Van Cliburn
Harvey Lavan "Van" Cliburn, Jr. (ur. 12 lipca 1934 w Shreveport; zm. 27 lutego 2013 w Fort Worth) – amerykański pianista, zwycięzca pierwszego Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego (1958).
 Van Cliburn (1966) | |
| Imię i nazwisko |
Harvey Lavan "Van" Cliburn, Jr. |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
| |
Życiorys edytuj
Młodość edytuj
Gry na fortepianie uczył się od trzeciego roku życia. W wieku 12 lat po raz pierwszy wystąpił z orkiestrą. W 1951 ukończył Kilgore High School, po czym rozpoczął studia w Juilliard School. W 1954 osiągnął swój pierwszy znaczący sukces, gdy zwyciężył w Konkursie Muzycznym im. Leventrittego. Dzięki wygranej zaczął być zapraszany na występy przez amerykańskie orkiestry (m.in. Cleveland Orchestra i Filharmonię Nowojorską).
Światowa kariera edytuj
W 1958 zwyciężył w pierwszej edycji Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Szczególny entuzjazm wzbudziła jego interpretacja I Koncertu fortepianowego Czajkowskiego. Sukces amerykańskiego pianisty w radzieckim konkursie był dużym zaskoczeniem w związku z trwającą zimną wojną.
Po powrocie do kraju Cliburn został uhonorowany paradą w Nowym Jorku, a tygodnik Time umieścił jego zdjęcie na okładce z dopiskiem „Teksańczyk, który podbił Rosję”. W 1962 zorganizowano pierwszą edycję Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Van Cliburna. Harvey Cliburn koncertował w najważniejszych filharmoniach w Ameryce i w Europie, powracał do Związku Radzieckiego. W trakcie swojej kariery wystąpił przed wszystkimi prezydentami USA od Dwighta Eisenhowera do Baracka Obamy[1].
Późniejsze lata edytuj
W 1978 na dziesięć lat wycofał się z działalności artystycznej. Powrócił w 1987, aby dać koncert dla Ronalda Reagana i Michaiła Gorbaczowa. Później wystąpił m.in. z okazji 100. rocznicy otwarcia Carnegie Hall. W trakcie swojej kariery otrzymał prestiżowe nagrody, m.in. Medal Wolności (2003), Grammy Lifetime Achievement Award (2004), National Medal of Arts (2010) i ponad 20 doktoratów honoris causa.
Zmarł 27 lutego 2013 z powodu choroby nowotworowej.
Przypisy edytuj
- ↑ Pianist Van Cliburn honored with the National Medal of Arts. mcclatchydc.com. [dostęp 2014-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-13)]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Nota biograficzna na stronie Fundacji im. Van Cliburna (ang.)
- Van Cliburn, celebrated classical pianist, dies at 78 – artykuł na washingtonpost.com (ang.)