Vincenzo Righini

Vincenzo Righini
Imię i nazwisko	Vincenzo Maria Righini
Data i miejsce urodzenia	22 stycznia 1756 ; Bolonia
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	19 sierpnia 1812 ; Bolonia
Typ głosu	tenor
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, śpiewak
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vincenzo Maria Righini^[1]^[2] (ur. 22 stycznia 1756 w Bolonii, zm. 19 sierpnia 1812 tamże^[1]^[2]^[3]^[4]) – włoski kompozytor i śpiewak, tenor.

Życiorys edytuj

Jako dziecko był chórzystą przy kościele San Petronio w Bolonii^[1]^[3]^[4]. Jego nauczycielem był Giovanni Battista Martini^[2]. Jako śpiewak debiutował w Parmie w 1775 roku^[1]^[3]^[4]. W latach 1776–1778 występował z włoską trupą operową w Pradze, gdzie wystawił swoje pierwsze trzy opery^[1]. Od 1780 do 1787 roku działał w Wiedniu na dworze cesarza Józefa II jako dyrektor opery włoskiej^[1]. W latach 1787–1792 był nadwornym kapelmistrzem księcia elektora Karola Fryderyka Józefa von Erthal w Moguncji^[1]. Od 1793 do 1810 roku przebywał w Berlinie, gdzie był kapelmistrzem i dyrektorem opery włoskiej^[1]. W 1812 roku wrócił do rodzinnej Bolonii^[1]^[3].

W 1788 roku poślubił śpiewaczkę Annę Marię Lehritter (1762–1793)^[3]. Po jej śmierci ożenił się powtórnie w 1793 roku ze śpiewaczką Henriette Kneisel (1767–1801), z którą rozwiódł się w 1800 roku^[3].

Wybrane kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[3])

Utwory sceniczne

tragikomedia Il Convitato di pietra, ossa Il Dissoluto punito (wyst. Praga 1776)
commedia giocosa La bottega del café (wyst. Praga 1778)
dramma giocoso La Vedova scaltra (wyst. Praga 1778)
dramat Armida (wyst. Wiedeń 1782, wersja zrewid. wyst. Berlin 1799)
dramma giocoso L’incontro inaspettato (wyst. Wiedeń 1785)
opera buffa Il Demogorgone, ovvero Il Filosofo confuso (Wiedeń 1786)
dramma serio Antigono (wyst. Moguncja 1788)
azione teatrale Alcide al bivio (Koblencja 1790)
opera Vasco di Gama (wyst. Berlin 1792)
dramma eroitragico Enea nel Lazio (wyst. Berlin 1793)
dramat Il trionfo d’Arianna (wyst. Berlin 1793)
dramat Le Gerusalemme liberata, ossia Arminda al campo de’ franchi (wyst. Berlin 1799)
dramma eroico Tigrane (wyst. Berlin 1800)
pantomima Minerva belebet die Statue des Dädalus (wyst. Berlin 1802)
opera La selva incantata (wyst. Berlin 1803)

Utwory religijne

Missa solemnis d-moll na głosy i orkiestrę (1790)
Te Deum na głosy i orkiestrę (1810)

Utwory instrumentalne

Symfonia G-dur (ok. 1790)
Koncert fletowy G-dur (1802)
Serenade na 2 klarnety, 2 rogi i 2 fagoty (b.d.)

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 398. ISBN 978-83-224-0837-7.
↑ ^a ^b ^c Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 472. ISBN 978-0-8108-7183-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2991. ISBN 0-02-865530-3.
↑ ^a ^b ^c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 747. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne edytuj

Vincenzo Righini – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 398. ISBN 978-83-224-0837-7.

[boer-2] Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 472. ISBN 978-0-8108-7183-0.

[baker-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2991. ISBN 0-02-865530-3.

[harvard-4] The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 747. ISBN 0-674-37299-9.

[1]

[2]

[3]

[4]