turnieju głównym w I rundzie wygrała z rozstawioną z numerem szóstym Aleksandrą Woźniak w trzech setach. W II rundzie Polka skreczowała.

Podczas Australian Open dotarła do III rundy kwalifikacji, w której przegrała ze Stéphanie Dubois. Z kolei w Dubaju sprawiła niespodziankę, eliminując w pierwszej rundzie swoją starszą siostrę, Agnieszkę Radwańską 6:4, 6:3. W drugiej rundzie turnieju oddała jednak mecz poprzez krecz.

W Indian Weels doszła do czwartej rundy zawodów. W pierwszym spotkaniu pokonała Michelle Larcher de Brito 4:6, 6:2, 6:4. W kolejnej rundzie zwyciężyła z ósmą wówczas na świecie Rosjanką Swietłaną Kuzniecową 6:2, 4:6, 6:3. W trzecim meczu pokonała Alexę Glatch 6:3, 7:6(3). Następnie uległa Caroline Wozniacki 5:7, 3:6. W turnieju w Miami w I rundzie uległa Chince Li Na, na tym samym etapie turnieju zakończyła rozgrywki na kortach Roland Garros, przegrywając z Yaniną Wickmayer 6:4, 3:6, 0:6. W Birmingham Radwańska doszła do ćwierćfinału pokonując kolejno Mariję Kirilenko, Petrę Cetkovską, Julię Görges. W meczu ćwierćfinałowym przegrała z Magdaléną Rybárikovą 3:6, 3:6.

Podczas wielkoszlemowego Wimbledonu doszła do II rundy, ulegając w niej Dominice Cibulkovej 2:6, 4:6. W Los Angeles doszła do ćwierćfinału pokonując między innymi Dominikę Cibulkovą i Li Na. W ćwierćfinale uległa po spotkaniu z Mariją Szarapową, przegrany przez Polkę 4:6, 5:7. Na kortach Flushing Meadows uległa w pierwszej rundzie Kristinie Barrois.

Sezon 2009 zakończyła na 66. miejscu w rankingu singlowym WTA.

2010 edytuj

 
Urszula Radwańska podczas turnieju w Stanford w 2010

Sezon 2010 rozpoczęła od kwalifikacji w Sydney, gdzie przegrała w trzeciej rundzie z Jill Craybas. W Australian Open trafiła na rozstawioną z jedynką Serenę Williams, z którą przegrała 2:6, 1:6. Po tym turnieju wykryto u niej kontuzję pleców, która zmusiła ją do półrocznej przerwy w startach w turniejach i treningach. Efektem przerwy był spadek z 72. miejsca na 189. miejsce w rankingu WTA.

Wróciła na turniej w San Diego, gdzie przegrała w I rundzie kwalifikacji. Tak samo było w Cincinnati. W Montrealu odpadła natomiast w II rundzie kwalifikacji. W US Open dotarła do drugiej rundy, dzięki zwycięstwie nad Anną Czakwetadze 6:3, 6:3. W drugiej rundzie uległa jednak Hiszpance Lourdes Domínguez Lino 2:6, 5:7. Dzięki US Open awansowała z 339. na 234. miejsce w rankingu WTA.

W Seulu przegrała w pierwszej rundzie z Mariją Kirilenko 3:6, 1:6. Później, w turnieju ITF w Tokio doszła do drugiej rundy, przechodząc przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju pokonała Stefanie Vögele 6:0, 6:3. W drugiej rundzie uległa Ayumi Moricie 6:2, 1:6, 2:6. W turnieju ITF w Saint Raphael doszła do finału pokonując kolejno Laurę Thorpe, Jelenę Dokić, Esterella Cabezę Candezę i Laurę Pous Tió, by w finale ulec Alison Riske 4:6, 2:6.

W Ismaning (z pulą nagród 50 000 dolarów), Radwańska zdobyła swój trzeci singlowy tytuł w rozgrywkach z cyklu ITF. Polka przeszła przez kwalifikacje, a w turnieju głównym pokonała kolejno Sarę Gronert 6:2, 6:2, Ewę Birnerovą 6:1, 6:0, Annikę Beck 4:6, 6:4, 6:1, turniejową jedynkę Kristinę Barrois 6:7(4), 6:4, 6:4, a w finale rozstawioną z numerem piątym Andreę Hlaváčkovą 7:5, 6:4. Był to jej ostatni turniej w tym roku.

Sezon 2010 zakończyła na 191. miejscu w rankingu WTA.

2011 edytuj

Podczas Australian Open, w Dubaju i w Dosze odpadała w kwalifikacjach. Później wystąpiła w turnieju głównym w Kuala Lumpur, gdzie w I rundzie pokonała Junri Namigatę 6:1, 6:3. W II rundzie przegrała z Serbką Bojaną Jovanovski 6:1, 5:7, 4:6.

W Indian Wells doszła do trzeciej rundy pokonując wcześniej Bojanę Jovanovski 3:6, 6:4, 7:6(6). W drugiej rundzie zwyciężyła z wówczas 34. w rankingu, Czeszką Klárą Zakopalovą 6:3, 5:7, 6:2. W trzeciej rundzie po meczu z Wiktoryją Azaranką odpadła z turnieju przegrywając 6:7(7), 3:6.

W Miami i Fezie odpadała w I rundzie, przegrywając z Simoną Halep i Eleni Daniilidu. W Estoril doszła do II rundy, wygrywając przedtem z rozstawioną z numerem czwartym Anastasiją Sevastovą 5:7, 7:6(5), 6:1. W II rundzie odpadła po meczu z Johanną Larsson.

W Rzymie, na kortach Roland Garros i podczas Wimbledonu odpadała w pierwszych rundach kwalifikacji. W Stanford dotarła do drugiej rundy, pokonując Olgę Sawczuk. Na kortach Flushing Meadows odpadła w pierwszej rundzie po przegranym meczu z siostrą, Agnieszką 2:6, 3:6.

W Taszkencie osiągnęła swój największy sukces w sezonie, dochodząc do półfinału turnieju. W I rundzie tego turnieju pokonała Słowaczkę Janę Čepelovą 6:1, 6:4. W kolejnym spotkaniu wygrała z reprezentantką gospodarzy, Akgul Amanmuradovą 6:7(7), 6:4, 6:3. W ćwierćfinale pokonała Greczynkę Eleni Daniilidu 6:3, 4:6, 6:4, by w półfinale ulec Kseniji Pierwak 2:6, 4:6. W Kantonie doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała mając kilka piłek meczowych z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju Chanelle Scheepers 6:4, 6:7(8), 3:6.

Sezon 2011 zakończyła na 109. miejscu w rankingu WTA.

2012 edytuj

 
Urszula Radwańska na igrzyskach olimpijskich

Sezon 2012 rozpoczęła od udanych kwalifikacji w turnieju w Sydney. W pierwszej rundzie turnieju znów trafiła na swoją siostrę, Agnieszkę, z którą przegrała 1:6, 1:6. W Australian Open doszła do drugiej rundy pokonując w poprzedzającej rundzie Amerykankę Alison Riske 6:4, 1:6, 6:2. W drugim spotkaniu przegrała z Soraną Cîrsteą 6:1, 2:6, 3:6.

W Pattai doszła do II rundy pokonując wcześniej Ansatazję Piwowarową 6:4, 6:1. W II rundzie Polka przegrała z rozstawioną z numerem trzecim Danielą Hantuchovą 3:6, 2:6. Następnie Polka wzięła udział w turnieju w Dosze, gdzie po przebrnięciu kwalifikacji, została pokonana w I rundzie turnieju głównego przez Lucie Šafářovą 3:6, 4:6. Później wystąpiła w turniejach w Indian Wells i Miami. W obu imprezach przegrała w I rundach. W Indian Wells uległa Michaëlli Krajicek 6:3, 4:6, 4:6, a w Miami przegrała z Kateryną Bondarenko 6:3, 6:7(7), 4:6, wcześniej przechodząc przez kwalifikacje.

Pomiędzy turniejami w USA, wystąpiła w turnieju z cyklu ITF w Nassau, gdzie odpadła w drugiej rundzie po porażce 2:6, 2:6 z Amerykanką Marią Sanchez. Później polska tenisistka pojechała na turniej do Charleston, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Czeszką Lucie Hradecką 1:6, 4:6. Następnie Radwańska udała się na turniej do Kopenhagi, gdzie w pietwszej rundzie zmierzyła się z turniejową jedynką, Caroline Wozniacki. Polka miała trzy piłki setowe przy stanie 5:2 i jej serwisie w pierwszym secie, ale pomimo tego przegrała z byłą liderką rankingu WTA, 6:7(4), 2:6.

Po nieudanym starcie w Kopenhadze Polka pojechała na turniej w Fezie, gdzie w I rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią turnieju, Kiki Bertens, 4:6, 5:7. Następnym turniejem na jaki pojechała Radwańska, były zawody z cyklu ITF w Cagnes-sur-Mer z pulą nagród 100 tysięcy dolarów. W I rundzie singla pokonała Chorwatkę Mirjanę Lučić 6:4, 6:4. W II rundzie uległa Węgierce Melindzie Czink 3:6, 2:6. Lepiej Polce poszło w turnieju deblowym, który w parze z Aleksandrą Panową wygrały, pokonując w finale parę Katalin Marosi/Renata Voráčová 7:5, 4:6, 10-6. Swój pierwszy singlowy ćwierćfinał w tym sezonie osiągnęła startując w Brukseli, dzięki przejściu do turnieju głównego przez kwalifikacje. Wygrała w pierwszej rundzie z Varvarą Lepczenko 6:2, 6:2, a w drugiej rundzie pokonała turniejową dwójkę, Marion Bartoli 6:4, 6:2. Było to jej trzecie zwycięstwo w karierze z zawodniczką z pierwszej dziesiątki rankingu WTA. Odpadła następnie z Sofią Arvidsson, przegrywając w dwóch setach 5:7, 4:6.

Podczas French Open miała zapewniony udział w rundzie głównej. W pierwszej rundzie pokonała reprezentantkę gospodarzy, Pauline Parmentier, 6:4, 6:3. W drugiej rundzie przegrała z rozstawioną z numerem czwartym Petrą Kvitovą 1:6, 3:6. Po tej porażce, Radwańska podjęła szybką decyzję startu w turnieju ITF w Nottingham z pulą nagród 75 000 dolarów i rozpoczęła w ten sposób sezon na kortach trawiastych. Polka wygrała angielski turniej, dzięki czemu awansowała na 63. miejsce w rankingu WTA i to zapewniło jej kwalifikację olimpijską.

W Birmingham, w pierwszej rundzie pokonała Brytyjkę Samanthę Murray 6:4, 6:4. W drugiej rundzie spotkała się z turniejową dwójką Niemką Sabine Lisicki, którą pokonała 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie uległa Amerykance Irinie Falconi 5:7, 3:6. Następnie wzięła udział w rozgrywkach w ’s-Hertogenbosch, gdzie musiała przebrnąć przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Kazaszkę Ksieniję Pierwak 4:6, 6:1, 6:4. W drugiej pokonała rozstawioną z numerem czwartym Włoszkę Flavię Pennettę 6:1, 6:1, odnosząc tym samym piąte w karierze zwycięstwo w meczu z zawodniczką z czołowej dziesiątki rankingu WTA. W ćwierćfinale pokonała Szwedkę Sofię Arvidsson 6:2, 7:6(3), rewanżując się za porażkę odniesioną w ćwierćfinale w Brukseli. W półfinale miała zmierzyć się z byłą liderką światowego rankingu, Belgijką Kim Clijsters, jednak przeciwniczka nie wyszła na kort i oddała mecz walkowerem. W finale zmierzyła się z Rosjanką Nadieżdą Pietrową. Polka przegrała 4:6, 3:6.

Podczas Wimbledonu zagrała tylko jeden mecz singla – w pierwszej rundzie przegrała z Nowozelandką Mariną Erakovic 4:6, 4:6, natomiast w turnieju deblowym, w parze ze swoją siostrą Agnieszką, dotarła do trzeciej rundy. W Stanford osiągnęła ćwierćfinał, pokonując w trzech setach Eleni Daniilidu 3:6, 6:3, 6:4 oraz Marinę Erakovic 6:3, 3:6, 6:4. Odpadła w meczu z Coco Vandeweghe, przegrywając 4:6, 4:6. W Carlsbadzie powtórzyła wynik ze Stanford, wygrywając z Danielą Hantuchovą 6:4, 7:5 oraz z Melanie Oudin 6:2, 6:1. Przegrała z rozstawioną z numerem drugim Dominiką Cibulkovą 4:6, 4:6. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w pierwszej rundzie wygrała z Niemką Moną Barthel 6:3, 6:4. W kolejnym meczu przegrała z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju, Sereną Williams, wynikiem 2:6, 3:6, ugrywając największą liczbę gemów ze wszystkich przeciwniczek Williams, takich jak Wiera Zwonariowa, byłe liderki rankingu Jelena Janković, Caroline Wozniacki, Marija Szarapowa oraz aktualna liderka Wiktoryja Azaranka. W turnieju deblowym ze swoją siostrą Agnieszką odpadły w drugiej rundzie, po wygranej z parą słowacką i przegranej z deblem amerykańskim.

W zawodach w Montrealu wystąpiła jako szczęśliwa przegrana, lecz w pierwszej rundzie odpadła po porażce z Jekatieriną Makarową 4:6, 2:6. W Cincinnati doszła do trzeciej rundy, w której przegrała z Sereną Williams 4:6, 3:6. W wielkoszlemowym US Open w pierwszej rundzie uległa rozstawionej z numerem dwudziestym Robercie Vinci wynikiem 1:6, 1:6. Podczas turnieju w Taszkencie rozstawiona była z numerem drugim. W zawodach pokonywała kolejno Maríę-Teresę Torró-Flor, Witaliję Djaczenko oraz Aleksandrę Panową. W półfinałowym spotkaniu uległa Irinie-Camelii Begu wynikiem 3:6, 3:6. Z numerem czwartym występowała w chińskim Kantonie. Pokonała tam kolejno Melindę Czink, Mandy Minellę oraz Chanelle Scheepers. W półfinale uległa Hsieh Su-wei 1:6, 6:3, 0:6. W swoim ostatnim turnieju w roku w Moskwie dotarła do II rundy. W pierwszej rundzie wygrała z Włoszką Francescą Schiavone 6:3, 6:1. W kolejnym spotkaniu uległa Dunce Caroline Wozniacki 1:6, 3:6. Sezon zakończyła na 31. miejscu w rankingu singlowym.

2013 edytuj

 
Urszula Radwańska podczas BNP Paribas Open

Sezon 2013 Urszula Radwańska rozpoczęła od udziału w turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie wygrała z Tamirą Paszek 2:6, 6:0, 6:2, a w kolejnym spotkaniu uległa Ksieniji Pierwak 6:3, 2:6, 6:7(6). W kolejnym tygodniu wystąpiła w turnieju w Sydney, gdzie w pierwszym meczu przegrała z Caroline Wozniacki wynikiem 1:6, 2:6. Podczas wielkoszlemowego Australian Open rozstawiona była z numerem trzydziestym pierwszym. Z pojedynku z Jamie Hampton wyszła jednak jako pokonana, w setach do dwóch i czterech wygranych gemów. Na turnieju w Paryżu Polka przegrała w pierwszej rundzie z Moną Barthel 6:7(1), 0:6. Podczas zawodów w Dosze Radwańska pokonała w pierwszej rundzie Nadiję Kiczeniok 6:1, 6:0, a w następnym spotkaniu zwyciężyła z rozstawioną z numerem 15. Robertą Vinci 6:2, 5:7, 6:0. W walce o ćwierćfinał została pokonana przez Serenę Williams wynikiem 0:6, 3:6. W Dubaju, po przejściu kwalifikacji, w pierwszej rundzie trafiła na inną kwalifikantkę – Zheng Jie. Radwańska uległa przeciwniczce wynikiem 2:6, 6:2, 5:7.

Na turnieju w Indian Wells w pierwszej rundzie wygrała z Arantxą Rus 6:3, 6:3. W pojedynku drugiej rundy wyeliminowała Sloane Stephens wynikiem 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie pokonała Jamie Hampton 6:0, 7:6(4). Z turnieju odpadła w meczu o ćwierćfinał, po porażce z wiceliderką rankingu Wiktoryją Azaranką 3:6, 1:6. W Miami pokonała Annikę Beck 6:3, 6:1 w pierwszej rundzie, a przegrała z Aną Ivanović 2:6, 1:6 w drugiej. Następnie osiągnęła ćwierćfinał w Monterrey, w którym uległa Marii Kirilenko 1:6, 4:6.

W Oeiras pokonała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem drugim Dominikę Cibulkovą, by następnie przegrać z Ayumi Moritą 2:6, 3:6. W Madrycie przegrała w pierwszej rundzie z Sarą Errani. W Rzymie wygrała w pierwszej rundzie z Aną Ivanović, jednak w następnym meczu ponownie przegrała z Moritą 3:6, 1:6. Na French Open pokonała w pierwszej rundzie Venus Williams, aby następnie przegrać z kwalifikantką Dinah Pfizenmaier 3:6, 3:6.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od udziału w turnieju w Birmingham, gdzie, jako rozstawiona z numerem ósmym, rywalizowała począwszy od drugiej rundy. Przegrała w niej z Donną Vekić 3:6, 2:6. W ’s-Hertogenbosch Radwańska awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa Kirsten Flipkens 4:6, 4:6. Na Wimbledonie osiągnęła drugą rundę, wygrywając najpierw z Mallory Burdette, a następnie ulegając w trzech setach Alison Riske.

W okresie przygotowawczym do US Open wystąpiła w turnieju w Stanford. Doszła w nim do ćwierćfinału, ulegając Dominice Cibulkovej 5:7, 3:6. Tydzień później również ćwierćfinał osiągnęła w Carsbadzie, tym razem przegrywając z Wiktoryją Azaranką 1:6, 2:6. W Toronto uległa w pierwszej rundzie Flavii Pennettcie 3:6, 6:3, 2:6. W Cincinnati przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji. Na US Open dotarła do drugiej rundy, pokonując Irinę-Camelię Begu 6:1, 6:3, a następnie przegrywając ze Sloane Stephens 1:6, 1:6.

W Kantonie uległa w pierwszej rundzie Wiesnie Dołonc 5:7, 2:6, natomiast w Tokio przegrała w pierwszym meczu Dominice Cibulkovej 3:6, 3:6. W turnieju WTA Premier Mandatory w Pekinie awansowała do drugiej rundy.

Sezon 2013 zakończyła na 43. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

2014 edytuj

Pod koniec grudnia 2013 roku Urszula Radwańska poinformowała o zrezygnowaniu ze startu w wielkoszlemowym Australian Open. Swoją absencję Polka wyjaśniała niewyleczoną kontuzją barku. Radwańska ogłosiła również, że skończyła współpracę z dotychczasowym trenerem, Maciejem Synówką[11]. Na początku 2014 trenerem Urszuli Radwańskiej został Martin Fassati[12]. Pierwszy wygrany mecz w rozgrywkach WTA Tour odniosła w lipcu w Baku. We wrześniu doszła do ćwierćfinału turnieju w Taszkencie, przegrywając z Bojaną Jovanovski 6:4, 4:6, 3:6.

2015 edytuj

Radwańska rozpoczęła sezon od udziału w kwalifikacjach w Auckland, przechodząc przez nie pomyślnie. W turnieju głównym osiągnęła ćwierćfinał, ulegając w nim Lauren Davis. Następnie przebrnęła przez kwalifikacje do Australian Open, jednak w pierwszej rundzie przegrała z rozstawioną Zariną Dijas. W Monterrey ponownie awansowała do ćwierćfinału jako kwalifikantka. Tym razem pokonała ją Timea Bacsinszky.

W Miami Urszula Radwańska również przeszła przez eliminacje, zaś swój udział zakończyła na drugiej rundzie, w której zmierzyła się z Venus Williams. W Katowicach otrzymała dziką kartę, lecz przegrała w pierwszym meczu ze szczęśliwą przegraną Jelizawietą Kuliczkową 0:6, 1:6.

Na kortach ceglanych w Marrakeszu została szczęśliwą przegraną, ale przegrała w pierwszej rundzie z Robertą Vinci. Po zwycięstwie w kwalifikacjach w Rzymie, w pierwszym meczu uległa Irinie-Camelii Begu. Następnie przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji do French Open.

Okres gry na nawierzchni trawiastej rozpoczęła od pierwszej rundy w ’s-Hertogenbosch (porażka z Anniką Beck), gdzie występowała także w eliminacjach. W Wimbledonie grała dzięki wysokiemu rankingowi. W pierwszej rundzie zwyciężyła z Ediną Gallovits-Hall, a w kolejnym spotkaniu uległa Samancie Stosur 3:6, 4:6.

W Stambule Polka osiągnęła finał. W turnieju pokonała m.in. rozstawione Jelenę Janković i Cwetanę Pironkową. W meczu mistrzowskim przegrała z Łesią Curenko 5:7, 1:6. W US Open zakończyła udział na I rundzie ulegając w niej rodaczce Magdzie Linette 6:7(3), 1:6.

W sezonie 2015 trenerem Urszuli Radwańskiej był Maciej Domka[13].

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988
–
2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009
–
2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 23 czerwca 2012 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Nadieżda Pietrowa 4:6, 3:6
Finalistka 2. 26 lipca 2015 Stambuł Twarda   Łesia Curenko 5:7, 1:6

Gra podwójna edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 21 maja 2007 Stambuł Ceglana   Agnieszka Radwańska   Chan Yung-jan
  Sania Mirza 		6:1, 6:3

Historia występów edytuj

Przypisy
A = nie uczestniczyła w turnieju
– = turniej nie odbywał się
LQ = odpadła w kwalifikacjach
xR = x runda (x – numer rundy)
QF = ćwierćfinał
SF = półfinał
F = finał
W = zwycięstwo
Legenda
a Lista obejmuje tylko te turnieje International i zlikwidowane w których zawodniczka wystąpiła.
b Wliczając spotkania w kwalifikacjach do turniejów wielkoszlemowych.
c Występy w turniejach głównych, bez turniejów w których odpadła w kwalifikacjach.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
LL Do turnieju głównego dostała się jako szczęśliwa przegrana, mimo porażki w kwalifikacjach.
WC Do turnieju dostała się dzięki dzikiej karcie.
T2 Turniej był wówczas turniejem kategorii II
P5 Turniej był wówczas turniejem kategorii Premier 5
P Turniej był wówczas turniejem kategorii Premier

Gra pojedyncza edytuj

Turniej Kat.
do '08		 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
  Australian Open A A LQ LQ 1R LQ 2R 1R A 1RQ 1R 8–7
  French Open A A LQ 1R A LQ 2R 2R 1R LQ A 2–7
  Wimbledon A A 2RWC 2R A LQ 1R 2R 1R 2R LQ 4–7
  US Open A A LQ 1R 2R 1RQ 1R 2R LQ 1R LQ 7–7
Zw.-Por. w Wielkim Szlemieb 0–0 0–0 4–4 3–4 1–2 3–4 2–4 3–4 1–3 4–3 21–28
Igrzyska olimpijskie
  Letnie igrzyska olimpijskie A 2R 1–1
Mistrzostwa kończące sezon
  Singapur – WTA Tour Championships A A A A A A A A A A 0–0
  Zhuhai – WTA Elite Trophy – – – – – – – – – A 0–0
Turnieje Premier Mandatory
  Indian Wells T1 A A 1RWC 4RWC A 3R 1R 4R 1R LQ A 8–7
  Miami T1 A A A 1RQ A 1R 1RQ 2R 1R 2RQ A 8–6
  Madryt – – – – A A A A 1R LQ A 0–2
  Pekin T2 A A A 1RQ A LQ 1R 2R A A 3–4
Turnieje Premier 5
  Doha T1 AT2 LQT2 1RQ – – LQ 1RQ, P5 3RP5 A A A 7–5
  Rzym T1 A A A A A LQ A 2R LQ 1RQ 4–4
  Cincinnati T3 A A A 1RQ LQ A 3RQ LQ LQ LQ 6–5
  Toronto/Montreal T1 A A A LQ LQ A 1RLL 1R LQ LQ 4–6
  Wuhan – – – – – – – – – A A 0–0
Turnieje Premier
  Gold Coast/Brisbane T3 A A A A A A A 2R A A A 1–1
  Sydney T2 A A A A LQ A 1RQ 1R A A A 4–3
  Petersburg T2 – – – – – – – – – – A 0–0
  Dubaj T2 A A LQWC 2RQ A LQ A 1RQ, P A A A 8–4
  Charleston T1 A A A A A A 1R A A A 0–1
  Stuttgart T1 A A A A A A A A A A 0–1
  Birmingham T3 A A A QF A 1R 3R 2R 1R LQ 5–6
  Eastbourne T2 A A LQ 1RQ A A A A A A 3–2
  Stanford T2 A A A A A 2RQ QF QF A A 7–3
  New Haven T2 A A A LQ A LQ A A A LQ 3–2
  Tokio T1 A A A 1RQ LQWC 1RQ 3R 1R A A 6–5
  Moskwa T1 A A A A A LQ 2R A A A 2–2
Turnieje Internationala
  Auckland T4 A A A A A A A A A QFQ A 5–1
  Shenzhen T2 – – – – – – – A A A A 0–0
  Hobart T4 A A LQ 2RQ A A A A A A A 5–2
  Kaohsiung T4 – – – – – – – – – – 2R 1–1
  Rio de Janeiro T2 – – – – – – – – A A A 0–0
  Monterrey – – – – 1RWC A A A QF 1R QFQ A 7–4
  Kuala Lumpur T2 – – – – A 2RWC A A A A A 1–1
  Acapulco T3 A A A A A A A A 1R LQ 1RQ 1–3
  Katowice – – – – – – – – A A 1R 0–1
  Bogota T2 A A A A A A A A A A 0–0
  Marrakesz/Rabat T4 A A A 1R A 1RQ 1R A 1R 1RQ 5–6
  Praga T4 A LQ LQ A A – – – – A 1–2
  Strasburg T2 A A A A A A A A A A 0–0
  Stambuł T3 2RQ LQ A QF A – – – A F 8–3
  Norymberga T2 – – – – – – – A A A 0–0
  Nottingham T2 – – – – – – – – – A 0–0
  ’s-Hertogenbosch T3 A A A A A A FQ QF LQ 1RQ 11–4
  Majorka T2 – – – – – – – – – – 0–0
  Bukareszt T2 – – – – – – – – A A 0–0
  Båstad/Sztokholm T4 2RQ LQ A 1R A A A A A A 5–3
  Bad Gastein T2 – A A A A A A A A A 0–0
  Florianópolis T2 – – – – – – – A A A 0–0
  Nanchang T2 – – – – – – – – – – 0–0
  Waszyngton T2 – – – – – A A A A A 0–0
  Louisville T2 – – – – – – – – – – 0–0
  Taszkent T4 A A QF A A SF SF A QF 1R 8–4
  Québec T3 A A 1R A A A A A A A 0–1
  Osaka/Tokio T2 – – – A A A A A A A 0–0
  Kanton T3 A A A A A QF SF 1R A 2R 5–3
  Seul T4 A A A 1R 1R A A A A A 0–2
  Tiencin T2 – – – – – – – – A 2R 1–1
  Hongkong T2 – – – – – – – – A A 0–0
  Linz T2 A A A 2R A A A A A A 1–1
  Luksemburg T3 A A A 1R A A A A A 1R 0–2
Dawne Turnieje WTAa
  Warszawa T2 1RWC 1RWC – – – – – – – – – 0–2
  Bangkok T3 A QFWC – – – – – – – – – 2–1
  Tokio T3 A 2RWC A – – – – – – – – 1–1
  Los Angeles T2 A A A QF – – – – – – – 2–1
  Warszawa – – – – 2R A – – – – – – 1–1
  Kopenhaga T2 – – – – A A 1R – – – – 0–1
  Oeiras/Estoril T4 A A A A A 2R A 2R 1R – – 2–3
  Bruksela T2 – – – – – A QFQ A – – – 4–1
  Paryż T2 A A A A A A A 1R A – – 0–1
  San Diego/Carlsbad T2 A A – – LQ A QF QF – – – 4–3
  Budapeszt T3 LQT2 LQ A A A A A A A – – 1–2
  Antwerpia T2 A A A – – – – – – A – 0–0
  Pattaya T4 A A 1RWC 1R A A 2R A A A – 1–3
  Baku T4 – – – – – A A A 2R A – 1–1
Ranking na koniec roku 310 288 127 66 191 109 31 43 180 94

Gra podwójna edytuj

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
  Australian Open A A A 2RAgRa 1RAB A 2RPH 2-3
  French Open A A 1RAgRa QFAgRa A A 1RPH 3-3
  Wimbledon A A A 1RAgRa A 2RQ, ArRo 3RAgRa 3-2
  US Open A A 1RAgRa 1RAgRa 1RAB A A 0-3
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 0–0 0–0 0–2 4–4 0-2 1-1 3-2 8–11
Turnieje Premier Mandatory
  Indian Wells A A A A A A A 0-0
  Miami A A A A A A A 0-0
  Madryt A A A A A A A 0-0
  Pekin A A A 1RMC A A A 0-1
Turnieje Premier 5
  Dubaj A A A A A A A 0-0
  Rzym A A A A A A A 0-0
  Cincinnati A A A A A A A 0–0
  Montreal/Toronto A A A A A 1RAB A 0-1
  Wuhan – – – – – – – 0–0
Turnieje Premiera
  Doha A A 2RJM A A A A 1-1
  Stanford A A A A A 1ROS A 0–1
  San Diego – – – – QFCS A A 1–1
  New Haven A A A QFLD A A A 1-1
  Tokio A 1RAS A A A A A 0-1
  Moskwa A A A A A SFJR A 2–1
Turnieje Internationala
  Pattaya A A QFAgRa A A A A 1–1
  Kuala Lumpur – – – – A QFCK A 1-1
  Fez A A A 1RMD A A QFAT 1-2
  Estoril A A A A A 1RPM A 0-1
  Birmingham A A A A A 1RArRo A 0-1
  Båstad/Sztokholm A A QFAgRa 1REL A A A 0-1
  Stambuł QFAgRa WAgRa A A A A A 4–1
  Taszkent A A SFAK A A SFJR A 4-2
  Québec A A SFGW A A A A 1–1
  Linz A A A 1RMK A A A 0–1
  Luksemburg A A A 1RJG A A A 0–1
Dawne Turnieje WTAa
  Warszawa 1RAC, Q 1RAG, WC – – – – – 0–2
  Budapeszt QFAlKl A A A A A A 1–1
  Bangkok A 1RCW – – – – – 0–1
  Praga A A 1RWK A A – – 0–1
  Kopenhaga – – – – A A 1RAKe 0-1
Zw.-Por. ogółem 2–3 4–4 5–7 5-10 1-3 6-8 4-4 27-39
Partnerka (liczba wspólnych turniejów)
AgRa   Agnieszka Radwańska (8)
AB   Alberta Brianti (3)
PH   Polona Hercog (2)
ArRo   Arina Rodionowa (2)
JR   Jewgienija Rodina (2)
JM   Jekatierina Makarowa (1)
MC   Melinda Czink (1)
OS   Olha Sawczuk (1)
LD   Līga Dekmeijere (1)
CS   Chanelle Scheepers (1)
WK   Weronika Kapszaj (1)
MK   Marija Kondratjewa (1)
JG   Julia Görges (1)
AK   Andreja Klepač (1)
GW   Galina Woskobojewa (1)
MD   Marta Domachowska (1)
AT   Ana Tatiszwili (1)
EL   Emma Laine (1)
CK   Chang Kai-chen (1)
PM   Petra Martić (1)
Ake   Angelique Kerber (1)
AC   Anna Czakwetadze (1)
AlKl   Alisa Klejbanowa (1)
AG   Anna-Lena Grönefeld (1)
AS   Agnes Szatmari (1)
CW   Caroline Wozniacki (1)

Turnieje ITF edytuj

Gra pojedyncza edytuj

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $
Rezultat Lp. Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 2 kwietnia 2006 Bath, Wielka Brytania Twarda   Valérie Tétreault 7:6(6), 6:2
Finalistka 1. 14 maja 2006 Warszawa, Polska Ceglana   Natalia Kołat 6:3, 5:7, 1:6
Finalistka 2. 18 listopada 2007 Kunming, Chiny Twarda   Yanina Wickmayer 5:7, 4:6
Zwyciężczyni 2. 28 lipca 2008 Vancouver, Kanada Twarda   Julie Coin 2:6, 6:3, 7:5
Finalistka 3. 20 grudnia 2008 Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie Twarda   Witalija Djaczenko 5:7, 6:2, 5:7
Finalistka 4. 18 października 2010 Saint-Raphaël, Francja Twarda   Alison Riske 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 3. 7 listopada 2010 Ismaning, Niemcy Dywanowa   Andrea Hlaváčková 7:5, 6:4
Zwyciężczyni 4. 9 czerwca 2012 Nottingham, Wielka Brytania Trawiasta   Coco Vandeweghe 6:1, 4:6, 6:1
Finalistka 5. 13 października 2014 Joué-lès-Tours, Francja Twarda (hala)   Carina Witthöft 3:6, 6:7(6)
Finalistka 6. 23 kwietnia 2018 Joué-lès-Tours, Portugalia Dywanowa   Katie Boulter 6:4, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni 5. 20 stycznia 2019 Petit-Bourg, Gwadelupa Dywanowa   Ana Sofía Sánchez 6:1, 2:6, 6:1
Finalistka 7. 17 marca 2019 Kazań, Rosja Twarda (hala)   Jelena Rybakina 2:6, 3:6
Finalistka 8. 12 maja 2019 Óbidos, Portugalia Dywanowa   Pemra Özgen 5:7, 0:3
Zwyciężczyni 6. 29 września 2019 Clermont-Ferrand, Francja Twarda   Lara Salden 6:7(2), 6:3, 6:1
Finalistka 9. 1 grudnia 2019 Solarino, Włochy Dywanowa   Indy de Vroome 1:6, 2:6
Zwyciężczyni 7. 28 lutego 2021 Moskwa, Rosja Twarda (hala)   Julija Hatouka 4:6, 6:3, 6:4
Finalistka 10. 14 marca 2021 Kazań, Rosja Twarda (hala)   Julija Hatouka 6:7(6), 6:4, 4:6

Gra podwójna edytuj

100 000 $ turnieje
75 000 $ turnieje
50 000 $ turnieje
25 000 $ turnieje
10 000 $ turnieje
Rezultat Lp. Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 1. 14 sierpnia 2005 Gdynia, Polska Ceglana   Agnieszka Radwańska   Katerina Awdijenko
  Natalia Bogdanowa 		6:1, 6:1
Zwyciężczyni 2. 21 sierpnia 2005 Kędzierzyn-Koźle, Polska Ceglana   Agnieszka Radwańska   Renata Voráčová
  Sandra Záhlavová 		6:1, 6:4
Finalistka 1. 30 października 2005 Stambuł, Turcja Twarda   Agnieszka Radwańska   Zsófia Gubacsi
  Marija Korytcewa 		3:6, 3:6
Finalistka 2. 6 listopada 2005 Mińsk, Białoruś Dywanowa   Agnieszka Radwańska   Kaciaryna Dziehalewicz
  Darja Kustawa 		3:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 19 lutego 2006 Buchen, Niemcy Dywanowa   Katerina Awdijenko   Lucie Kreigsmanova
  Zuzana Zálabská 		walkower
Zwyciężczyni 4. 2 kwietnia 2006 Bath, Wielka Brytania Twarda   Martina Babáková   Marie-Perrine Baudouin
  Karla Mraz 		6:3, 6:1
Finalistka 3. 13 maja 2006 Warszawa, Polska Ceglana   Justine Ozga   Irina Kuzmina
  Oksana Tiepliakowa 		0:6, 1:6
Finalistka 4. 10 lutego 2007 Tipton, Wielka Brytania Twarda (hala)   Ksienija Łykina   Kim Kilsdonk
  Elise Tamaëla 		3:6, 3:6
Zwyciężczyni 5. 18 lutego 2007 Biberach an der Riß, Niemcy Twarda   Nina Bratczikowa   Darija Jurak
  Sandra Martinović 		6:2, 6:0
Zwyciężczyni 6. 18 sierpnia 2007 Bronx, Stany Zjednoczone Twarda   Lucie Hradecká   Marija Korytcewa
  Darja Kustawa 		6:3, 1:6, 6:1
Zwyciężczyni 7. 18 listopada 2007 Kunming, Chiny Twarda   Yanina Wickmayer   Han Xinyun
  Xu Yifan 		6:4, 6:1
Zwyciężczyni 8. 9 listopada 2008 Kraków, Polska Twarda   Angelique Kerber   Olga Brózda
  Sandra Zaniewska 		6:3, 6:2
Finalistka 5. 11 października 2010 Tokio, Japonia Twarda   Olha Sawczuk   Jill Craybas
  Tamarine Tanasugarn 		3:6, 1:6
Zwyciężczyni 9. 8 lipca 2011 Biarritz, Francja Ceglana   Aleksandra Panowa   Erika Sema
  Roxane Vaisemberg 		6:2, 6:1
Zwyciężczyni 10. 13 maja 2012 Cagnes-sur-Mer, Francja Ceglana   Aleksandra Panowa   Katalin Marosi
  Renata Voráčová 		7:5, 4:6, 10–6

Osiągnięcia juniorskie edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2007   Wimbledon Trawiasta   Madison Brengle 2:6, 6:3, 6:0
Finalistka 2007   US Open Twarda   Kristína Kučová 3:6, 6:1, 6:7(4)

Historia występów edytuj

Turniej 2005 2006 2007 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
  Australian Open A A QF 3–1
  French Open LQ A 2R 1–2
  Wimbledon 1RQ SF W 12–2
  US Open 1R 2R F 6–3
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 2–3 5–2 15–3 22–8

Gra podwójna edytuj

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2007   Australian Open Twarda   Julia Cohen   Jewgienija Rodina
  Arina Rodionowa 		6:2, 3:6, 1:6
Zwyciężczyni 2007   French Open Ceglana   Ksienija Mileuska   Sorana Cîrstea
  Alexa Glatch 		6:1, 6:4
Zwyciężczyni 2007   Wimbledon Trawiasta   Anastasija Pawluczenkowa   Misaki Doi
  Kurumi Nara 		6:4, 2:6, 10–7
Zwyciężczyni 2007   US Open Twarda   Ksienija Mileuska   Oksana Kalasznikowa
  Ksienija Łykina 		6:1, 6:2

Historia występów edytuj

Turniej 2005 2006 2007 Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
  Australian Open A A FJC 4–1
  French Open 1RAgRa A WKM 5–1
  Wimbledon 2RAgRa SFArRo WAP 9–2
  US Open 1RAgRa 1RAD WKM 5–2
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie 1–3 3–2 19–1 23–6
Partnerka
AgRa   Agnieszka Radwańska
ArRo   Arina Rodionowa
AD   Alexandra Dulgheru
JC   Julia Cohen
KM   Ksienija Mileuska
AP   Anastasija Pawluczenkowa

Igrzyska olimpijskie edytuj

Gra pojedyncza kobiet edytuj

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I runda   Mona Barthel 6:4, 6:3
II runda   Serena Williams [4] 2:6, 3:6

Gra podwójna kobiet edytuj

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I runda   Agnieszka Radwańska   Dominika Cibulková / Daniela Hantuchová 6:2, 6:1
II runda   Liezel Huber / Lisa Raymond [1] 4:6, 6:7(3)

Puchar Federacji edytuj

Urszula Radwańska reprezentuje Polskę w Pucharze Federacji od 2006. W ciągu dziewięciu edycji rozegrała 30 meczów, w tym 25 singlowych i 5 deblowych. 15 meczów wygrała, 15 przegrała.

Gra pojedyncza (12-13) edytuj

Rok Runda Data i miejsce Przeciwnik Nawierzchnia Rywal Zwycięstwo/Porażka Rezultat
2006 Europa/Afryka Grupa II 26–29 kwietnia 2006
Antalya, Turcja 		  Portugalia (3:0) Ceglana Ana-Catarina Nogueira Zwycięstwo 6:2, 6:1
  Grecja (3:0) Ana Jerasimu Zwycięstwo 7:6(5), 6:4
  Łotwa (3:0) Ieva Irbe Zwycięstwo 6:3, 6:1
  Gruzja (3:0) Ia Jikia Zwycięstwo 6:2, 2:6, 6:1
2007 Europa/Afryka Grupa I 18–21 kwietnia 2007
Płowdiw, Bułgaria 		  Bułgaria (3:0) Dia Ewtimowa Zwycięstwo 6:1, 6:3
2008 Europa/Afryka Grupa I 30 stycznia–1 lutego 2008
Budapeszt, Węgry 		  Rumunia (0:3) Dywanowa (hala) Monica Niculescu Porażka 5:7, 6:2, 4:6
  Serbia (1:2) Ana Ivanović Porażka 3:6, 1:6
  Gruzja (3:0) Tatia Mikadze Zwycięstwo 6:1, 6:0
2009 Grupa światowa II Play-off 25–26 kwietnia 2009
Gdynia, Polska 		  Japonia (3:2) Ceglana Ai Sugiyama Porażka 3:6, 1:6
Ayumi Morita Porażka 2:6, 4:6
2012 Europa/Afryka Grupa I 1–4 lutego 2012
Ejlat, Izrael 		  Luksemburg (3:0) Twarda Claudine Schaul Zwycięstwo 6:2, 6:2
  Chorwacja (3:0) Donna Vekić Zwycięstwo 6:3, 6:3
  Rumunia (2:1) Simona Halep Porażka 6:7(7), 4:6
  Szwecja (1:2) Sofia Arvidsson Porażka 1:6, 2:6
2013 Europa/Afryka Grupa I 6–9 lutego 2013
Ejlat, Izrael 		  Rumunia (2:1) Twarda Cristina Dinu Zwycięstwo 7:5, 6:2
  Turcja (3:0) Pemra Özgen Zwycięstwo 6:2, 4:6, 6:2
  Izrael (2:1) Julja Gluszko Porażka 4:6, 4:6
  Chorwacja (2:1) Ana Konjuh Porażka 6:2, 3:6, 6:7(6)
Grupa Światowa II Play-off 20–21 kwietnia 2013
Koksijde, Belgia 		  Belgia (4:1) Twarda (hala) Kirsten Flipkens Porażka 4:6, 3:6
Alison Van Uytvanck Zwycięstwo 6:1, 6:4
2014 Grupa Światowa Play-off 19–20 kwietnia 2014
Barcelona, Hiszpania 		  Hiszpania (3:2) Ceglana María-Teresa Torró-Flor Porażka 6:4, 0:6, 1:6
Sílvia Soler Espinosa Porażka 1:6, 3:6
2015 Grupa Światowa 7–8 lutego 2015
Kraków, Polska 		  Rosja (0:4) Twarda Marija Szarapowa Porażka 0:6, 3:6
Grupa Światowa Play-off 18–19 kwietnia 2015
Zielona Góra, Polska 		  Szwajcaria (2:3) Twarda (hala) Timea Bacsinszky Porażka 2:6, 1:6
Martina Hingis Zwycięstwo 4:6, 7:5, 6:1

Gra podwójna (3-2) edytuj

Rok Runda Data i miejsce Przeciwnik Nawierzchnia Partnerka Rywalki Zwycięstwo/Porażka Rezultat
2007 Europa/Afryka Grupa I 18–21 kwietnia 2007
Płowdiw, Bułgaria 		  Ukraina (1:2) Ceglana Marta Domachowska Alona Bondarenko
Kateryna Bondarenko 		Porażka 6:3, 3:6, 3:6
2012 Europa/Afryka Grupa I 1–4 lutego 2012
Ejlat, Izrael 		  Rumunia (2:1) Twarda Agnieszka Radwańska Irina-Camelia Begu
Simona Halep 		Zwycięstwo 4:6, 6:0, 6:0
  Szwecja (1:2) Sofia Arvidsson
Johanna Larsson 		Porażka 4:6, 3:6
2013 Europa/Afryka Grupa I 6–9 lutego 2013
Ejlat, Izrael 		  Izrael (2:1) Julia Glushko
Szachar Pe’er 		Zwycięstwo 4:6, 6:3, 6:4
  Chorwacja (2:1) Darija Jurak
Ana Konjuh 		Zwycięstwo 6:2, 6:4

Bilans spotkań przeciwko pierwszej dziesiątce rankingu WTA edytuj

Bilans spotkań w turniejach WTA Tour i w kwalifikacjach do tych turniejów przeciwko zawodniczkom klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce rankingu w przeciągu kariery (stan na 31 lipca 2015).

Tenisistka Liczba meczów Wygrane:przegrane Lista spotkań
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 1. miejscu w rankingu WTA
  Serena Williams 5 0:5
Przeciwko S. Williams:
  Ana IvanovićKK 4 2:2
Przeciwko A. Ivanović:
  • Tokio, wrzesień 2012 – 3:6, 6:4, 6:2
  • Miami, 23 marca 2013 – 2:6, 1:6
  • Rzym, 14 maja 2013 – 6:3, 2:6, 6:2
  • Monterrey, 31 marca 2014 – 6:4, 3:6, 3:6
  Caroline Wozniacki 4 0:4
Przeciwko C. Wozniacki:
  Venus Williams 3 1:2
Przeciwko V. Williams:
  Wiktoryja Azaranka 3 0:3
Przeciwko W. Azarance:
  Marija Szarapowa 2 0:2
Przeciwko M. Szarapowej:
  Jelena Janković 2 2:0
Przeciwko J. Janković:
  • Carlsbad, lipiec 2013 – 6:2, 4:6, 6:3
  • Stambuł, 21 lipca 2015 – 6:4, 3:6, 6:2
  Martina Hingis 1 1:0
Przeciwko M. Hingis:
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 2. miejscu w rankingu WTA
  Agnieszka RadwańskaKK 4 1:3
Przeciwko A. Radwańskiej:
  • Dubaj, 16 lutego 2009 – 6:4, 6:3
  • Eastbourne, czerwiec 2009 – 1:6, 1:6
  • US Open, wrzesień 2011 – 2:6, 3:6
  • Sydney, 9 stycznia 2012 – 1:6, 1:6
  Swietłana Kuzniecowa 1 1:0
Przeciwko S. Kuzniecowej:
  Li NaKK 1 0:1
Przeciwko N. Li:
  • Miami, marzec 2009 – 4:6, 7:5, 1:6
  • Los Angeles, sierpień 2009 – walkower (nie wliczany)
  Petra Kvitová 1 0:1
Przeciwko P. Kvitovej:
  Anastasija MyskinaKK 1 0:1
Przeciwko A. Myskinie:
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 3. miejscu w rankingu WTA
  Nadieżda Pietrowa 2 0:2
Przeciwko N. Pietrowej:
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 4. miejscu w rankingu WTA
  Francesca Schiavone 3 3:0
Przeciwko F. Schiavone:
  • Hobart, styczeń 2009 – 6:3, 7:6(4)
  • Moskwa, 15 października 2012 – 6:3, 6:1
  • Auckland, 6 stycznia 2015 – 6:4, 7:5
  Kimiko Date 1 0:1
Przeciwko K. Date:
  • Montreal, sierpień 2010 – 1:6, 6:3, 6:7(2)
  Samantha Stosur 1 0:1
Przeciwko S.Stosur:
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 5. miejscu w rankingu WTA
  Daniela Hantuchová 6 4:2
Przeciwko D. Hantuchovej:
  Angelique Kerber 2 0:2
Przeciwko A. Kerber:
  • Tokio, 26 września 2012 – 1:6, 1:6
  • Londyn, 24 czerwca 2014 – 2:6, 4:6
  Sara Errani 2 0:2
Przeciwko S. Errani:
  Anna CzakwetadzeKK 1 1:0
Przeciwko A. Czakwetadze:
  • US Open, sierpień 2010 – 6:3, 6:3
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 7. miejscu w rankingu WTA
  Lucie Šafářová 3 0:3
Przeciwko L. Šafářovej:
  • Toronto, sierpień 2009 – 2:6, 6:2, 6:7(2)
  • Linz, październik 2009 – 4:6, 4:6
  • Ad-Dauha, luty 2012 – 3:6, 4:6
  Marion BartoliKK 1 1:0
Przeciwko M. Bartoli:
  Patty SchnyderKK 1 0:1
Przeciwko P. Schnyder:
  • Pekin, październik 2009 – 4:6, 5:7
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 8. miejscu w rankingu WTA
  Alicia MolikKK 1 1:0
Przeciwko A. Molik:
  Ai SugiyamaKK 1 0:1
Przeciwko A. Sugiyamie:
  • Dubaj, luty 2008 – 3:6, 6:7(4)
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 10. miejscu w rankingu WTA
  Dominika Cibulková 7 2:5
Przeciwko D. Cibulkovej:
  • Londyn, czerwiec 2009 – 2:6, 4:6
  • Los Angeles, sierpień 2009 – 6:4 6:7(6) 6:4
  • Carlsbad, lipiec 2012 – 4:6, 4:6
  • Oeiras, kwiecień 2013 – 2:6, 6:4, 6:4
  • Stanford, lipiec 2013 – 5:7, 3:6
  • Tokio, wrzesień 2013 – 3:6, 3:6
  • Acapulco, luty 2014 – 3:6, 4:6
  Marija Kirilenko 5 2:3
Przeciwko M. Kirilenko:
  • Birmingham, czerwiec 2009 – 6:3, 6:3
  • New Haven, sierpień 2009 – 7:5, 1:0 krecz
  • Seul, wrzesień 2010 – 3:6, 1:6
  • Monterrey, kwiecień 2013 – 1:6, 4:6
  • Pekin, październik 2013 – 4:6, 4:6
  Flavia PennettaKK 2 1:1
Przeciwko F. Pennetcie:

KK Zawodniczka już zakończyła karierę.

Działalność pozasportowa edytuj

W 2018 stworzyła markę luksusowych torebek UR by Urszula Radwańska[14].

Nagrody i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Polki w Top 100 rankingu WTA [online], historiapolskiegotenisa.pl [dostęp 2022-05-23] (pol.).
  2. ↑ Nie żyje Władysław Radwański, dziadek sióstr Radwańskich. niezalezna.pl, 2013-08-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).
  3. ↑ Marek Bartosik: Mama Radwańska i córka z najwyższej półki. gazetakrakowska.pl, 2012-07-30. [dostęp 2022-08-17].
  4. ↑ Olimpijczycy. zsoms.krakow.pl. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-24)]. (pol.).
  5. ↑ Agnieszka Radwańska: Zaliczyłam kolejny semestr!. interia.pl, 2012-12-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).
  6. ↑ Non stop tenis, czyli druga część rozmowy z Urszulą Radwańską. tenisklub.pl, 2012-01-01. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)]. (pol.).
  7. ↑ Słowo od JM Rektora. esr.awf.krakow.pl, 16 czerwca 2014. [dostęp 2014-07-07].
  8. ↑ Agnieszka i Urszula Radwańskie obroniły prace licencjackie. Onet.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-12].
  9. ↑ Te pary połączyła miłość do tenisa. Onet, 2015-06-03. s. 6. [dostęp 2016-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-17)]. (pol.).
  10. ↑ ITF Tennis – Juniors – Current Rankings, ITFTennis.com, 17 grudnia 2007. Link sprawdzony 2007-12-30. (ang.).
  11. ↑ Rafał Smoliński: Urszula Radwańska rozstała się z trenerem, Polka nie zagra w Australian Open. sportowefakty.pl, 2013-12-22. [dostęp 2013-12-22]. (pol.).
  12. ↑ My new coach became Martin Fassati. teamula.com, 13 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-16].
  13. ↑ Pod koniec sezonu Urszula Radwańska podziękowała za współpracę Maciejowi Domce. – Rozstaliśmy się podczas turnieju w Chinach. Przyjąłem jej decyzję ze spokojem – powiedział dla Eurosport.Onet.pl, były już opiekun Polki.. eurosport.onet.pl, 2015-11-05. [dostęp 2015-11-06].
  14. ↑ Przed laty Polka dołączyła do milionerek. "Teraz zarabiam małe pieniądze" [online], Przegląd Sportowy Onet, 7 grudnia 2023.
  15. ↑ Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-02].
  16. ↑ Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Urszula_Radwańska&oldid=73068204”