VI Krajowe Zawody Balonów Wolnych o Puchar im. płk. Aleksandra Wańkowicza

VI Krajowe Zawody Balonów Wolnych o Puchar im. płk. Aleksandra Wańkowiczazawody balonowe zorganizowane 25 września 1933 w Legionowie.

VI Krajowe Zawody Balonów Wolnych o Puchar im. płk. Aleksandra Wańkowicza
Warszawa Toruń
Ilustracja
28 września 1933. Zakończenie zawodów i wręczenie nagród.
Data

25 września 1933

Miejscowość

Legionowo

Organizator

Departament Aeronautyki w Ministerstwie Spraw Wojskowych

Liczba reprezentacji

7

Zwycięzcy

por. Jan Zakrzewski

Historia edytuj

W Legionowie zawodnicy mieli do dyspozycji hangar zbudowany w 1926 roku, który mógł pomieścić w razie złej pogody 6–7 napompowanych balonów[1]. Balony wystartowały o 10-tej rano z pola wzlotów przy hangarze balonowym w Legionowie. W zawodach wzięło udział 7 balonów, które zostały napełnione wodorem[2]. Balony startowały w odstępach 5 minutowych[3] w następującej kolejności: Poznań, Kraków, Warszawa, Hel, Gniezno, Jabłonna i Lwów[2].

Ponieważ wiały wiatry południowe nie było możliwości odbycia długiego lotu. Utrzymująca się piękna pogoda pozwalała podczas zawodów wykorzystywać do manewrowania nie tylko prognozy meteorologiczne, ale również obserwować manewry sąsiednich balonów na różnych wysokościach. Porucznik Zakrzewski sprawnie ominął cypel graniczny i lecąc wydłuż granicy wylądował w Lubawie[2]. Startował on na najmniejszym balonie wyprodukowanym przez Wytwórnię Balonów i Spadochronów w 1932 roku[1].

Na terenie hangaru i pola wzlotów po II wojnie światowej zostało zbudowane osiedle Piaski[4][5].

 
Zwycięzca zawodów Jan Zakrzewski z pucharem.

Zawodnicy edytuj

W zawodach wzięło udział 13 oficerów: 5 z 1 Batalionu Balonowego ( por. Stanisław Brenk, por. Michał Filipkowski, por. Antoni Janusz, por. Tadeusz Kasprzycki i por. Michał Mikulski), 5 z 2 Batalionu Balonowego (por. Jan Bloch, por. Antoni Stencel, por. Stanisław Foltański, por. Seweryn Łaźniewski, por. Michał Ptasiński) oraz przedstawiciel Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych Jan Zakrzewski i przedstawiciel Ekspozytury Centrali Odbiorczej nr VIII w Leninowie por. Władysław Pomaski[1]. W zawodach nie wystartowali Burzyński i Hynek, którzy 2 września wzięli udział i wygrali w zawodach o Puchar Gordona Bennetta w USA[6].

Wyniki edytuj

Zajęte

miejsce[3]

Nazwa balonu Załoga

pilot

pomocnik pilota[3]

km Miejsce

lądowania

1. Gniezno

400 m³

por. Jan Zakrzewski 121,8[3] Lubawa[2]
2. Hel,

750 m³

kpt. Konstanty Piotrowicz

por. Antoni Stencel

111,3[2]
3. Lwów

750m³

por. Michał Filipkowski

por. Michał Mikulski

110,7[2]
4. Poznań

750 m³

por. Foltański

por. Jan Bloch

110,1[2]
5. Warszawa

750m³

por. Władysław Pomaski

por. Antoni Janusz

103,8[2]
6. Kraków

750m³

por. Tadeusz Kasprzycki

por. Stanisław Brenk

102[2]
7. Jabłonna

750 m³

por. Seweryn Łaźniewski

por. Michał Ptasiński

98,1[2]

Nagrody edytuj

Komisja sędziowska w składzie: pp. Hilary Grabowski jako przewodniczący oraz ppłk. Jan Tadeusz Wolszleger, ppłk. Julian Sielewicz, mjr Konstanty Kamieński podczas obrad w dniu 26 września ustaliła zwycięzców i przyznała nagrody. Nagrody wręczono 28 września po mszy odprawionej w hangarze balonowym z okazji święta pułkowego 2 batalionu balonowego[1][3]. Puchar wręczył porucznikowi Zakrzewskiemu płk. Aleksander Wańkowicz[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Jacek Szczepański, VI Krajowe Zawody Balonów Wolnych o Puchar im. płk. A. Wańkowicza. Legionowo 25 września 1933 r, „Niepodległość i Pamięć” (1), 2011, s. 145-156.
  2. a b c d e f g h i j Vl-te zawody balonów wolnych o puhar im. pułk. Wańkowicza, „Skrzydlata Polska” (11), 1933, s. 377-378.
  3. a b c d e H. Grabowski, Zawody balonów wolnych o puhar im. płk. Wańkowicza, „Lot Polski” (10), 1933, s. 9-11.
  4. Jacek Szczepański, Zawody balonowe w Legionowie 1933 r. - Mocna historia - balony, Legionowo, mocna historia [online], MIEJSCOWA, 24 września 2012 [dostęp 2023-02-19] (pol.).
  5. Osiedle Piaski - dawniej i dziś. 'Bardzo ciepłe wspomnienia' [online], tustolica.pl [dostęp 2023-02-19] (pol.).
  6. Puhar Bennett’a w polskich rękach, „Skrzydlata Polska,” (9), 1933, s. 315–317.