Uszew

wieś w województwie małopolskim

Uszewwieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Gnojnik[3], w odległości 8 km na południe od Brzeska, przy drodze krajowej nr 75. Do 1954 roku siedziba gminy Uszew.

Uszew
wieś
Ilustracja
Kościół św. Floriana
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

brzeski

Gmina

Gnojnik

Wysokość

236 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

1649 [1]

Strefa numeracyjna

14

Kod pocztowy

32-865[2]

Tablice rejestracyjne

KBR

SIMC

0819869

Położenie na mapie gminy Gnojnik
Mapa konturowa gminy Gnojnik, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Uszew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Uszew”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Uszew”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Uszew”
Ziemia49°55′03″N 20°36′06″E/49,917500 20,601667[1]
Strona internetowa

Historia edytuj

(...) Posiadłość nad Uszwicą - połowa Uszwi (Racława przekazała ją Wizynie w r. 1260) i wieś Pomianową były wcześniej własnością staniąteckiego prepozyta Pomiana i jego braci; wraz z klasztorem staniąteckim swą własność miały w obu tych wsiach cystersi z wielkopolskiego Ołoboku, którym Racława podarowała drugą połowę Uszwi. Zarówno Uszew - przekazana biskupom krakowskim przed r. 1346 - jak Pomianowa, która w czasach Długosza jest własnością szlachecką, nie utrzymały się długo we władaniu benedyktynek" (...)[4].

Przed 1260 rokiem ten teren należał do Klemensa Gryfity z Brzeźnicy i jego żony Racławy. Obdarowaną była ich córka Wizyna, przełożona konwentu benedyktynek w Staniątkach. W 1317 roku Władysław Łokietek zezwolił klasztorowi na przeniesienie wsi Uszew z prawa polskiego na prawo niemieckie. Uszew uzyskał(a)[5] lokację miejską przed 1346 rokiem, zdegradowany(a) z powodu spłonięcia po 1411 roku[6]. Uszew była siedzibą klucza uszewskiego w czasach, kiedy była miastem. Uszew była wsią biskupstwa krakowskiego w powiecie szczyrzyckim w województwie krakowskim od końca XVI wieku do 1772 roku (I Rozbiór)[7].

W latach 1934–1954 wieś była siedzibą gminy Uszew, a w latach 1954–1969 gromady Uszew. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Demografia edytuj

Ludność w poszczególnych latach[8]:

1998: 1488

2002: 1524  

2009: 1568  

2011: 1560  

2021: 1649  

Zabytki edytuj

Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[9].

Parafia edytuj

Parafia w Uszwi powstała prawdopodobnie pod koniec XIII w.: pierwsza wzmianka o jej istnieniu z 1325 roku. Dawny kościół parafialny, pw. Wszystkich Świętych istniał od XV do XVIII wieku, jednak spłonął. Obecny murowany z 1806 roku w stylu barokowym, konsekrowany przez bp T.G. Zieglera 13 czerwca 1824, pw. św. Floriana[10].

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Uszew[11][12]
SIMC Nazwa Rodzaj
0819875 Kąty część wsi
0819906 Skotnica Strońska część wsi
0819912 Strona część wsi
0819935 Załęże część wsi

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143320
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1316 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. GUS. Rejestr TERYT
  4. Bogusław Krasnowolski: Historia klasztoru Benedyktynek w Staniątkach. Kraków: 1999.
  5. w staropolskim Uszew była nazwą w rodzaju męskim, nie żeńskim tak jak teraz.
  6. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 80-81.
  7. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 100.
  8. Wieś Uszew (małopolskie) [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-12-21] (pol.).
  9. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-11-20].
  10. Roczniki Diecezji Tarnowskiej
  11. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  12. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

Linki zewnętrzne edytuj