Wikipedia

VII Puchar Gordona Bennetta (balonowy)

VII Puchar Gordona Bennetta – zawody balonów wolnych o Puchar Gordona Bennetta zorganizowane w 1912 w Stuttgarcie Zawody rozpoczęły się 27 października.

VII Balonowy Puchar Gordona Bennetta
Kansas City (1911) Paryż (1913)
Ilustracja
Fotografia zbiorowa uczestników zawodów
Data

27 października 1912

Miejscowość

Stuttgart (Cesarstwo Niemieckie)

Organizator

FAI

Liczba zawodników

19 załóg

Liczba reprezentacji

8

Zwycięzcy
 Francja

Maurice Bienaimé
René Rumpelmayer

Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

W marcu podano informację, że zawody odbędą się 17 października w Stuttgarcie, a udział wezmą po 3 balony z: Niemiec, Stanów Zjednoczonych, Francji, Szwajcarii, Belgii i po 1 z Wielkiej Brytanii i Rosji[1]. W sierpniu ogłoszono, że zawody odbędą się 27 października, a komisarzem ze strony francuskiej został Émile Dubonnet[2].

Przed zawodami odbył się kongres FAI, a 24 października konkurs lądowania w którym wzięło udział 20 balonów. W zawodach nie wziął udziału ubiegłoroczny triumfator Hans Gericke. Zginął 20 października 1912 roku podczas lotu z porucznikiem Stilerem. Balon wybuchł podczas wznoszenia się na wysokości 5000 metrów. Obaj piloci zginęli[3]. Ponieważ zgodnie z regulaminem nie można było zmienić pilota, Cesarstwo Niemieckie reprezentowały tylko dwie załogi. Ze zgłoszonych 22 załóg wycofała swój udział załoga belgijska, a amerykański balon Kansas City II pękł podczas napełniania z powodu zbyt dużego ciśnienia gazu. Klub z Wirtembergii wypożyczył zawodnikom amerykańskim balon Düsseldorf II, ale mógł on wystartować dopiero o 18.20 czyli godzinę po starcie ostatniego zawodnika uczestniczącego w konkursie. Dlatego pozwolono mu na start poza konkursem[4]. Wycofała się również załoga z Rosji, powodem mogła być trwająca wojna bałkańska[5].

Amerykańskie eliminacje edytuj

27 lipca[6] w Kansas City odbyły się eliminacje które wygrali E. Honeywell i Roy Donaldson na balonie Uncle Sam[7]. W ciągu 36 godzin przelecieli oni 1200 mil z Kansas City do Manassas[8]. W wyścigu wzięło udział 6 balonów[9].

Uczestnicy edytuj

Zajęte

miejsce

Balon[4] Pojemność Załoga

pilot

pomocnik pilota

Kraj Czas

lotu

[h]

Odległość

[w km][10]

Państwo

Miejsce lądowania[4]

1. La Picardie 2200 Maurice Bienaimé,

René Rumpelmayer

  Francja 45:42 2198,00 Cesarstwo Rosyjskie

Riazań

2. Ile de France 2200 Alfred Leblanc

Welby Jourdan

  Francja 44:48 2001,00 Cesarstwo Rosyjskie

Kauga (Moskwa)

3. Uncle Sam 2200 Harry Honeywell

Herman F. Long[11]

  Stany Zjednoczone 37:06 1751,00 Cesarstwo Rosyjskie

Spanaga (Smoleńsk)

4. Zurych 2200 Victor de Beauclair

Walo Gerber

  Szwajcaria 35:42 1523,00 Cesarstwo Rosyjskie

Soproncki (Wilno)

5. Frankfurt 2200 F. W. Lehnert

inżynier Walter Mitscherlich[12]

  Austria 35:30 1509,00 Cesarstwo Rosyjskie

Rosenowskaya(Zilupe)

6. Reichllugsverein 2200 Otto Korn   Cesarstwo Niemieckie 32:54 1385,00 Ducksky
7. Minckelers 2200 Leon Gérard

M. Wanufel

  Belgia 29:18 1291,00 Cesarstwo Rosyjskie

Aleksandrów(Wilkomir)

8. Honeymoon 2200 Jean de Francia[a]

M. Pierron

  Wielka Brytania 41:06 1253,00 Brasso-Kroustadt, Alpy

granica Węgier i Rumunii

9. Belgica 2200 Ernest Demuyter

Herouet

  Belgia 34:18 1182,00 Cesarstwo Rosyjskie

Roschitschtsche (Rożyszcze)

10. Andromeda 2200 Celestino Usuelli

Aldo Finzi[13]

  Włochy 28:12 1112,00 Cesarstwo Rosyjskie

Suwalki

11. Harburg III 2200 Ferdinand Eiermacher

Fr. Pratje

  Cesarstwo Niemieckie 28:06 1110,00 Romintern
12. Le Bearn 2200 George Blanchet

Walter de Mumm

  Francja 31:30 1055,00 Cesarstwo Rosyjskie

Chełm (Lublin)

13. Helvetia 2200 Leut. O. P. Sorg

A. Mottet

  Szwajcaria 23:48 881,00 Niemcy

Mischichewitz/ Danzig

14. Busley 2200 Capt. Franz Mannsbarth

Ltn. Max Macher[12]

  Austria 23:53 771,00 Węgry

Puszta Felsö (Budapeszt)

15. Astarte 2200 Dr. Eduard C. von Siegmundt

Leutnant Alexander Mayer[12]

  Austria 24:12 712,00 Zarzycz

koło Bielska Białej (Bielitz)

16. Libia 2200 Nino Picolli   Włochy 22:36 685,00 Gorzyce k. Poznania[14]
17. Million Population 2200 John Berry

Albert von Hoffman[15]

  Stany Zjednoczone 19:30 646,00 Niemcy

Grambin/Ueckermünde

18. Graf Zeppelin[16] 2200 Seidelin   Dania 15:24 490,00 Austro-Węgry

Hösting (niedaleko Pragi)

19. Azurea 2200 R. O. Müller

H. Spillmann

  Szwajcaria 8:23 185,00 Lambachshof/

K.Hofen (Konighshaten-Szent)

Düsseldorf II John Watts

Artur T. Atherholt

  Stany Zjednoczone 36:00 poza zawodami Cesarstwo Rosyjskie

Psków

Przebieg zawodów edytuj

Zawody zaplanowano na terenie wyścigów konnych Cannstatter Wasen, gdzie drewnianym płotem zagrodzono pole o powierzchni 320 x 260 m. Wokół powstały trybuny, pomieszczenia dla prasy, budynki dla organizatorów zawodów i poczty. Z gazowni w Gaisburgu doprowadzono rurami gaz do napełniania balonów. Zawodnicy otrzymali wizy francuskie, rosyjskie i tureckie[5].

Start rozpoczął się zgodnie z programem o godzinie szesnastej. Na trybunach zasiadł książę Wittembergii, a startującym załogom przygrywała orkiestra regimentu Kaiser Frideric. Jako pierwszy przy dźwiękach Marsylianki wystartował balon francuski La Picarde. Po nim startowały kolejno: Honeymoon, Busley, Azurea, Harburg III, Andromeda, Graf Zeppelin, Ile de France, Belgica, Frankfurth, Zurich, Reichllugsverein, Libia, Million Population, Le Bearn, Minckelers, Astarte, Helvetia, Uncle Sam[4].

John Watts, podczas lądowania w Pskowie w Rosji po uderzeniu w głowę i stracił przytomność. Amerykańscy zawodnicy zostali wzięci za niemieckich szpiegów i aresztowani. Dopiero po 5 dniach przesłali informację do organizatorów z informacją o miejscu swojego pobytu[17]. Lehnert i jego towarzysz Walter Mitscherlich na balonie Frankfurt po wylądowaniu niedaleko Rygi w miejscowości Rosenowskaja (obecnie Zilupe) zostali aresztowani pod zarzutem szpiegostwa. Dopiero po interwencji ambasady austriackiej zostali zwolnieni[18].

Nagrody edytuj

Na nagrody przeznaczono 37 500 franków. Za pierwsze miejsce przewidziano 10 000 franków, za drugie 8375 franków, za trzecie 6625 franków, za czwarte 5000, piąte 3750, szóste 2500, a za siódme 1250 franków[4]. Dla każdego pilota przewidziano srebrna plakietkę, a dla ich towarzyszy brązową. Zaplanowano również nagrody dodatkowe między innymi 1000 marek za najdłuższy czas lotu i 300 marek dla najlepszego niemieckiego pilota[16].

Rekordy edytuj

Zwycięski balon Le Picard z Maurice Bienaimé i René Rumpelmayerem ustanowił rekord długości lotu lądując po locie na odległość 2198 km w Riazaniu[19][20].

Uwagi edytuj

  1. ↑ Jean de Francia reprezentował Francję w 1909 roku

Przypisy edytuj

  1. ↑ La Coupe Gordon-Bennett 1912 des ballons, „L'Aérophile”, Gallica, 15 marca 1912, s. 141 [dostęp 2020-04-13] (fr.).
  2. ↑ Commisaire de l'Aero-Club a la Coupe Gordon-Bennett des ballons 1912, „L'Aérophile”, Gallica, 15 sierpnia 1912 [dostęp 2020-04-13] (fr.).
  3. ↑ Necrologie, „L'Aérophile” (21), 1 listopada 2012.
  4. ↑ a b c d e La 7e Coupe Gordon-Bennett des Ballons, „L'Aérophile” (22), 15 listopada 1912, s. 520-523.
  5. ↑ a b 7th Coupe Aéronautique Gordon Bennett - Stuttgart (GER) 1912 [online], www.fai.org, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2020-04-13] (ang.).
  6. ↑ Balloon race starts july 27, „Newark Evening Star and Newark Advertiser”, 16 marca 1912, s. 4 [dostęp 2020-04-13].
  7. ↑ Winners of elimination balloon race, „Essex County Herald”, 30 sierpnia 1912, s. 2, ISSN 1053-3958 [dostęp 2020-04-13].
  8. ↑ American Aeronauts who will complete in international race are confident, „The Lake County Times”, 8 sierpnia 1912, s. 3, ISSN 2474-5502 [dostęp 2020-04-13].
  9. ↑ Start of the Recent Balloon Race from Cansas City, Mo, „Iron County Record”, 6 września 1912, s. 2, ISSN 2159-3825 [dostęp 2020-04-13].
  10. ↑ Results [online], www.fai.org, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  11. ↑ American Aeronauts sail, „Bismarck Daily Tribune”, 10 października 1912, s. 6, ISSN 2330-5924 [dostęp 2020-04-13].
  12. ↑ a b c Di Gordon Bennett-Wettfahrt. Ein neuer weltrekord., „Allgemeine Sport-Zeitung”, anno.onb.ac.at, 3 listopada 1912, s. 1540 [dostęp 2020-04-12].
  13. ↑ Italian Forces - From Mussolini’s government to Fosse Ardeatine [online], www.ww2incolor.com [dostęp 2020-04-13].
  14. ↑ Wylądowanie włoskiego balonu, „Kurier Poznański. Dodatek do nr 250” (250), 31 października 1912, s. 1.
  15. ↑ St. Louisans Who Will Compete In International Balloon Race, „Perth Amboy Evening News”, 25 października 1912, s. 16, ISSN 2576-9189 [dostęp 2020-04-13].
  16. ↑ a b Die Gordon Bennett-Wettfahrt, „Allgemeine Sport-Zeitung”, anno.onb.ac.at, 26 października 1912, s. 1499 [dostęp 2020-04-12].
  17. ↑ Here's Yankee Balloonist who landed in Russia and arrested as spy, „The Lake County Times”, 15 listopada 1912, s. 1, ISSN 2474-5502 [dostęp 2020-04-12].
  18. ↑ Die Gordon Bennett-Wettfahrt, „Allgemeine Sport-Zeitung”, anno.onb.ac.at, 9 listopada 1912, s. 1575 [dostęp 2020-04-12].
  19. ↑ Les records de France [online], aerostation.free.fr [dostęp 2020-04-12].
  20. ↑ rpt G Gordon Bennett [online], www.ballong.org [dostęp 2020-04-13].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=VII_Puchar_Gordona_Bennetta_(balonowy)&oldid=72416082”